คิดอย่างไรกับภาพภิกษุสันดานกา และภาพหมามนุษย์... สมควรหรือไม่?

จริง ๆ แล้ว เราไปดูงานของศิลปินคนนี้ตั้งแต่ได้รางวัลเมื่อปีที่แล้ว ถ้าให้ดูที่ฝีมือการวาดนั้นถือว่าใช้ได้ แต่เราอึ้งกับการใช้ผ้าจีวรเขียนแทนผ้าใบวาดรูปธรรมดา จริงอยู่ที่ศิลปินมักจะใช้ความคิดสร้างสรรค์ในการแสดงออก บางคนใช้ผ้าถุง หรือวัสดุอื่น ๆ แทนผ้าใบ แต่เราว่าก็น่าจะเป็นวัสดุที่สมควรด้วย ผ้าจีวรสำหรับเรา เวลาเราไปทำบุญตอนเด็ก ๆ กับมา จนถึงปัจจุบันนี้ แม่เราก็จะถวายจีวรพระด้วยเกือบทุกครั้ง เราจะยกขึ้นจบอธิษฐาน การที่ศิลปินนำผ้าจีวรมาวาดรูปพระสงฆ์นอนตาก และโดนกาจิกอวัยวะต้องห้ามนั้น เรารู้สึกรับไม่ได้ จริงอยู่ที่ว่าศิลปินสะท้อนบางมุมของพระสงฆ์ที่เกิดขึ้นจริง แต่ในการเสนอภาพวาดนี้คนดูสามารถตีความรวมได้ถึงเหล่าภิกษุหลายองค์ ซึ่งในปัจจุบันนี้เราว่าศาสนาก็เสื่อมลงมากพอสมควรอยู่แล้ว การกระทำเช่นนี้มุมนึงอาจเป็นข้อเตือนใจให้พระ แต่อีกมุมนึงก็ทำให้คนรุ่นใหม่หรือเด้ก ๆ เกิดความรู้สึกในด้านลบและลบหลู่ศาสนามากขึ้่น แม้จะมีพระภิกษุที่ไม่ดีอยู่จริง แต่การที่เด็ก ๆ มีจิตใจที่ยึดมั่นในศาสนาน่าจะเป็นสิ่งที่ดีกว่าการที่เค้าไปเข้าผับ บาร์ ติดยา หมกมุ่นกับร้านเกมส์ ถ้าเค้าเห็นว่าศาสนาก็ไม่ดีเหมือนกัน เค้าจะมีอะไรไว้ยึดถือได้ เค้าไปเที่ยวเล่นสนุกไปวัน ๆ ไม่ดีกว่าหรือ ตอบมายาวเพราะอยากแสดงทรรศนะของเราในอีกมุมนึงบ้าง ศิลปินไม่ควรสร้างความดังให้ตัวเองโดยอาศัยเครื่องมือที่เป้นประเด็นอ่อนไหวต่อสังคม ถ้ามีฝีมือดีจริงวันนึงก็ต้องดังอยู่แล้ว อีกอย่าง คณะกรรมการควรพิจารณาด้วยว่าภาพที่ได้รางวัลโดยการนำจีวรซึ่งเป็นผ้าของพระพุทธเจ้านั้น มาป้ายสีสรรที่สร้างความมัวหมองแก่ศาสนานั้นสมควรไหม ไม่ใช่แค่��ยายามผลักดันให้ศิลปินได้รางวัล 2 ปีซ้อน เพื่อในับสนุนให้รูปขายได้แพง ๆ เพราะคณะกรรมการตัดสินนั้นก็มีส่วนได้ส่วนเสียในการได้เปอร์เซ็นจากการขายรูปด้วย (บางคน โดยเฉพาะคนที่ออกมาตอบคำถามนั่นแหละ) ถ้าศิลปินคนนี้ได้รางวัลอีก เวลาเค้านำรูปอื่น ๆ ของศิลปินคนนั้นมาจัดแสดงในแกลอรี่เค้า เค้าก็จะได้เปอร์เซ็นที่มากไปด้วย ยิ่งเกิดกระแสสังคมเช่นนี้ งานยิ่งแพง เหมือนเป็นการปั่นราคา ซึ่งเราว่าไม่สมควรอย่างยิ่งที่นำเอาพระพุทธศาสนามาเป็นเครื่องมือเพื่อผลประโยชน์ของคนบางกลุ่มเช่นนี้

เหมาะสมในแง่ศิลปะที่ทำหน้าที่เป็นกระจกสะท้อนความคิดและค่านิยมทางสังคม แต่ไม่เหมาะสมอย่างยิ่งในการนำเสนอภาพลักษณ์ที่ดีของศาสนาพุทธ

