คุยเฟื่อง เรื่องพระเครื่อง วัตถุมงคล?

เป็นสิ่งที่ยึดเหนี่ยวน้ำใจได้ในระดับหนึ่งครับไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับแหล่งซื้อขาย (ส่วนมากดัดจริตว่าเช่า)ก็มีอยู่ทั่วไป แต่เก่าๆ ดังๆ นั้นคนมีเงินมากจริงนั่นแหละคือแหล่งที่ใหญ่ที่สุด

ปล.ผมชอบของครูบากฤษณะ ที่โคราชครับ ประเภทสาลิกาลิ้นทอง

เป็นวัตถุปาฏิหารย์ เป็นความเชื่อส่วนบุคคล เป็นสิ่งลี้ลับพิสูจน์ไม่ได้ คนรอดตายเพราะสิ่งนี้มากมาย มีราคาได้ไม่ใช่เพราะปั่นราคาแต่เป็นเพราะความอัศจรรย์นั้นบังเกิดขึ้นจริงแก่ผู้บูชาที่อยู่ในศีลห้าอย่างสม่ำเสมอ

แหล่งรับซื้อส่วนใหญ่เป็นผู้สัดทัดอยู่ในวงการตลาดพระ จะรับซื้อพระจากใบสั่งที่มีคนสั่งจองมา ส่วนใหญ่ผู้สั่งจองคือพวกเงินทองเหลือใช้ หรือพวกกลัวตาย แต่เมื่อไม่อยู่ในศีลห้าพระเครื่ององค์ที่ว่าราคาเป็นล้านก็ไม่ได้ช่วยอะไรได้เลยกลับจะเป็ยภัยต่อตัวเองด้วยซ้ำ สมัยผมเป็นเด็กอายุราวหกถึงเจ็ดขวบบ้านผมถูกโจรปล้นเฉพาะพระเครื่องหมดกรุเลย โดยเฉพาะชุดเบญจภาคีซึ่งตกทอดมาจากคุณปู่ทวด เสียงจากหนึ่งในโจรเน้นว่าหาสมเด็จให้เจอ เท่ากับว่ามาปล้นพระโดยตรงไม่ได้หวังอย่างอื่นด้วย ซึ่งคืนวันนั้นผมอยู่ในเหตุการณ์ด้วย โชคดีที่ไม่เอาชีวิตคนในครอบครัวของผมไปด้วย

มีไว้เพื่อเตินสติไม่ไห้เราทำผิดศีลธรรมทั้งหลาย มีไว้ยึดเหนี่ยวทางใจ ไปไหนมาไหนรู้สึกอุ่นใจ ผมเชื่ออย่างหนึ่งว่าถ่าเราทำดี ถูกต้อง พระย่อมคุ้มครอง

ผมคนหนึ่งครับที่ชอบห้อยพระเครื่อง เป็นความเชื่ออุ่นใจที่มีพระไปด้วยห้อยองค์เดียว บางคนห้อยไปเป็นพวงก็มีที่รู้มาบางคนชอบสะสม บางคนชอบค้าขายที่เรียกว่ารับเช่าพระ แหล่งใหญ่ตอนนà¸��้อยู่ที่พันธ์ทิพย์งามวงศ์วานครับ ที่นั่นมีเซียนพระระดับร้อยล้านเลยนะครับ เรียกว่ารวยเพราะพระเครื่องนี่แหละ