จะทำยังไง กับคนที่ชอบพูดสอดเสียด+เพ้อเจ้อ ?

เอ่อ..พูดส่อเสียดหมายถึงคำพูดเหน็บแนม ทิ่มแทงใจ

พูดเพ้อเจ้อคือไร้สาระ ไม่เป็นความจริง หามูลเหตุไม่ได้

ที่คุณเล่ามาเป็นการพูดสอด ชอบแทรกแบบนี้เค้าเรียก...เสร่อ

คนเสร่อที่ชอบแทรกเข้ามาในวง โดยที่วงสนทนาไม่ได้ขอความเห็นหรือต้องการเค้ามีส่วนร่วม ก็ควรนิ่งเสีย

แปลกใจที่คุณว่าคุณแคร์เค้า น่าจะบอกซักนิดว่าเค้าเป็นใคร เป็นหัวหน้างานหรืออะไร

เพราะคนที่เราไม่อยากพูดด้วยเราก็แค่ไม่พูด ยิ้มอย่างเดียว

คนพวกนี้ต้องการคนยอมรับ อยากร่วมวงสนทนาและอยากมีคนฟัง โดยที่ไม่ดูตัวว่าไม่มีข้อมูลที่ดี หรือมีแรงดึงดูดใจให้คนมาฟัง

จัดเป็นปมด้อยเล็กๆที่ไม่เป็นปัญหา แต่น่ารำคาญ

เห็นใจเค้า ถ้าคุณเป็นเค้า แล้วถูกคนอื่นมองแบบนี้คุณคงทุกข์

แต่คุณก็ไม่มีวันตกที่นั่งเดียวกับเค้าเพราะคุณรู้จักคิด

ในขณะที่เค้าคิดไม่เป็น

คนสอดเสียดเพ้อเจ้อนั้นมีมากมายในสังคมไทย ใครก็เจอ น่าแปลกที่คุณรู้สึกลำคาญ เพราะคนอื่นๆเขาเจอจนชินไปแล้ว คนพวกนี้เก็บกด ในที่สาธารณะเช่นในห้องเรียน จะนั่งนิ่งอย่างที่โบราณเขาว่าเป็นเป่าสาก แต่พอเข้าวงเล็กแล้วมีหวังจ้อไม่หยุด หรือชอบจ้อทางโทรศัพท์ คนพวกนี้เจอเยอะมากบนรถเมล์ ในโรงหนัง ในวงเพื่อน ในที่ทำงาน

คุณก็ไม่ต้องฟังประมาณว่าถ้าคุณจับกลุ่มคุยกันอยู่แล้วเขาเข้ามาขอมีส่วนร่วมพวกคุณก็สลายตัวตั้งแต่เขาเริ่มประโยคประมาณว่าไปห้องน้ำก่อนนะ หรือต้องไปทำภาระกิจอื่น ๆ ถ้ามาพูดกับคุณโดยตรงก็ทำเป็นว่ามีงานยุ่งไม่ต้องฟังเขาพูดแค่เออ ๆ ไปอย่างนั้น แต่ถ้าเขาพูดมีสาระคุณก็ตอบเขาดี ��¹† คิดว่าเขาจะไม่เสียหน้าและจะรู้ตัวทำให้ปรับปรุงการพูดได้ดีขึ้นแต่ไม่ทั้งหมด ทั้งนี้ต้องให้คนในออฟฟิศช่วยกันด้วย

คนประเภทนี้เป็นคนที่ชอบพูดมากกว่าบางครั้งพูดแล้วไม่คิด พูดผิดคนทักก็แก้ตัวไปได้น้ำขุ่น ๆ วิธีนี้จะไม่เสียหน้าแต่เขาจะรู้สึก

เขามีแต่ พูดสอดแทรก กับ พูดส่อเสียด ไม่มี สอดเสียด นะครับ

แบบนี้เรียกว่า พูดสอด หรือ พูดสอดแทรก

ให้สวนแบบแอบกวนว่า "จริงอะ"

ให้เขาตอบ แล้วย้ำอีกที "จริงดิ"

