ทำไมคนอีสานจึงไปร่วมชุมนุมในนามกลุ่มเสื้อแดง?

ในฐานะที่ผมเป็นคนอีสานที่เติบโตในชนบทแล้วมาเรียนต่อที่เมืองหลวง ทำให้ผมเห็นความแตกต่างระหว่างชนบทกับในเมืงอย่างชัดเจน การที่คนอีสานมาร่วมกลุ่มเสื้อแดงนั้นถ้าบอกว่ารักทักษิณก็ถูก เพราะเขาเอาเงินไปหว่านไว้เยอะ ถ้าบอกว่ารักประชาธิปไตยก็ถูกเพียงแต่เป็นการถูกหรอกเพราะน้อยคนนักที่จะเข้าใจคำว่าประชาธิปไตยอย่างแท้จริง มาเพราะได้เงินก็น่าจะเป็นสาเหตุหลัก เพราะยามหน้าแล้งในชนบทนั้นหากินลำบาก ปลูกพืชผักก็ไม่มีน้ำจะรด จะหาปลาก็ไม่มีที่ให้หา รายได้ที่มีก็เพียงปีละไม่กี่บาท การมาชุมนุมแล้วได้เงินเขาจึงตัดสินใจมาเพราะอย่างน้อยเขาก็มีรายได้(คนเมืองกรุงจะบอกว่าเป็นการเห็นแก่ตัวก็ไม่ผิดนัก) และมีอีกหลายๆคนที่อาจจะหลงเชื่อคำชวนของพวกหัวคะแนน ที่มาแจกเงินเพื่อชักชวนให้มา(ความจริงแล้วคนแก่คนเฒ่าหลายคนมักพูดว่าใครให้เงินก็เลือกคนนั้นแหละ เพราะใครได้มันก็โกงเหมือนกันหมด) นี่เป็นความคิดของคนที่ผ่านโลกมามากและเห็นว่านักการเมืองไทยนั้น มีการทุจริตในทุกระดับตั้งแต่ระดับหมู่บ้านขึ้นไป นอกจากนี้ก็อาจจะมีพวกที่มาเอามัน เอาความสะใจ พวกนี้จะเป็นกลุ่มวัยทำงานที่มีการศึกษาไม่มากนัก ที่ไม่ได้เป็นคนดีอะไรแต่จะเป็นพวกทำงานได้เงินแล้วกินเหล้าหมด อาจกล่าวสรุปได้ว่าทั้งหมดที่มานั้น 1.มาจากความรักเพราะฟังความข้างเดียว และรักทักษินโดยไม่มีเหตุผล(ส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิงและคนแก่) 2.มาจากเงินที่จ้างมา 3.มาเพราะรักสนุก และ 4.มาเพราะความรู้สึกว่าถูกเอาเปรียบหรือมีความเหลื่อมล้ำทางสังคม การจะแก้ปัญหาไม่ให้คนอีสานไปชุมนุมตามที่ต่างๆเพราะถูกจ้างนั้นผมยังมองไม่เห็นหนทาง เพราะในปัจจุบันสังคมอีสานเองก็มีปัญหาต่างๆมากมายที่ยังแก้ปัญหาไม่ได้เหมือนกัน

เพราะว่าส.ส.อีสานทั้งหมด เป็นสมาชิกพรรคเพื่อไทย ซึ่งตกที่นั่งเป็นฝ่ายค้าน จึงต้องยุยงปลุกปั่นคนในพื้นทีตัวเอง ให้ออกมาร่วมชุมนุมให้มากที่สุด เพื่อจะได้มีโอกาสกลับมาเป็นรัฐบาล เพียงสอดใส่ให้คนอีสานมีความรู้สึก เจ็บช้ำน้ำใจให้มากที่สุด เช่น การเป็นคนลำบากยากจน การได้รับการดูถูกว่าโง่เขลาถูกซื้อเสียง มีสถานะเป็นเพียงไพร่รับใช้คน ไม่ได้รับความเป็นธรรมในกรณีต่างๆ นับว่าการปลุกปั่นความรู้สึกเหล่านี้ได้ผลต่อการชุมนุม แต่ในขณะเดียวภาพพจน์ของคนอีสานที่แสดงออกมาคราวนี้ยิ่ง ถลำลึกให้เป็นภาพที่เขาสร้างให้เป็น ทั้งๆที่คนอีสานส่วนใหญ่ ซื่อสัตย์ สุจริต มีวัฒนธรรมเก่าแก่ที่ดี มีความอ่อนน้อมถ่อมตน ขยันอดทน ต่อสู้ชีวิตด้วยความอุตสาหะ เป็นที่รู้กันของคนทั่วประเทศ แต่การชุมนุมครั้งนี้ ทำให้คนเริ่มไม่ค่อยจะแน่ใจว่า คนอีสานยังเป็นเช่นเดิม หรือ เปลี่ยนไปแล้ว หรือ ยินดีรับใช้นักการเมืองเพือหวังผลประโยชน์ หากการชุมนุมประสบผลสำเร็จ คงต้องเฝ้าดูต่อไปว่า จะเป็นแบบไหน?