ผมมองว่ามันเป็นการแสดงออกทางศิลปะที่ถูกต้องแต่รุนแรงเกินไปที่คนทั่วไปจะรับได้ ภาพดังกล่าวสะท้อนความเป็นจริงที่เป็นอยู่ แต่ในอีกแง่เป็นการสะท้อนว่าลึกๆ แล้วในจิตใจของศิลปินรู้สึกเบื่อหน่ายกับการกระทำของคนที่อาศัยผ้าเหลืองหากิน ซึ่งคนพวกนี้ไม่ใช่พระสงฆ์ที่เราควรเคารพบูชา

ที่จริงภาพนี้มีมานานแล้ว แต่พอได้รางวัลในระดับนานาชาติข��¸¶à¹‰à¸™à¸¡à¸² ก็เลยกลายเป็นเรื่องกลายเป็นข่าว

เรื่องนี้คงไม่จบง่ายๆ หรอกครับ เพราะแต่ละฝ่ายก็มีเหตุผลของตัวเอง

พระกลุ่มที่มาประท้วงช่วยประชาสัมพันธ์ภาพนี้ได้เป็นอย่างดีเลย ถ้าไม่เป็นข่าวจะไม่รู้

เลยว่ามีภาพนี้อยู่ ถ้าภาพนี้ทำลายพุทธศาสนา ก็เป็นผลงานกลุ่มคนที่ทำให้มันเป็นประเด็น

ในส่วนภาพ ในแง่ศิลปะ สำหรับผู้ไม่มีความรู้ทางด้านศิลปะอย่างผม เห็นว่าเป็นภาพที่สวยและรายละเอียดเยอะมาก

ในส่วนของความเหมาะสม การทำภาพให้ดูแรงเหมาะสมกับชื่อภาพอยู่แล้ว

เป็นการแสดงว่าภิกษุประเภทนี้น่ารังเกียจ เพราะว่าชื่อภาพไม่ได้บอกว่าเหล่าภิกษุในประเทศไทย

อันที่จริงภาพไม่ได้สื่อว่ามีภิกษุประเภทนี้ในประเทศไทยมากน้อยเท่าไรด้วยซ้ำ คืออาจจะไม่มี แต่ถ้ามีภิกษุประเภทนี้ก็น่าตำหนิ

ส่วนคำว่าทำลายพุทธศาสนา เป็นการโยงภาพพจน์ขอà��‡à¸ à¸´à¸à¸©à¸¸à¹ƒà¸«à¹‰à¸¢à¸´à¹ˆà¸‡à¹ƒà¸«à¸à¹ˆà¹€à¸—ียบเท่าศาสนา

จริงอยู่ที่รัตนไตรมี พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ แต่พระสงฆ์ในที่นี้หมายถึงสาวกผู้สืบทอดคำสั่งสอนอันหมายถึงพระธรรมต่างหาก

ดังนั้นรูปนี้ไม่ทำลายพุทธ��¸¨à¸²à¸ªà¸™à¸²à¹à¸•à¹ˆà¸—ำลายภาพพจน์ของภิกษุผู้มีสันดานเยี่ยงกาต่างหาก

(ใครไม่ใช่ไม่ต้องร้อนตัว)

เห็นด้วยกับทุกความคิดเห็นครับ โดยเฉพาะความคิดเห็นข้างบน แหล่มเลย พระดี ๆ มีตั้งเยอะแยะ แต่คนเรามักจามองเห็นแต่ความไม่ดีของคนอื่น แล้วเอามาทำข่าว

ศิลปเป็นของผู้ที่ชื่นชอบสีแสงจิตนาการโดยส่วนตัวแล้วดูไม่เป็นหรอกค่ะ ต่างคนต่างจิดใจนะคะคนดูเป็นเค้าก็หาว่าเราตาไม่ถึงพระสงฆ์ที่ประพฤติดียังมีมากมายแต่บางคนอาจไม่เคยพบเจอ แต่เราเข้าวัดมาตั้งแต่เด็กเจอพระปฎิบัติดีทำให้ยังเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาอยู่ เลือกได้ค่ะพระดีพระแย่ คิดพิจารณาก่อนไม่ไหว้ส่งเดช

พระที่ท่านปฎิบัติดีท่านไม่สนใจหรอกค่ะว่าศิลปหมูหมากาไก่ที่วาดมาจะหมายถึงใคร จะด่าใครก็ช่างตัวท่านปฎิบัติดีปฎิบัติชอบอยู่แล้วนั่นเป็นเรื่องของศิลปมนุษย์ปุถุชนธรรมดาๆๆเท่านั้นเอง ไม่ต้องกังวลใจหรอกค่ะ ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย ความดียังอยู่คู่โลกเสมอ

แม้ความชั่วยังไม่สูญสิ้นไป

( ดีใจนะคะที่กลับมาบ่นได้อีก หายเหงาดีค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ)

