คุณไว้ใจไปรษณีย์ไทยแค่ไหนกันคะ?

สมัยก่อนเราเคยใส่เงินสดๆ ตอนส่งไปรษณีย์ซื้อของบางอย่าง

รอบแรกได้ค่ะ แต่รอบต่อๆมา ไม่เคยถึงเลย หายเกลี้ยงทั้งๆที่เป็นแบงค์ด้วยนะไม่ใช่เหรียญแถมคิดว่าซ่อน เก็บอย่างดีแล้ว แต่ก็ไม่รอดพ้นสายตามือที่ 3!?

เรื่องนี้เรายังไม่ว่าต่อว่า"ระบุ"ถึงว่าใครเป็นคนทำนะคะ?

เพราะบางทีคนข้างบ้านแถวบ้านเรา หรือแถวบ้านคนที่รับจดหมาย อาจจะมีใครบางคนนิสัยไม่ดี เอาไปก็ได้?

จะฟันธงว่าเป็นคุณไปรษณีย์สะทีเดียวก็อาจจะไม่ใช่ค่ะ

เราก็ไม่ค่อยไว้ใจค่ะ แต่ไม่ไว้ใจทุกๆคนที่จะเจอพัสดุ จดหมายที่มีค่าของเรานี้

ดังนั้น ขอแนะนำ จะส่งอะไรขอให้ใช้"การลงทะเบียน"ด้วย ต้องมีคนเซ็นต์รับเท่านั้น ไม่ใช่อยู่ๆมาวาง มาโยนทิ้งไว้ แบบนี้ถ้าเราไม่อยู่บ้าน แล้วของมาวางล่อโจรอยู่หน้าบ้าน หน้าประตูแบบนี้

พวกอาจจะหยิบไปสะอย่างนั้นก็ได้

ถ้ามีการลงทะเบียนแล้ว อย่างไร ไม่หายแน่นอนค่ะ

ถ้าหายสาบสูญจริงๆ ทางไปรษณีย์จะต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายสำหรับของมีค่านั้นๆ บางส่วนด้วย

หากแค่หลักพัน ไม่เกินหมื่น รู้สึกเราจะได้หมดเลยค่ะ

แต่หลักหมื่นขึ้นไป นี่คงต้องดูตามกรณีอีกที ไม่แน่ใจ ลิมิตมันอยู่แค่ไหน?

ของต่างประเทศเองก็เหมือนกัน ส่งอย่างถูกๆ มันจะทั้งช้า และก็ไม่แน่ใจจะถึงไหม?

ถ้าเป็นของมีค่าอย่างไร แนะนำ เปลืองเงินอีกนิดหน่อย แต่เราได้"ความชัวร์" ว่าของเราจะไม่หายนะคะ

ซึ่งอย่างน้อย มันก็ยังถูกกว่าพวก UPS, TNT, Fed X ฯลฯ อะไรพวกนี้อยู่

หรืออยากได้ความชัวร์สุดๆๆๆ ก็ใช่บริการพวกที่ว่าไป ไม่หายชัวร์มากๆ แถมถึงเร็วภายใน 3-5 วันเท่านั้น แต่ก็นะ ค่อนข้างแพงอยู่ค่ะ

ไปรษณีย์มันก็ยังโอเคอยู่นะคะในสายตาเรา

เพียงแต่เราต้องรู้จักใช้มันเท่านั้น ลงทะเบียนเพิ่มตังค์เสียนิดหน่อย อย่างไร เชื่อว่าไม่หายแน่นอน 95% :)

ถ้าส่งภายในประเทศก็ไว้ใจ EMS นะคะ แต่ถ้าส่งไปต่างประเทศนี่ไม่ค่อยไว้ใจ เพราะ 3 ครั้งเเล้วที่เพื่อนส่งของมาจากตุรกีแล้วไม่ได้รับ คราวหลังก็เลยต้องลงทุนหน่อยส่ง FedX วางใจที่สุดคะ

