คุณเคยไปงานแต่งงานที่มีคุณเป็นคนไทยคนเดียวและมีคนที่สนิทกับคุณคนเดียวเท่านั้นและทุกคนเขาไม่พูดภาษาอังกฤษ?

เป็นธรรมดาที่รู้สึกอึออัด แต่อยากให้ทำใจสบายๆ ยิ้มเข้าไว้ เท่าทีอ่านดูคนก็ให้เกียรติดีอยู่ อย่าไปคิดมากเลย งานนี้ลูกเรามีความสุขก็น่าจะเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดแล้ว ไม่ต้องน้อยใจเรื่องภาษา ลองเรียนรู้ภาษาเขาดูบ้าง เช่น คำง่ายๆ สวัสดี ขอบคุณ สวยจัง อะไรอย่างงี้ เอาไว้หยอดๆ คุยกับเขาบ้าง เราก็เรียกเสียงฮาได้ ปลดปล่อยความอึดอัดได้เหมือนกัน ขอให้โชคดีค่ะ

มันก็อึดอัดเป็นธรรมดา ก็คงต้องทำใจว่า เรามางานนี้เพื่อเจ้าบ่าว ทำเพื่อเจ้าบ่าว ถึงจะอึดอัด "หนึ่งวันเต็ม" แต่มันก็ "แค่หนึ่งวัน" คิดแง่บวกไว้

( ทำไมไม่ชวนเพื่อนไปด้วยซักคนล่ะครับ )

ใครเจอเหตุการณ์อย่างนี้ ก็รู้สึกอึดอัดเป็นธรรมดาครับ เราก็ต้องพยายามปรับตัวครับ ผมก็เคยเป็นคนพุทธคนเดียวที่เขาไปร่วมงานแต่งงานของเพื่อนผมที่เป็นอิสลาม แรกๆก็รู้สึกอึดอัดแต่ทุกคนก็ดีกับผมเป็นมิตรกับผม ผมก็เลยตามเลย เขาทำพิธีกรรมอย่างไรผมก็ทำเช่นนั้นครับ

เคยค่ะสมัยมีแฟนเป็นต่างชาติ แต่ไม่ใช่งานแต่งนะคะเพียงแค่พบป่ะสังสรรค์เครือญาติแฟน งานเลี้ยงบ้างงานวันเกิดบ้าง ความรู้สึกก็คงจะคล้ายๆกับคุณนะคะตามอ่านๆดูแล้ว ซีเรียส อึดอัดเขินอายนิดๆเพราะมีเอเชียหัวโด่งอยู่คนเดียวถึงแม้ว่าเค้าทั้งหลายจะยินดียิ้มแย้มแจ่มใสให้เกียรติเราเหมือนญาติพี่น้อง คนนึงก็ตามแต่ความรู้สึกนี้ก็ยังมีค่ะ บวกกับไอ้ตัวภาษาปะกฤษที่ไม่คล่องด้วยนะคะที่ทำให้เรารู้สึกแปลกๆขาดความมั่นใจ