?

บัดนี้เมฆ ลอยพ้น ยอดเจดีย์ ทั้งโรงโบสถ์ มากมี และวิหาร เมฆรวมตัว เป็นภาพ พิสดาร บอกอาการ "พ้นแล้วโว้ย โปรยยิ้มมา" ตะโกนร้อง บอกสหาย สิ้นทั้งผอง ว่าไม่ต้อง เสียเที่ยว เที่ยวค้นหา อนันตสุข ในโลกนี้ ที่หวังมา เหมือนเที่ยวหา หนวดเต่า ตายเปล่าแล สุขแท้จริง จิตไม่วิ่ง ไปตามโลก อยู่เหนือความ ทุกข์โศก ทุกกระแส มือเท้าเหนี่ยว เหนี่ยวขึ้นไป คล้ายตุ๊กแก ไม่อยู่แค่ พื้นโบสถ์ โปรดคิดดู ลอยเหนือยอด โบสถ์ไป ในเวหา ลอยพ้นไป เหนือฟ้า ที่เทพอยู่ ถึงความว่าง ห่างพ้น จากตัวกู ไม่มีอยู่ ไม่มีตาย สมหมายเอยฯ คัดจาก วารสาร "ดอกโมกข์" รายตรีมาส ปีที่ ๑ ฉบับที่ ๑ วันที่ ๒๗ พฤษภาคม ๒๕๔๒ เป็นมนุษย์มี..ดวงจิต..อย่าประมาท เป็นมนุษย์มี..โอกาสอย่ารอช้า เป็นมนุษย์มี..ความรู้อย่าพลาดท่า เป็นมนุษย์มี..สาระอย่างมงาย เป็นมนุษย์มี..สติอย่าหลงผิด เป็นมนุษย์มี..ความคิดอย่าอิจฉา เป็นมนุษย์มี..ตัวตนอย่าเสียเวลา เป็นมนุษย์มี..คุณค่าที่ความดี