เคยส่งพัสดุเหมือนกัน และเคยหายไปแบบไร้ร่องรอย การลงทะเบียน หรือ EMS ก็ไม่มั่นใจร้อยเปอร์เซนต์ เพราะการทำงานบางครั้งก็ผิดพลาดได้ แต่ไม่รู้เรื่องการคัดแยกหรอก เอาเป็นว่า การสูญหายที่เกิดขึ้นนั้น ไปรษณีย์ต้องรับผิดชอบ เพราะเราส่งอย่างถูกต้อง ไม่ได้ส่งของมีค่าเกินไป หนักเกินไป ใหญ่เกินไป หรือการเขียนที่อยู่ผู้รับ ผู้ส่ง ก็เรียบร้อยดี ไม่ได้เขียนผิด ไปรษณีย์ไทยต้องพัฒนาการบริการขึ้นอีกเยอะ ทั้งการรับ การคัดแยก การจัดส่ง การอบรมพนักงานด้านจริยธรรมศีลธรรม ความรับผิดชอบต่อหน้าที่ รับผิดชอบต่อสังคมและการรับใช้ประชาชน สงสารตู้รับจดหมายคงจะเหงามากๆ เพราะตอนนี้เขาใช้ E-mail สื่อสารกัน

บอกได้เลยว่า ประเทศนี้เอาโจรมาทำหน้าที่ไปรษณีย์ครับ

โดนเปิดบ้าง หายบ้าง เสียหายบ้าง ชาวต่างชาติ หรือ คนที่ต้องส่งของเข้าออกเป็นประจำ รู้ดีครับ

ผมเองก็โดนมากะตัว

มันจะมีปัญหาตอนส่งมาไทย เสมอครับ

เคยมีเพื่อนส่งสปอร์ด รถราคาแพงกลับไทย เค้าไม่แคร์ถ้าต้องจ่ายภาษี ทำเอกสารทุกอย่างถูกต้อง แต่ผู้ใหญ่ในกรมไปรณี เกิดถูกใจอยากได้ มันเล่นกักของไว้ที่ท่า ไม่ปล่อย ยังไงก็ไม่ปล่อย เลยบอกมันว่าถ้าจะเอาจะขายให้มัน มันถึงok

อีกคนเคย ส่งของเล่นกลับไทย หายไปดื่อๆเลย ก็มี

เพื่อนอีกคนเคยทำงาน ต้องติดต่อโจร พวกนี้ ทำเรื่องเอาของเข้า เค้าก็บอก ว่าอย่าไปเสียงกะไปรณีไทยเลย ไม่มีทางคุ้ม ส่งพวก UPS ดีกว่า

คงคาดหวังอะไรมากไม่ได้ครับ พนักงานแต่ละคนก็ต่างจิตต่างใจ ทุกสาขาอาชีพก็มีทั้งดีและไม่ดี คนที่จะโกงจะเอาของคนอื่น วันๆก็คิดแต่จะเอายังงัยจะโกงยังงัย ยิ่งถ้าไม่ใช่EMS บอกตรงๆว่าไม่ใว้ใจเลยครับ เพราะเอาผิดที่ใครหรือตรวจสอบไม่ได้เลย ถึงจะEMS ถ้าเกิดหายจริงๆบางครั้งเราเองยังไม่คุ้มเลยครับกับการที่ไม่ได้รับของ อย่างน้อยก็ความรู้สึกที่ไม่ดีกับไปรษณีย์ไทย

ไปรษณีย์ก็เหมือนอาชีพอื่นๆ มีทั้งคนดีและไม่ดี แต่ไปรษณีย์ที่ส่งก็มีจำนวนเยอะมากในแต่ละวัน อาจจะมีสูญหายบ้าง ถ้าเป็นของสำคัญหรือเป็นภาษาต่างประเทศ ถ้ากลัวไม่ได้รับก็เปลี่ยนไปใช้ของเอกชนก็ดีนะ ถึงจะแพงกว่าแต่ชัวร์ เห็นมีโฆษณาตั้งหลายบริษัท

In ancient times Garudas where used to transport parcels.

When hungry they found to eat on the way.

Today we use trucks and ships to do the job.

Garudas settled and became fat.

So they even need more food.

But without moving they don’t find.

So they wait for a truck to pass by and eat it all.

Easy?

ก็ใว้ใจได้ในระดับที่น่าพอใจ หากเรารู้จักที่จะใช้งานเขา เงินในกระเป๋าเราเองยังหายได้ นับประสาอะไรกับการขนส่งที่ต้องใช้ระยะทางหลายทอดหลายต่อ

ไปรษณีย์ ไม่ใช่โจรนะครับกรุณาให้เกียรติกับอาชีพของเขาด้วย ทุกอาชีพที่สุจริตมีเกียรติมีศักดิศรี คำว่าโจรมันหยาบคายไปหน่อย หากว่ามั่นใจในคำของตนเองก็ลองลองสำรวจตัวเองด้วย อย่างว่าเสียภาษีครบมั๊ย อะไรทำนองนี้