ความคิเห็นตรงกันมั้งหรืออยากออกทีวีหรือหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ ว่างงาน อยากมาเที่ยวกรุงเทพฯ

คนที่มาชุมนุมทุกภาค มีความรู้สึกว่า ผู้แทนฯที่เขาเลือกมา ไม่ได้รับการยอมรับ

และฝ่ายตรงกันข้ามดูถูกไม่ยอมรับผู้แทนฯที่คนส่วนใหญาเขาเลือกมา เช่น ซื้อเสียงบ้างละ

มาจากรากหญ้าที่ไม่มีความรู้บ้างล่ะ และแต่งตั้งกันขึ้นมาเอง กำหนดกฎเกณฑ์ต่างๆมาใช้เอง

บังคับได้บังคับเอาตามอำนาจที่ฉกมา

คนที่มาชุมนุมส่วนใหญ่ รู้สึกขัดแย้งกับความน่าจะเป็น คนภาคไหนๆ ก็ไม่มีใครโง่หรอก

หากคนไทยรู้จัก ให้เกียรติ ยอมรับกัน ก็คงไม่มีเหตุการณ์แบบนี้หรอก

เพราะคนอีสาน(เฉพาะกลุ่มเสื้อแดง)เป็นกลุ่มที่เพลินกับประชานิยมที่เขายื่นให้ มันเป็นเหมือนการเสพติด ติดแล้ว-ติดการเป็นผู้รับจึงเกิด ใจแคบ ต้องเป็นฝ่ายได้ ได้ ได้ ตลอด ใครจะมาเป็นรัฐบาลไม่ได้ ต้องพวกเก่าไทยรักไทยเท่านั้น ทั้งๆที่รัฐบาลอภิสิทธิ์ได้รับการกลั่นกรอง คัดเลือกจากรัฐสภา โดยพรรคย่อยๆไม่เอากลุ่มทักษิณ

เป็นการได้เป็นรัฐบาลจากรัฐสภาเลือก ในรัฐสภาก็มีสส.จากพรรคเพื่อไทยด้วยเป็นประชาธิปไตยที่สมบูรณ์ แต่ความใจแคบจึงแสดงออกมาอย่างที่เห็นสีแดงหลั่งเลือดทาแผ่นดิน ทาไปอย่างนั้นเอง ท่อน้ำเลี้ยงจากเกาะมอนตานิโกรจะได้ไม่ปิดท่อไงละครับ.

ผมว่ามีคนที่เต็มใจไปด้วยใจมากกว่าที่รับค่าสินจ้างให้ด้วยซ้ำหรือถ้ามีก็คิดว่าเป็นค่าใช้จ่ายในระหว่างที่ไปชุมนุมและก็คงมีคนที่เต็มใจไปมากกว่าสีอื่นที่หากไม่มีค่าจ้างคงจะมีน้อยกว่าสีแดงที่จะไปด้วยใจ และก็คงมีทุกภาคเหนือ ใต้ก็มี แต่ว่าอิสานเป็นภาคที่มีพื้นที่และประชากรมากกว่าภาคอื่นเลยดูเยอะกว่าเท่านั้นเอง

คนทุกภาคแหล่ะครับคุณ-----

คุณผู้ตั้งคำถามครับพี่น้องเสื้อแดงมีหมดครับไม่ว่าอยู่ภาคไหนในประเทศไทยหรือพี่น้อง

ต่างประเทศที่อยู่ทั่วโลก ที่เห็นด้วยกับผู้นำเปลี่ยนสัญชาติไปแล้ว ก็เห็นกันอยู่นะครับ

