ความเข้มแข็งหายไปไหนหมดทำอย่างไงล่ะคะ ช่วยแก้ไขที?

คุณไม่ใช่คนอ่อนแอซะทีเดียวหรอกค่ะ แบบนี้เรียกว่าอ่อนไหวมากเกินไป

บางคนเขาก็อ่อนไหวเหมือนกัน แต่ชอบข่มใจเอาไว้

จนแสดงไม่ความเสียใจ ดีใจให้ใครเห็นง่ายๆค่ะ

ถ้าเก็บกดมากๆ ก็กลายเป็นคนเครียดง่ายเข้าไปอีก

เป็นอย่างนี้ก็ดีเหมือนกัน เพราะเห็นอกเห็นใจผู้อื่นได้ง่าย

แต่ไม่ดี ตรงที่ถ้าเศร้าแล้ว กู่กลับย๊ากยาก

หากอยากให้เข้มแข็งทนต่อความสะเทือนใจได้มากกว่านี้

ลองช่วยคนเยอะๆดูค่ะ ไปเป็นอาสาสมัครช่วยคนอื่นบ้าง

หรือตั้งใจจะทำอะไรแล้ว โดยเฉพาะคิดอยากทำบุญนะค่ะ

ถ้าลังเลแล้วก็ให้รีบทำไปเลย ถือว่าตัดทิ้งความลังเล อ่อนแอทิ้งไป

เพราะความที่พูดอย่างไหนแล้วทำอย่างนั้น มีสัจจะนี่แหละ ทำให้ใจเข้มแข็ง

เวลาที่เศร้ามากๆ สังเกตได้อย่างหนึ่งว่า

ความเสียใจมีสาเหตุมาจากการคิดถึงเรื่องที่ทำให้ไม่สบายใจ

คือจะคิดแต่เรื่องนั้นซ้ำๆ ยิ่งคิดยิ่งเศร้ามาก

ลองรู้ทันความคิดบ่อยๆค่ะ ว่าเผลอคิดไปเรืองที่ทำให้เศร้าอีกแล้ว

ทำนองนี้ ไม่อินไปกับความคิด ก็ช่วยให้ความอ่อนไหวลดลงค่ะ

ลองหัดภาวนา เรียนรู้จิตใจตัวเองบ้าง

จะได้เข้มแข็งขึ้น กร้านต่อความทุกข์ ความเศร้าโศกเสียใจบ้าง

มีปัญญาเห็นว่าสิ่งทั้งหลายเป็นของชั่วคราว ผ่านมาก็ผ่านไป

ใจจะได้ไม่ยึดมั่นถือมั่นค่ะ เข้าไปที่

www.wimutti.net/pramote

ลองดูค่ะ ดาวน์โหลดไฟล์เสียงมาหัดภาวนาดู

แล้วนี่เขียนไปร้องไปด้วยหรือเปล่า คุณเป็นคนอ่อนไหวง่ายจริงๆนะนี้ คนที่เข้มแข็งส่วนมากเป็นคนที่มีความมั้นใจในตัวเองสูง งั้นตัวคุณก็ต้องทำตัวให้มีความมั้นใจในตัวเองซะก่อน เชื่อมั่นในตัวเอง ถ้าเจอปัญหาพยายามที่จะคิดหาทางแก้ไข อย่าคล้อยตามไปกับปัญหา ต้องคิดว่าเราต้องทำได้ ปัญหาแค่นี้เอง พยายามคิดถึงความเป็นจริงในทุกๆสิ่ง ลองดูครับ แล้วมันจะดีขึ้นเอง และเรื่องอาย อย่าไปอายครับ ต่อให้คนเข้มแข็งแค่ไหนก็เคยร้องไห้ด้วยกันทั้งนั้น คิดแค่นี้ ก็ไม่เห็นต้องอายใครเขาแล้ว ขอให้โชคดีครับ

อ่อนไหวมากๆ อืม

ลองคิดแบบนี้ดูนะ คิดว่าเรื่องบางเรื่องมันเป็นเรื่องที่ว่างเปล่า ฟังไปเพียงลมผ่าน

คือเหมือนกับว่าเวลาเราฟังเรื่องอะไรก็ตาม ฟังเฉยๆ เหมือนกับใครให้อะไรก็รับนะ แต่พอรับแล้วก็วางไว้

อย่าไปถือมันหนัก เพราะถ้าเรารับมาถือมันสัมผัส เรารู้สึกเราก็ทุกข์ พยายามวางให้ได้ ก็เหมือนปลงให้ได้ปลงให้ตก เพราะถ้ามันเกิดเรื่องอะไรสักเรื่องที่มันรุนแรง เราจะทนไม่ได้เพราะขนาดเรื่องคนอื่นเรายังถือไว้ไม่วาง

