จะตอบกันตามจริงปะคะะ เคยทำผิดอะไรกันบ้าง?

แต่งงานกับสามีเพราะแม่ขอร้อง แต่เหตุผลที่หนักกว่าคือว่าที่สามีน่ะรู้ว่าเรามีคนรักอยู่แล้วและวางแผนจะแต่งงานกันอยู่ พอแม่เราไปถือหาง เค้าก็ขู่ว่าจะตามทำร้ายคนรักของเราไม่ให้อยู่สงบสุขถ้ายังไม่เลิกติดต่อกันอีก

แล้วเราก็ไปบอกเลิกโดยไม่บอกเหตุผลอะไรเค้าเลย เพราะเรารู้ว่าคนรักของเราสู้เขาไม่ได้ทุกประตู เราไม่ยอมให้เค้าโดนยำหรอก....ผ่านไป10ปี เราไปสารภาพ เค้าโกรธมาก โกรธที่เราไม่บอกให้รู้ตั้งแต่แรก เค้าบอกว่า"เนี่ยเหรอ?คือสิ่งที่เธอเห็นสมควรกับคนที่เธอบอกว่ารักมากที่สุดและอยากแต่งงานด้วย? เธอไม่เปิดโอกาสแม้แต่จะฟังความคิดเห็นของฉันเลยเนี่ยน๊ะ แทนที่มีปัญหาอะไรจะพูดคุยปรึกษากัน เธอคิดว่าความหมายของคู่ชีวิตที่ดีคืออะไร? ทางออกมีตั้งเยอะแยะ" ถูกของเค้าอ่ะ เราผิดเอง....แง๊!!!! จำจนวันตายเลย

แอบมาตอบคำถามใน yahoo รอบรู้ตอนทำงานครับ (ผิดร้ายแรงเลยนะเนี่ย)

ทุกคนอย่าเป็นเหมือนผมละไม่ดีนะครับ

ผมเคยพนันอะไรซักอย่างกับเพื่อนในที่ทำงาน แล้วผมเป็นฝ่ายทายผิด แต่ผมก็ไม่ได้จ่ายตามสัญญา

ถึงแม้ว่าเพื่อนจะไม่ว่าอะไร (คงอยากว่าเหมือนกัน) และเรื่องนี้ผ่านมานานแล้ว ส่วนใหญ่ผมก็ลืมไปแล้ว ไม่ได้นึกถึง แต่บางครั้งผมก็ยังนึกขึ้นมา

เคยทำผิดค่ะ

เสียใจนะ แต่ไม่รู้สิว่าตอนนั้นมันอารมณ์ไหน ปี2512 อายุสิบต้นๆ

เป็นวัยรุ่น พวกรุ่นพี่แซวๆ น้องน่ารัก ผมสวย (ยุคนั้นคุณย่าไว้ผมยาวถึงเอว) จริงๆก็ไม่คิดอะไร บังเอิญรุ่นพี่คนหนึ่งเขาพิสวาท เวลาแข่งกีฬาก็ไปเชียร์แบบออกนอกหน้า นัดเจอหน้าโรงยิมเดินไปส่งบ้าน เราก็อยากเหมือนคนอื่น คือประมาณมีไอ้หนุ่มมาเดินตาม ก็เท่านั้น พอโดนแม่ดุ ก็ไม่เหมือนเดิม ทำเหมือนเขาเป็นคนไม่รู้จัก เขาตามถามเหตุผล เราก็หนีอย่างเดียว แย่จัง พี่เขาประชดชีวิตจากเรียนเก่ง มาเ้ป็นไม่ตั้งใจเรียน เกเร เสียอนาคตไปเลย

รู้สึกบาปทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้

เยอะค่ะ จำไม่หมด แต่ที่ยังจำได้แม่นมาก ๆ คือ เมื่อตอนเรียนม.อยู่ แล้วมีคนมาชอบเรา ซึ่งเขามีเงินพอสมควรแหละ เราเลยหลอกเขาให้พากินพาเที่ยว โดยเราจะนัดพวกเพื่อน ๆ ตามไป เรียกว่าครั้งนึงหมดไม่ต่ำกว่า 1500 และก้อจะหนีกลับตลอด โกหกว่าต้องกลับบ้านเร็ว พ่อแม่เป็นห่วง ฯลฯ และครั้งสุดท้าย เราก้อไปเที่ยวกับเขาตามปกติ แล้วก้อเตรียมตัวหนีกลับกันแล้วเพราะเบื่อ แต่เขาได้ยินที่พวกเราแอบนัดกับเพือน เขาร้องไห้เดินมาหา พร้อมกับบอกว่า ทำไมไม่บอกเขาดี ๆ ทำไมต้องหลอกกันแบบนี้ พวกเราทำหน้าไม่ถูกเลยค่ะแย่มาก ๆ แต่มื้อนั้นเขาก้อยังจ่ายเงินให้เหมือนเดิมก่อนจะกลับไป และหลังจากนั้นเราก้อไม่เคยได้เจอกับเขาอีกเลย จริง ๆ อยากบอกขอโทษนะคะ แต่ไม่มีโอกาสแบบนั้นอีกแล้ว เพราะเขาไม่เคยมาให้เห็นหน้าอีกเลย แย่จังเลยเนอะ เราเนี่ยนิสัยไม่ดีมาก ๆ