สองภาพนี้ถ้าวาดโดยคนต่างชาติแล้วไปเผยแพร่อยู่ต่างประเทศ รับรองต้องมีคนไทยไม่น้อยลุกมาต่อต้านแล้วค่ะ แต่นี่วาดโดยคนไทยที่อยู่ในเมืองไทย ก็สงสัยว่าคนให้รางวัลตัดสินให้ได้รางวัลมาได้อย่างไร ถึงจะสะท้อนถึงพระบางส่วนที่ทำไม่ดี แต่เขาก็ไม่น่าวาดออกมาประจานคนไทยด้วยกันเองนะคะ แล้วต่างชาติมาเห็นจะเข้าใจผิดกันไปใหญ่นะคะ ถ้าคนวาดไม่ช่วยกอบกู้หรือจรรโลงพุทธศาสนาก็ไม่น่าจะทำลายทางอ้อมนะคะ เราต้องสนับสนุนการทำดี ไม่ใช่เอาความไม่ดีมายกย่องนะคะ แบบนี้ต้องโทษทั้งคนวาดและกรรมการค่ะ

หมามนุษย์ หมองมนุษย์ ผุดใครสร้าง?

เกิดบาดหมาง ทางความคิด วิปริตไหม?

เกียรติเครื่องแบบ อริยสงฆ์ คือธงไชย

หรือแค่ไซร้ แปดป้ายเปื้อน เหมือนขอบเฟรม

เกลียดสงฆ์เลว จึงมาเขียน เพี้ยนผิดไหม?

กระชากใจ ญาติธรรม ช้ำชอกหมอง?

หรือเป็นเพียง ศิลปะมันส์ ตามครรลอง

เราทั้งผอง วิปัสนาใจ ให้ดีดี

สุนัขหนอน นอนนิ่ง เดรัจฉาน

อีกทั้งมาร อีกาดำ ทำแหลกเหลว

จีวรเหลือง งามสง่า ปัญญาเปลว

แต่แหลกเหลว คลุมต่ำสัตว์ อึดอัดจริง

โอ้ศิลปะ ละอัตตา หรือหาเรื่อง

ศิลปะประเทือง ปัญญา หรือบ้าฝัน

ศิลปะนั้น ล้ำค่า เป็นนิรันดร์

หรือต่ำชั้น จนต้องมา เร่หากิน

ธนะรัตน์ เอ็กโซติก

เรื่องของความคิดตอบยากคับ และคำว่าศิลปะ ก็ไม่ทราบว่ามีจุดสิ้นสุดหรือเปล่า เอาเป็นว่า คน คิด คิดให้เป็นคน คับ

ในความคิด คิดว่าไม่สมควรค่ะ แต่มันก็เป็นเรื่องจริงที่เราต้องยอมรับ และคนวาดต้องการเอามาสะกิดหัวใจชาวพุทธไงคะ เพราะชาวพุทธอย่างเราๆพอเห็นอะไรอย่างนี้แล้วต้องออกมาต่อต้านทันที แต่บางคนเป็นประเภทถือศีลแต่ปาก บางอย่างไม่ดี เห็นนะ แต่ทำเมินซะนี่

It is definitely disrespectful to portray the Venerable Sangha in such a fashion but I would say that those paintings should be used to reflect upon rogue/erroneous monks that are just in disguise.

I believe that there are more ways to express one's talents and those two paintings are really distasteful (though some may disagree with me).

Maybe these verses from the Buddha will remind some of you about what is expected of the Sangha:

"The growth of the bhikkhus is to be expected, not their decline, bhikkhus, so long as they do not delight in, are not pleased with, and are not fond of activities, talk, sleep, and company; so long as they do not harbor, do not come under the spell of evil desires; have no bad friends, associates, or companions; and so long as they do not stop halfway on account of some trifling achievement. So long, bhikkhus, as these seven conditions leading to welfare endure among the bhikkhus and the bhikkhus are known for it, their growth is to be expected, not their decline."

(Digha Nikaya 16; Maha Parinibbana Sutta)

จิตรกรรม(fine arts)คือสิ่งที่ศิลปินเป็นผู้รังสรรค์เพื่อให้ผู้เสพสะเทือนอารมณ์ใม่ว่าจะเป็นความสุข ความรัก สงคราม หรือศาสนา

การดูภาพจึงมุ่งไปที่เจตนาของผู้รังสรรค์

ในฐานะผู้เสพก็พึงดูภาพนี้ที่เส้น สี และมิติของอภิปรัชญา และจงดื่มดำไปกับความน่ากลัว ซึ่งพระพุทธพจน์เคยกล่าวถึงความน่ากลัวนี้ไว้แล้ว

ศิลปะกับสีที่เลอะผ้าใบมันต่างกันตรงนี้ ศิลปินผู้รังสรรค์จึงต่างกับช่างทาสีก็ตรงนี้แหละ และจงไว้ใจศิลปินเถิด เพราะศิลปะกับศาสนาเป็นของคู่กัน