เมื่อคนรักได้เดินจากไปควรทำยังไง?

ควรตัดใจให้สิ้นซาก เเละมองหาคนรักใหม่ๆ เมื่อคนรักเดิมปฎิเสธคุณใช่ว่า คนรักใหม่จะปฎิเสธคุณด้วย คนรักใหม่อาจจะดีกว่าเเละรักคุณมากกว่าคนรักเดิม ชีวิตคนเราต้องเดินสู่เส้นทางใหม่ๆ อย่าจมปรักกับเส้นทางเก่า และต้องมีวิธีการเดินที่ไม่ซ้ำรอยกับเส้นทางเก่าที่ทุกข์ระทม อย่าเอาตัวเราไปผูกติดกับคนที่เขาไม่รัก ปลดพันธนาการหัวใจช้ำๆสลัดทิ้งไป ก็จะพบกับความสุขสมหวังได้ไม่ยาก

ฝึกใจไว้ให้คุ้นเคยกับธรรมชาติของความรัก

ความสุขมีมาเเล้วก็ผ่านไป

ความทุกข์มีมาเเล้วก็ผ่านไป

http://www.youtube.com/watch?v=9EKTjhFLnRE&feature...

เศร้าโศกเสียใจได้ แต่อย่านานค่ะ เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ หันกลับมาอีกทีทุกอย่างก็ผ่านไปแล้ว

เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น หันกลับมารักตัวเองให้มากขึ้น อย่าทำร้ายตัวเองเพียงเพราะความรักที่ไม่สมหวัง อย่าให้เขาสมน้ำหน้า ตราหน้าคุณได้ว่า เขาโชคดีแค่ไหน ที่เลิกจากคุณเสียได้ แต่ให้เขาเสียดาย ที่ในวันนั้นไม่เลือกคุณดีกว่าค่ะ

****แล้วทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไปได้เอง****......^_^

ช้ำกันทุกตัวตนละ ถ้าเจออีแบบนี้ ผมว่า 1คน อย่างระมัดระวังที่สุด ก็เจอกันคนละ 1ครั้งเป็นอย่างน้อย

อยากให้นึกว่ามันเป็นวิชาบังคับ 5 หน่วยกิต ที่ทุกชีวิตต้องผ่าน จะผ่านเกรดไหนก็อยู่ที่ตัวเราละ

มันเป็นวิชาในกลุ่ม เสริมสร้างประสบการณ์ชีวิต

อย่าเครียดไปเลย

ส่วนคู่กรณีสักวันนึงก็ต้องโคจรมาเจอกันอีก แต่ในฐานะเพื่อน หรือคนที่เคยรู้จัก ที่ไม่แยแสกันอืกต่อไป

เมื่อคนรักเดินจากไป เรื่องราวของเราหลังจากนั้นเป็นอะไรที่ควบคุมยากค่ะ เข้าใจเหมือนกันว่ามันยากทำใจ แต่เราก็ต้องเดินต่อไป อย่าให้การจากไปของเค้ามาหยุดทุกอย่างในชีวิตเรานะคะ ยังมีงาน มีครอบครัว มีกิจกรรมดีๆให้ทำกับเพื่อนๆ แค่ปล่อยให้มันเกิดขึ้นกับเราซักครั้งในชีวิตแล้วหลังจากนั้นเà¸��าจะแข็งแรงกว่าเดิม บีก็เคยโดนมาเหมือนกันค่ะ สามปีกว่าแล้ว จะเสียอกเสียใจไปแล้วไงอ่ะ เค้าอยู่โน่นกำลังอยู่กับคนใหม่ แล้วเราจะเจ็บไปเพื่ออะไร ลุกขึ้นมาสวยดีกว่าแล้วอะไรๆจะดีขึ้นเอง

เราต้องพลัดพรากจากของรักของเจริญใจทั้งหลายทั้งปวงเป็นธรรมดา ครับ ยิ่งรักมากก็ยิ่งเจ็บมาก รักน้อยเจ็บน้อย

เราก็ควรทำใจครับ ยอมรับการตัดสินใจเขา แล้วก็พยายามหนีให้ไกลจากจุดตรงนั้น อย่าเอาตัวเราไปผัวพัน กับเรื่องราวที่จะหวนให้คิดถึงเรื่องเกี่ยวกับเขา ทิ้งระยะห่างสักระยะ แบบนานพอควรนะครับ ไม่ใช่ เดือน 2 เดือนอะไรแบบนี้ แล้วก็พยายามปฏิบัติธรรม ผมว่าช่วยได้นะครับ มันทำให้ใจสงบแล้วเราก็จะไม่ค่อยฟุ้งซ่านมาก

ทำใจ แล้วไปกราบคุณพ่อคุณแม่ดีกว่า เพราะท่านไม่เคยทำให้เรา"อกหักเลย"มีแต่จะถนุถนอมออมชอมน้ำใจ.

ทำใจยากนะคะ เคยเจอเหมือนกันคะ เสียใจมาก สุดๆ คิดขำๆ.....เขาคงไม่มีบุญที่จะคู่กับเรา หรืออีกทางเราก็คงบุญน้อยไป คิดว่าเราอายุยังน้อย ยังต้องเจออะไรๆอีกเยอะ หรืออาจยังต้องเจออะไรที่ทำให้เสียใจมากกว่านี้อีกก้ได้ ชีวิตต้องเจอมากกว่านี้คะ มีอะไรให้ทำในชีวิตอีกเยอะ จะหาวิธีให้บอบซำน้อยที่สุดหนุงหนิงว่า กลับไปหาคุณพ่อ คุณแม่ดีกว่า เพราะท่านไม่เคยคิดเดินหนีจากเราไปไหนคะ

ยินดีด้วยกับความคิดของเธอเพราะวันนี้ยังไปวันหน้าจะเหลือเรอะ มองโลกในแง่ดีไว้ก่อนว่าเป็นจิ๊กซอว์ที่รูปตรงแต่เส้นและสีไม่ต่อกัน

เบื้องต้น คิดซะว่านี่ไม่ใช่ของเรา

เพราะเราไม่ใช่

ทำใจ ทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้น

ก้าวต่อไป พัฒนามุมมอà¸��เพื่อชีวิตที่ดีกว่า

กลับบ้านไปหาพ่อกับแม่ การที่ได้อยู่กับครอบครัวจะเป็นอะไรที่รู้สึกดีที่สุด ไม่ว่าจะมีความสุขหรือว่าทุกข์ ก็ไม่มีใครซ้ำเติม จะมีแต่คนที่คอยปลอบและให้กำลังใจ ให้ข้อคิดที่ดี