อะไรในชีวิตที่คิดว่าจะทำความดีเพื่่อตัวเองได้บ้างและคิดว่าจะทำเพื่อส่วนรวมได้บ้าง?

ผมรับราชการ พยายามทำงานตามหน้าที่ให้ดีและสุจริต มีจุดยืนมีศักดิศรี "แหงนหน้าไม่อายฟ้า ก้มหน้าไม่อายดิน" ( ไม่มีแผล เป็นวัวสันหลังหวะ ) ก็ถือว่าเป็นการทำเพื่อส่วนรวมแล้วครับ

ท่านพุทธทาส สอนว่า

"การทำหน้าที่ที่ถูกต้อง นั่นแหละคือ ธรรมะที่แท้จริง ดังนั้น เมื่อทำหน้าที่อยู่ในอิริยาบถใด ก็ระลึกนึกถึงความจริงข้อนี้ แล้วพอใจอย่างยิ่งในการปฏิบัตินั้น จนถึงกับยกมือไหว้ตัวเองได้ ชื่นใจอยู่ในการกระทำของตนเอง ในหน้าที่ที่กระทำอยู่ทุกอิริยาบถ"

สิ่งที่ทำอยู่ทุกวันนี้ เป้นการทำซึ่งไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น ทำโดยความสมัครใจไม่ได้หวังผลตอบแทนกลับมา โดยทำหน้าที่เผยแพร่ธรรมะ ทางวิทยุกระจายเสียง เป็นประจำ การให้ธรรมะแก่ผู้คนเป็นความสุข และอิ่มเอิบใจ

ที่พยามยามและทำอยู่คือ หิริ โอตัปปะ แต่บ่อยครั้งที่น้อยใจว่าในเวลานี้มันเหมือนทำลายโอกาสของตัวเองไปหรือเปล่า เพราะมือเริ่มสั้นสาวไม่ค่อยทันใครเลย

ประสปการณ์ ความผิดหวัง การหักหลัง ทำให้บางทีเราคิดว่าน่าจะทำอะไรดีๆให้ตัวเองบ้าง รักตัวเองบ้าง เห็นแก่ตัวบ้าง(แต่ก็ต้องไม่ทำให้ใครเดือดร้อนนะ) ทุกวันนี้ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามจะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ

มีจุดยืนของตัวเองสิคะ..เรามีหน้าที่ภาระที่ต้องรับผิดชอบในฐานะลูกจ้างของเจ้านาย..ช่วยดูแลกิจการของเจ้านายอย่างเต็มกำลังตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย..เพื่อความเจริญรุ่งเรืองของนาย เราก็มีงานทำหล่อเลี้ยงตัวเองได้ ไม่ต้องไปเป็นคนหลักลอย มีเกียติ์มีศักดิ์ศรีของตัวเอง..เราจะได้มีเวลาแบ่งปันความคิดดีๆให้เพื่อนพ้องน้องพี่ แชร์ความรู้สึกดีๆ อาจจัดทำกิจกรรมเพื่อสังคม..ดูแลเลี้ยงเด็ก-ผู้เฒ่าผู้แก่ตามกำลังที่มี...แค่นี้ก็น่าจะมีส่วนช่วยสังคมและส่วนรวมได้แล้วนะคะ

การทำดีเพื่อตัวเอง ทุกคนก็จะเลือกทำในสิ่งที่ตนคิดว่าดีที่สุดสำหรับตัวเองอยู่แล้ว แต่จะขอเพิ่มในการปฏิบัติตามหลักของศาสนาที่แต่ละคนนับถืออยู่ ให้ปฏิบัติได้อย่างอย่างถูกต้องมากที่สุด เราก็จะเต็มล้นไปด้วยความดี และกระจาย ความดี แบ่งปัน ความสุข หรือสิ่งที่เรามี ได้รับ ไปสู่คนรอบข้างได้ ( เพราะคนที่มี จึงสามารถให้ได้ ) เมื่อคà¸��เราเกิดมาจะเหมือนกันหมด ในด้านของรูปกาย สัมผัส แต่จะต่างกันในเรื่องของคุณธรรม จริยธรรม ถ้าได้รับการหล่อหลอมที่ดี เราก็จะรู้ว่าอะไรบ้างที่ควรทำเพื่อส่วนรวม

รักษาศีล 5 ให้ได้มากที่สุดค่ะ

พอในสิ่งที่พอเพียง ไม่โลภ ไม่ประพฤติผิดทางประเวณี ไม่ลักทรัพย์หรือหยิบของใครโดยที่ไม่ขออนุญาตก่อน

หลีกเลี่ยงไม่โกหกใส่กันก็ถือว่าทำความดีซึ่งกันและกันแล้วค่ะ

เพื่อตัวเอง ทำยังงัยก็ได้ให้ตัวเองมีความสุขที่สุด แต่ชีวิตจิงไม่เคยมีความสุขเลย

ส่วนเพื่อส่วนรวมก็คงทำยังงัยก็ได้ให้คนอื่นชื่นชมเราในทางที่ดี

ทำในสิ่งที่ตัวเองไม่เดือดร้อนภายหลัง และคนอื่นเดือนร้อนค่ะ

บางคนอาจไม่มีโอกาสทำงานให้ส่วนรวม แค่เราไม่ทำตัวให้สังคมเดือดร้อน

ก็น่าจะได้ชื่อว่าทำความดีให้กะสังคมแล้วนะค่ะ แค่ทำตัวให้ดีค่ะ

ทุกวันนี้ก็คิดว่าทำดีที่สุดแล้วค่ะและก็ไม่ได้ทำให้ใครหรือสังคมเดือดร้อนค่ะ