พ่อแบบนี้คุณคิดว่าสมควรจะเรียกว่าอย่างไร?

อืม..ปัญหาคุ้นๆกะคนๆหนึ่งมีชีวิตคล้ายกับเพื่อนคุณ แต่ตอนนี้เขาไปได้สามีอยู่เมืองนอก ลูกๆก็รับไปอยู่ที่โน่นเรียนและทำงานเรียบร้อย สบายมีกินมีใช้มีเงินมีทองเพียบ..

แต่สามีหรือ..ถ้าเป็นคำเหนือก็ว่า"เฮี้ยอย่างหมา"ไม่มีสง่าราศี สมกะเคยทำงานตำแหน่งดีๆเลย ครอบครัวก็มีแล้วมีอีก ทิ้งให้ฝ่ายหญิงเลี้ยงลูกๆเอง..เฮ้อ..

เรื่องพ่อ อย่างไรเด็กๆก็ต้องเรียกว่า"พ่อ"อยู่ดี.ปล่อยเขาเถอะ อย่าโกรธหรืออาฆาตพยาบาทจองเวรเลย จะเป็นกรรมติดตัวไปซะเปล่า..อโหสิซะ

แต่ดีใจแทนเพื่อนคุณมากที่"เขามีกำลังกายใจต่อสู้ต่างๆเพื่อลูกๆและตัวเอง และมั่นคง"ไม่ให้ใครๆว่ากล่าวได้.ขอคารวะ"หญิงแกร่งแห่งชาติ"เลยเชียว.

ขอปรบมือให้ดังๆ..

สิ่งทีเพื่อนคุณทำนั้นดิฉันว่า ถูกต้องที่สุด แต่อย่าได้ไปสอนให้ลูกเกลียดพ่อ พ่อแม้คนอื่นเรียกว่าชั่ว แต่ก็หนีความจริงไม่พ้น ว่าเป็นพ่อ แต่เราก็ต้องสอนให้ลูกเข้มแข็ง

ก็คงต้องเรียกว่าพ่อที่อ่านมาทั้งหมดตรงกันกับคุณสมบัติพ่อเราเป๊ะๆ ตอนยังเด็กก็เคยคิดน้อยใจ รู้สึกว่าตัวเองมีปมด้อยสงสารแม่ แต่พอโตขึ้นก็เข้าใจได้ว่าเขาเป็นซึ่งเขาเป็น เปิดใจกว้างอภัยกับสิ่งที่พ่อทำกับแม่และคิดว่าแม้จะไม่เคยได้รับความอบอุ่น ความรับผิดชอบ ไม่ได้รับความรัก แต่มีสึ่งเดียวที่พ่อให้คือชีวิตท่านทำให้เราได้เกิดมาคือบุญคุณที่ปฎิเสธไม่ได้ แม้เลือกเกิดไม่ได้ เลือกพ่อไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นได้ สุขเป็นก็เป็นสุข ทุกวันนี้คิดเสมอว่าพ่อแม่มีบุญคุณมหาศาล ถึงท่านไม่เคยให้อะไรแต่มีสิ่งหนึ่งที่ท่านให้คือชีวิตที่ยืนอยู่บนโลกใบนี้(จากใจจริงค่ะ)

...ก็ต้องเรียกว่าพ่อละครับเพราะยังไงก็เป็นพ่อเหมือที่คุณ "shampoo"เ้ค้าว่า และผมก็โชคดีที่แม่ผมคิดเหมือนคุณ "จันทร์เสี้ยว" จนถึงวันหนึ่งสิ่งที่เค้าเป็นก็จะส่งผลตอบแทนในช่วงบั้นปลายของชีวิตเอง ขาดลูกหลานมาเอาใจมาดูแลตอนแก่เฒ่าเพราะเค้าไม่สนใจดูแลครอบครัว ส่วนคนที่เป็นแม่พอถึงวันหนึ่งก็จะได้สิ่งชดเชยจากลูกๆที่เห็นแม่ลำบากดูแลมาทั้งชีวิต

...บางครั้งคนเป็นพ่อเค้าก็ไม่ได้คิดจะทิ้งลูกหรอกครับ ผมก็อธิบายไม่ถูกแต่คงประมาณว่าเค้ารักชีวิตสนุกของตัวเค้าเองมากกว่าชีวิตคนอื่นแต่ในใจเค้าก็ยังมีความรู้สึกอยู่่บ้างละครับ

...ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือยังไง ผมเพิ่งจะได้คุยกับพ่อวันนี้ หลังจากไม่ได้คุยกันมาหลายปี

ดีชั่วก็พ่อเรา แค่ทำให้เราเกิดมาก็เป็นบุญคุณแล้วส่วนนิสัยส่วนตัวนั้นเป็นอีกเรื่อง เราเป็นลูกก็ต้องให้ความเคราพ

ก้อให้คิดเสียว่าหมดเวรหมดกรรมกันทีอย่าได้เจอะเจอกันอีกเลย

บอกได้คำเดียว เห็นแก่ตัว ถ้าเป็นผมไม่ทำอย่างไร

เพราะมันไม่เกิดขึ้นแล้วในชีวิตนี้