เรื่องของเราเองมีรึจะปล่อยมันลอยไปกับลม เดี๋ยวจะอาการหนักกว่านี้ เราต้องคอยบอกตัวเอง พยายามมีสติบอกและเตือนตัวเองอยุ่เสมอ เราไม่ใช่พระอรหันต์ที่จะสามารถปลงไม่ต้องคิด แà��•à¹ˆà¹€à¸£à¸²à¸•à¹‰à¸­à¸‡à¸£à¸¹à¹‰à¸•à¸±à¸§à¹€à¸¡à¸·à¹ˆà¸­à¸„ิด ก็พยายามทำใจให้หยุดคิด เวลาเสียใจไม่ว่าด้วยเรื่องอะไร ยังไม่ต้องหาสาเหตุ บอกกับตัวเองก่อนว่าไม่ต้องเสียใจ เดี๋ยวร้องไห้ เวลาร้องไห้เราก็ไม่สวย ดูน่าสมเพชชะมัดเลย ไม่ได้ดูดีเลย อย่าไปอยากให้ใครสงสาร เดี๋ยวเค้าจะเวทนาเราแทน

คิดว่าเรื่องทุกเรื่องเป็นเรื่องที่มันหนัก ไม่รับคงไม่ได้ แต่ถ้ารับมันแล้วก็วางมันไว้ ค่อยๆคิดค่อยๆทำ มันจะค่อยๆดีขึ้นเอง บอกกับตัวเองทุกวันว่าฉันมีความสุข พยาพยามยิ้มให้ได้กับทุกเรื่อง เมื่อถึงวันนึงที่เรื่องที่มันหนักจริงๆ จะต้องร้องไห้สักวัน ก็ร้องมันไปแล้ว ก็โยนมันทิ้งให้ได้ค่อยๆฝึกไปสักพักเราจะทำได้เอง

ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ แต่ถ้ามันคุ้มน่าจะลองไม่ใช่หรอ ^_^

ไม่ต้องกุ้มใจไป ผมก็เป็น แต่ผมว่าคนอย่างพวกเราไวต่อความรู้สึก จะมีจิตใจโอบอ้อมอารีมีความเห็นใจในเพื่อนร่วมโลกทุกชีวิต ทำร้ายใครไม่เป็น ไม่ให้ร้ายใคร พอใจในสิ่งที่ตนมี ไม่อยากมีอยากได้ในสิ่งที่ไม่ดีไม่ควร ผมว่าคุณก็คงจะมีเพื่อนเยอะ เพื่อนที่เค้ารู้ว่าสามารถปรับทุกข์ได้และเข้าใจเค้า คุณลองคิดดูให้ดี คุณเป็นคนดีแต่คุณไม่รู้ตัวเองน๊ะ แล้วคุณจะกุ้มใจไปทำไมล่ะครับ

ลองเช็คชื่อสกุลดูซิ บางทีพื้นฐานดวงคุณเป็นคนอ่อนแออยู่แล้ว ชื่อสกุลถ้าไม่โฉลกจะทำให้คุณเป็นมากขึ้น เราเคยเปลี่ยนนิสัยก็เปลี่ยนด้วย ครั้งที่แล้วเปลี่ยนแล้วอมทุกข์ไปหน่อย(ไม่ดูตาม้าตาเรือ) ตอนนี้เพิ่งเปลี่ยนแต่เริ่มดีขึ้นแล้ว

อืม..ว่านะอยู่ที่"ประสบการณ์ชีวิต"มากกว่าคือ..

..ถ้ามีน้อย ก็จะมาก ,ถ้ามีมาก ก็จะน้อย..

เพราะฉนั้น ต้อง"สั่งสมประสบการณ์ชีวิตต่างๆเยอะๆ"..ความ"เข้มแข็ง"ก็จะเข้ามาเอง..

เฮ้อบ้าง..=.,= =.,=

ผมไม่เห็นว่าการที่คุณร้องไห้บ่อย จะบ่งบอกถึงเป็นคนที่อ่อนแอเลยนิครับ ผมก็เป็นคนหนึ่งที่เวลาดูหนังแล้วเจอฉากซึ้งๆ หรือคำพูด คมๆที่มันกินใจ แล้วมันก็น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว แต่ผมกลับมองว่าการที่เรายอมรับว่าตัวเราเป็นแบบนี้ กลับเป็นคนที่เข้มแข็งกว่าคนอื่น ในหลายๆเรื่องที่ผมเจอปัญหา หนักๆ ถึงเวลานั้นผมก็เป็นที่พึ่งของคนอื่นได้ตลอด ขนาดผมดูหนังเรื่อง brother bear ผมยังร้องไห้เลย 2012 ที่พึ่งไปดูมายังร้องแบบน้ำตาซึมตอนช่วงฉากท้ายๆ แต่ผมก็ยอมรับว่าตัวเอง ผมว่าการที่คุณยอมรับตัวเอง คือสิ่งที่เข้มแข็งนะครับ ถึงภายนอกจะดูอ่อนแอ แต่ภายในเข้มแข็ง ดีกว่าคนที่พยายามทำตัวเข้มแข็ง แต่เวลาเจอปัญหา ก็แก้ไขอะไรไม่ได้สักอย่าง