หลายๆ ที เป็นทำนองว่า ไม่ค่อยเชื่อ

เผื่อจะละอาย

ถ้าเอาขำๆ แต่แอบแรงก็ "จริงอะ ป้า แหมป้ารู้เรื่องดีจัง"

เวลาพูด ยิ้มมีเลศนัยเข้า อย่าชักสีหน้า ทำน้ำเสียงเรียบๆ เข้าไว้

เรียบเรียงคำพูดให้ดี มิฉะนั้นจะเป็นว่าเราเสียมารยาทเอง

ทำให้เขายังไม่รู้ตัวตอนนั้น แต่มานึกได้ทีหลัง ดีที่สุด จะได้จำฝังใจดี

น้องจะมีหลานชายคนนึงค่ะ ชอบพูดแทรกคนอื่นและสู่รู้ไปทุกเรื่อง ก็คอยบอกคอยเตือนบ่อยๆ เรื่องพูดเพ้อเจ้อน้องก็มีนะ แต่ไม่ใช่เรื่องเท็จ เพียงแต่อาจฟังเว่อร์ไปในความรู้สึกของคนฟัง และมันคือหลุมที่เราอยากรู้ว่าใครเป็นใครกันแน่

เรื่องพูดส่อเสียดคงเป็นธรรมดาของคนที่ชีวิตไม่เคยมีความสุขที่แท้จริงนะคะ ในที่นี้ก็มาก(ไม่ได้หมายถึงคนถามนะคะ) พอไม่พอใจใครก็จะมาส่อเสียดในคำถามคำตอบ และไม่ทราบว่าคนสามคนเป็นคนเดียวกันหรือไม่

เช่นAและB อยู่ด้วยกันรู้กันทุกเรื่อง Aเล่าเรื่องตัวเองให้ ก ฟัง วันหนึ่ง B พูดเรื่องที่เหมือนกันกับA ให้ ค ฟัง ปรากฏว่า ก ข ค รู้เรื่องนี้ดี อย่างงนะคะ น้องก็งงค่ะ

อย่าไปฟังหรือสนใจเค้าเลยค่ะ พาให้เราเครียดไปด้วยเปล่า ๆ ถ้าเค้าพูดก็ทำเป็นไม่ฟังก็ได้ค่ะ อย่าไปสนใจเลยค่ะ ถ้าเค้าทำยังงี้บ่อย ๆ เข้า ซักวันก็จะไม่มีคนอยากจะคุยด้วย แล้ววันนั้นเค้าก็จะรู้ว่าเค้าควรจะปรับปรุงตัวเอง

เหมือนเด็กๆทะเลาะกันอ่ะ แบบว่าเวลาที่คุณคุยกับคนอื่นอยู่เรื่องนี้แต่เขารู้ไม่หมดหรือไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นอันแท้จริง พอเขาพูดออกไปมันก็ไม่ตรงกับเรื่องมันก็เลยน่ารำคาน เขาคงจะเป็นพวกที่เข้าใจอะไรยาก คุณจะไม่แคร์เขาก็ไม่ได้ เพราะบังเอิญคุณต้องเกรงใจเขาไม่อยากเสียความสัมพันธ์ที่ดีของคนนี้ไป สิ่งที่เราจะแนะนำแต่เราก็ไม่รู้นะว่าจะใช้ได้หรือปล่าว คุณคิดว่าคุณจะคุยเรื่องอะไรบ้างคุณก็คุญกับเขาก่อนให้เขารู้และเข้าใจเรื่องนี้ก่อนใคร พอถึงเวลาที่คุณอยากจะเล่าให้คนอื่นฟังคุณก็ชวนเขามาช่วยเล่าเขาจะได้คุญเรื่องเดี่ยวกับคุณได้สักที

ก็อย่าคิดอะไรมากมายค่ะ....

บางสิ่งบางอย่างก็ไม่ต้องไปกังวลกับมันมากนัก

แล้วก็บางสิ่งถ้าเกิดคุณพูดขึ้นมาแล้วมันฟังไม่เข้าหูคนอื่นเค้า

ก็นิ่งไว้ดีกว่าค่ะ..."พูดไปสองไำพรเบี้ย นิ่งเสีย ตำลึงทอง" ค่ะ