คุณว่าไง ประเทศเราแม้แต่ละครก็สร้างวนไปเวียนมา เหมือนเรือพายวนอยู่ในอ่างคำว่าเจริญๆๆมันก็เลย จะขึ้นๆๆก็ลง?

ประเทศเรามีความแตกต่างระหว่างบุคคลมาก คนแต่ละกลุ่มคิดไม่เหมือนกัน ชอบไม่เหมือนกัน

ละครที่สร้างวนไปเวียนมา ก็มีคนบางกลุ่มชอบ ถ้าคนไม่ชอบก็จะไม่ดู เมื่อมีคนดูน้อยสปอนเซอร์ก็ไม่เข้า ละครก็ไม่มีกำไร อยู่ไม่ได้ แต่นี่เขาอยู่ได้เนื่องจากมีสปอนเซอร์เพราะมีคนชอบดู

ความแตกต่างนี้มีส่วนทำให้เกิดความขัดแย้ง ซึ่งส่งผลให้เจริญก้าวหน้าช้า

เจริญทางด้านวัตถุ อาหารการกิน บ้านเราสู้เขาได้สบายมากๆ บางประเทศที่เจริญเเล้ว ยังมีห้างสรรพสินค้าหรืออาหารการกินสู้บ้านเราไม่ได้ ชาวต่างชาติเขายังเเปลกใจ

เเต่ความเจริญทางด้านชีวิตความเป็นอยู่ การงาน หรือความมีระเบียบวินัย บ้านเราตกกระป๋องอย่างสิ้นเชิง เป็นเพราะขาดการจัดการที่เข้มงวดการปฎิบัติงานอย่างไร้ความเข้มเเข็ง เเละผู้คนส่วนใหญ่ขาดจิตสำนึกเเละการอบรมที่ดี อะไรก็ช่างหัวมัน

ละครที่สร้างวนไปวนมา เเต่ยังมีเปลี่ยนตัวละครรุ่นใหม่ๆเข้ามา ค่อยยังชั่วหน่อย ขืนมีเเต่ตัวละครเก่าๆ ท้งคนเล่นเเละคนดูต่างก็เหนียงยาน คงไม่มีใครอยากดูเเล้วล่ะ

ละครไทย ไม่ยอมเเละไม่กล้าคิดต่าง เพราะคนไทยใจไม่กว้างที่ยอมรับความจริงเเละความไม่จริง สร้างเรื่องเเปลกๆออกมา ก็โดนฟ้องโดนหมิ่นหลายสถาบัน คนสร้างก็คงเบื่อที่จะต้องมาเดินยืนนั่งนอนขึ้นโรงขึ้นศาล คนเเก่ที่ไม่ชอบการเปลี่ยนเเปลงในประเทศไทยก็เยอะ ละครเก่าเอาคนเล่นใหม่หน้าตาไฉไล คนเเก่ทั้งหลายก็ชื่นฉ่ำหัวใจ

คนสร้างละครพายเรือวนไปมาอยู่ในอ่าง เงินทองไม่รั่วไหล การเงินมั่นคง ความปลอดภัยในชีวิตเเละทรัพย์สินยังอยูครบ โอกาสเกิดมรสุมชีวิตมีน้อย ถ้าสร้างละครพายเรือในเเม่น้ำ ความเสี่ยงสูงถ้าทางข้างหน้าเป็นน้ำตก ตายหยังเขียดอย่างเดียว ค่ะ

ก็ได้เเต่หวังว่าคนรุ่นใหม่ จะนำพาประเทศชาติให้เจริญก้าวหน้าทุกๆด้าน อย่างประเทศญี่ปุ่น ยุโรป หรือ เกาหลี หวังว่าอย่ามัวเเต่ชอบกินเกาเหลากันจนเพลิน จนลืม ทำให้ข้าวราคาตกต่ำ

ละครไทยสร้างวนไปวนมา กี่ชาติก็ยังรวยเหมือนเดิม

เกษตรกรไทย ปลูกข้าววนไปวนมาหลายรอบก็ยังจนเหมือนเดิม เป็นความเหมือนในความเเตกต่าง ของประเทศไทย

น่าจะมาจากนักเขียนนักประพันธ์หรือนักเขียนบทละคร ที่ไม่มีมากมายแทบจะนับได้อยู่ในกลุ่มไม่กี่คน

ถ้าโนแนมเขาก็ไม่ลงพิมพ์หรือทำละครซะมากกว่า กว่าจะเกิดเป็นนักประพันธ์ที่นักอ่าน"ยอมรับ"ไม่ใช่ง่ายๆ

และแต่ละท่านก็อายุอานามก็โขเชียว พล๊อตเรื่องก็คงไม่ถึงกะจีบกันบนยานอวกาศหรอก ก็เลยเป็นวนๆเวียนๆ(แต่คนอ่านคนดูชอบนะ)

แต่ถ้าคุณอ่านประวัติ์ของชีวิตนักเขียนแต่ละท่านเเล้ว คุณจะไม่"ถามคำถามนี้เลย"

ละครเป็นแนวคิดที่นำมาสร้างให้เห็นอยู่ที่ประชาชนต้องดูอย่างมีสติ

และหาทางใช้สิ่งที่มีคุณค่าเพราะทุกอย่างย่อมมีคุณค่าในตัวอยู่ที่เรา

จะเลือกเอาสิ่งที่ดีมาใส่ตัวได้ครับ

เห็นด้วยกับคุณเอกค่ะ เพราะยังมีคนชอบละครแบบเดิมๆอยู่ แต่คิดว่าต่อไป อะไรคงจะเปลี่ยนไปบ้างเพราะคนรุ่นใหม่เริ่มเข้ามาแทนที่ช้าๆ อย่างเด็กสมัยนี้ชอบดูซีรี่เกาหลี มากกว่าละครไทย อย่างน้อยนางเอกในละครสมัยนี้ก็ไม่ค่อยรันทดโดนแกล้งอยู่ฝ่ายเดียวเหมือนสมัยก่อน ก็พอจะเฉออกจากอ่างบ้าง แต่ช้าๆ

พูดได้เยี่ยม