จริงๆแล้ว การมองต่างมุมในความคิดความอ่านที่มีแตกต่างกัน ตอนนี้มันส่อถึงความ

แตกแยกในสังคมไทยอย่างสมบูรณ์แบบแล้วครับ ซึ่งทีแรกแค่ฟังการหาเสียงเลือกตั้ง

มันมีคนกลุ่มหนึ่งที่เป็นสส.พูดว่า คนอีสานไม่เคยได้นายกมาเลยจากในอดีตที่ผ่านมา

หากเราสามารถรวมเสียงสส.อย่างเป็นกอบเป็นกำเราก็สามารถมีนายกเป็นชาวอีสานได้

หลังจากนั้น ก็มีคนที่จะพยายามรวบรวมสส.จากภาคอีสานเข้ามารวมกันให้เป็นกอบเป็นกำ

โดยการกลืนพรรคต่างๆ และใช้พลังในการดูดสส.จากต่างพรรคเข้าไปรวมกันเข้า เพื่อให้

กลายเป็นพรรคที่ครองเสียงข้างมากโดยเบ็ดเสร็จเด็ดขาดไงครับ โดยปล่อยทิ้งพวกดื้อด้าน

อย่างคนอีกภาคหนึ่งไว้ ซึ่งภาคนั้นมันก็มีแต่คนที่รักและเชียร์พรรคการเมืองอีกพรรคหนึ่ง

และเป็นภาคที่ได้ชื่อว่ามีการซื้อเสียงน้อยที่สุด แต่ด้วยสัดส่วนของประชากรเอาหัวคิด

หัวแม่เท้าคิด ไงก็ไม่มีทางได้สส.ที่เพียงพอต่อการจัดตั้งรัฐบาลที่เป็นเอกภาพในการบริหาร

งานได้ เพียงหลักการเพียงง่ายๆคือการแยกกลุ่มคนให้แตกแยกกันตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

ดังนั้นก็ไม่แปลกอะไรที่คนใต้ที่มีอยู่ในกลุ่มพี่น้องเสื้อแดง ซึ่งอาจจะมีความคิดเห็นที่

แตกต่างไปอยู่ในกลุ่มของพี่น้องเสื้อแดงบ้าง แต่มันก็เป็นไปตามวิถีของอุดมการณ์และ

ความคิด ซึ่งผมยังเคยคิดเลยว่า ภาคใต้มีนายกสองคน แต่ละคนก็ไม่ได้ช่วยให้ภาคของ

ผมได้เจริญขึ้นมาเลย มีแต่อีสานที่เขียวเอาเขียวเอา มีแต่การทำให้อีสานรอดพ้นจากการ

เป็นพื้นที่สีแดง ที่ได้ชื่อว่ามีคนที่มีอุดมการณ์ที่จะแบ่งแยกดินแดนและเปลี่ยนแปลงระบบ

การปกครองไปสู้ระบอบคอมมิวนิสต์ แต่ก็เอาเถอะครับ ถือว่าพวกเราคือคนในชาติไงก็ทำ

เพื่อพี่น้องในชาติกันทั้งนั้น แต่การแสดงออกก็เป็นสิทธิของคนแต่ละคนครับอันนี้ไม่ก้าว

ล่วงครับ

ทำไมถึงถามเฉพราะคนอีสาน ทั้งๆ ที่มีมาชุมนุมทุกภาค

โดยเฉพราะคนกรุงเทพฯก็ออกมาเยอะเหมือนกัน แล้วแกนนำ

ส่วนใหญ่ที่เด่น ๆ ก็เป็นคนใต้ ที่คนอิสานออกมาชุมนุมเพราะ

เขาต้องการเลือกผู้แทนของเขาใหม่เนื่องจากฝ่ายที่ทำรัฐประหาร

ใช้เล่กลยุบพรรคเขาแล้วซื้อผู้แทนเขาไป เขาจึงต้องให้บทเรียน

กับคนหักหลัง เมื่อยุบสภาเมื่อไร ผู้แทนขายตัวจะได้รู้ว่า

ผลของการไม่ซื่อสัตย์ มันเป็นอย่างไร

ว่างงาน

ได้ค่าจ้าง

ได้ไปเที่ยวกรุงเทพ

ดีกว่าอยู่เปล่า ๆ

ไม่รู้ถึงความเสียหาย