หากเลือกที่จะตายได้คุณอยากตายแบบไหน ระหว่าง รู้ว่าจะต้องตายเมื่อไหร่กับไม่รู้ว่าจะตายตอนไหน?

เลือกแบบ รู้ว่าจะต้องตายเมื่อไหร่ ���รับ

จะได้เตรียมตัวให้พร้อม สั่งเสียมอบหมายให้เรียบร้อย มีเวลาทำใจ เตรียมการให้ไปสู่สุคติ คนที่อยู่ข้างหลังไม่เดือดร้อน

ขอไม่รู้นะครับ

เพราะส่วนใหญ่คนที่รู้ว่าจะตายตอนไหน

คงมีแต่นักโทษประหาร

ทำไมต้องคิดถึงเรื่องตาย ไม่มีใครรู้ว่าตัวเองจะตายตอนไหน

ช่วงเวลาที่มีอยู่ น่าจะทำความดีให้ดีที่สุด เพื่อประโยชน์แก่สังคม

เพื่อคนรอบข้าง เพื่อคนที่เรารัก และเพื่อครอบครัว ครับ

ไม่รู้ว่าจะตายตอนไหนดีกว่า เป็นคนบ้าหวย ชอบลุ้น ถ้ารู้ว่าหวยออกเลขอะไรทุกงวด รวยแล้วเซ็งแย่ ความตายก็เปรียบเหมือนหวยแระค่ะ ถูกรางวัลที่1 ก็ได้ตายเเบบสบายๆ รางวัลรองๆมา ความสบายในการตายก็ลดน้อยถอยลงไป ไม่ถูกหวยก็ดี จะได้อยู่ในโลกนี้ไปได้นานๆ ของอร่อยๆ ยังกินไม่ครบเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ

ความจริงเราก็รู้ว่าทุกคนต้องตาย เป็นความจริงแท้แน่นอน ยังตั้งตัวอยู่ในความประมาท ผลัดผ่อนในการเตรียมตัวตายไปเรื่อยๆเหมือนว่าจะอยู่ค้ำฟ้า ถ้าเป็นแบบนี้รู้เวลาตายก็ไม่มีประโยชน์ คุณก็คงผลัดวันประกันพรุ่งไปจนวันสุดท้ายหรือนาทีสุดท้ายของชีวิตนั่นแหละ แต่ถ้าคุณตัว(ตาย)มาอย่างดี ดำเนินชีวิตถูกต้องตามทำนองครองธรรม ประกอบคุณงามความดีมาตลอดชีวิตที่ผ่าน พร้อมที่จะลาโลกไปได้ทุกเมี่อ ก็ไม่จำเป็นที่จะรู้วันตายไปรู้ไปก็เท่านั้น สรุป ผมคงไม่จำเป็นต้องรู้ละครับ

ขอรู้ล่วงหน้าค่ะ เพื่อจะได้มีเวลาบอกคนที่อยู่ข้างหลัง(ไม่ว่าใครก็ตาม)ว่าอย่าเศร้า ฉันกำลังจะไปสบาย พ้นทุกข์แล้ว ควรจะดีใจกับฉันมากกว่า รวมถึงงานศพที่รวบรัดกระชับไม่ต้องมากพิธี เหลือเงินไว้ให้คนเป็นได้ใช้ดีกว่าละลายกับงานศพค่ะ

ถ้าให้เลือก ก็เลือกที่จะรู้ว่าต้องตายเมื่อไหร่ เพราะจะได้ทำอะไรที่อยากทำ ทำให้คนข้างหลังไม่ลำบากเวลาเราไม่อยู่ หรือว่าการจากไปของเราไม่ทำให้เขาเสียใจ

ขอเลือกแบบที่รู้ว่าจะตายเมื่อไหร่

ขอเวลาเตรียมตัวตาย เพื่อที่จะได้ ไม่มีอะไรต้องห่วงอีก

รู้ว่าจะต้องตายเมื่อไหร่ แต่ไม่ขอเป็นนักโทษประหารนะค่ะ จะได้ทำสิ่งที่สมควรทำก่อนตายให้เสร็จสิ้น ตายไปจะได้ไม่ต้อà��‡à¸¡à¸²à¸«à¹ˆà¸§à¸‡à¸«à¸™à¹‰à¸²à¸«à¹ˆà¸§à¸‡à¸«à¸¥à¸±à¸‡ อย่างที่เขาพูดกันว่าตายไม่รู้ตัวแล้ววิญญาณไม่ไปไหน เพราะห่วงสิ่งที่ยังไม่ได้ทำ

รู้ว่าจะต้องตายเมื่อไรค่ะ