ชีวิตนี้ทำผิดหลายอย่างมากเลย ตอนเด็กๆชอบแกล้งน้องชาย เพราะน้องคนนี้ปู่ย่าเป็นคนเลี้ยง พอโตมาอยู่ด้วยกันเรากับน้องชายอีกคนเลยแกล้งน้อง เพราะคิดว่าไม่ใช่น้องเรา

ตอนเรียนหนังสือ เคยทำผิด ครูถามว่าใครทำ ไม่กล้าบอก ผลสุดท้ายเพื่อนโดนทำโทษทั้งห้องเลย

ตอนโตไปชอบผู้ชายคนหนึ่ง เขามีแฟนแล้ว แต่เรารักแล้วนี่ ทำงัยดี อยากแย่งมาเป็นของเราจัง แย่งดีมะ

ตอนเด็กๆประมาณ ม.2 ขโมยตังส์แม่800บาทจากตระกร้าหมาก ไปซื้อรองเท้าเตะบอล ราคา650 แล้วเอามาคืนแม่ส่วนที่เหลือ(เท็จแม่ว่าถูกหวย10บาท)ซื้อรองเท้าเตะบอล ไม่รู้แม่แกล้งๆดีใจหรือ ไม่อยากตำหนิก็ไม่รู้ แต่ที่รู้แม่มัดๆใว้ก็หลายตังส์อยู่ แม่บอกดีมาก ที่รู้จักให้แม่ และซื้อของเป็นประโยชน์ จะเจริญๆ....

...คิดๆทีใรก็ซึมๆกับโกหกสองชั้นครั้งนี้จริงๆ

ส่วนเรื่องทำผิดอื่นๆเดี๊ยวค่อยโทรบอกครับ หุหุ

ตอนเด็กๆ แม่เคยใช้ให้ไปเอาตระกร้าใส่ขวดนมของน้องค่ะ พอดีอยู่บ้านสามชั้นบวกดาดฟ้า เป็นลูกคนโตด้วย ตอนนั้นน้องก็ยังเล็กมากค่ะ แต่ตอนเด็กๆมันก็กลัวผี เลยไม่กล้าลงไปเอา เพราะเป็นตอนกลางคืนแล้วมืดๆด้วย ไม่มีคนอยู่ข้างล่างเลย แม่ขอให้ไปเอาตั้งนานสองนาน แต่สุดท้ายเราไม่ไป จนแม่ร้องไห้เลยค่ะ ตอนนั้นก็ยังไม่รู้สึกอะไรมาก แต่ตอนนี้เสียใจค่ะ วันนั้นพ่อเลยโกรธสั่งให้เราไปนอนแยกห้องค่ะ ห้องข้างๆนี่แหละแต่ต้องเปิดพัดลมนอนคนเดียวยันเช้าเลย

สิ่งที่เสียใจที่สุด และคิดว่าผิดมากที่สุด

คือการที่ไปเลือกพรรคการเมือง พรรคหนึ่ง

ซึ่งทำลายชาติไทย

เฮ้อ ดีนะ เรากลับตัวทัน ไม่งั้นต้องเสียใจแน่ๆ ที่ตกเป็นเครื่องมือ ล้มล้าง.....

รักคนผิดค่ะ หนักที่สุดคือแต่งงานแล้ว ต้องเลิกกันค่ เพราะทนไม่ไหว ทำให้พ่อแม่เสียใจมากที่สุดค่ะ แต่ทุกคนให้อภัยและเป็นกำลังใจให้เสมอคะ ดีใจที่มีครอบครัวที่รักเราและเข้าใจเรา ไม่เหมือนคนๆนี้ค่ะ บทเรียนในชีวิตค่ะ