สอนคนที่โตเเล้วให้รู้จักขยันงานเเละขวนขวายปรับปรุงตัว ทำอย่างไร?

ทำให้เขาเห็นค่าของสิ่งที่ทำ และรักที่จะทำค่ะ

คุณอาจต้องรู้จักเขาให้มากขึ้น เพื่อจะได้รู้ว่าเขามีเหตุผลอะไรซ่อนอยู่เบื้องหลัง

อะไรจะเป็นแรงจูงใจให้ได้บ้าง

ใช้ทั้งการให้รางวัล ถ้าทำได้เกินเป้าหมายที่กำหนดหรือตกลงกัน

และการลงโทษ ( เช่น การหักค่าใช้จ่าย ) ถ้าทำไม่ได้ตามที่กำหนดหรือตกลงกัน

คนโตแล้วมักมีความเชื่อมั่นในตนเองสูง หัวดื้อ รั้น

จำต้องให้เขาเห็นผลที่เกิดจากการกระทำของตน

ว่าเป็นคุณหรือโทษต่อตนเองอย่างไร

ถ้าเป็นคนที่ไม่ใช่ดอกบัวเหล่าที่สี่

ก็จะสามารถสอนได้ด้วยการชี้แนะแนวทางเพื่อนำไปสู่ความสำเร็จ

ซึ่งสามารถจัดเป็นการสัมมนากลุ่มย่อย แบบกัลญานมิตร

ทำให้เขาดูเป็นตัวอย่างก่อน

ยากมาก แต่ต้องอาศัยองค์ประกอบและเทคนิคหลายอย่าง

ต้องพิจารณาถึงคนผู้นั้นด้วยว่ามีลักษณะอยางไร ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสถึงดอกบัว 4 เหล่า

1. ถ้าเราต้องสอนคนดั่งดอกบัวที่โผล่พ้นน้ำแล้ว ก้เพียงแค่สอนแนวทางในการค้นหาการปรับปรุง

คนกลุ่มนี้จะคิดสร้างสรรของเขาเอง ดังเช่น พระอัญญาโกทันยะ

2. ถ้าเราต้องสอนคนดั่งดอกบัวปริ่มน้ำ การที่สอนแนวทางในการค้นหาการปรับปรุงอาจไม่เพียงพอ

การสอนวิธีคิด ลำดับการคิดเพื่อปรับปรุงงาน เป้นสิ่งจำเป็น

3 ถ้าเราต้องสอนคนดั่งดอกบัวในน้ำ ท่านอาจมีความจำเป็นที่ต้องแสดงผลดีผลเสียที่จะเกิดขึ้น ของการปรับปรุงตัว ที่จะมีต่อตัวเอง พร้อมทั้งความเอาใจใส่ของผุ้สอนมากเช่น การดูแลแบบฝึกหัดและปฏิบัติ

4.ถ้าเราต้องสอนคนดั่งดอกบัวใต้ตม นอกจากจะทำหลาย ๆ วิธี การลงโทษ ก็มีความจำเป็นดั่งเช่นพระเจ้าอชาติศัตรู

โทษของเขา มองเห็นเป็นภูเขา โทษของเรามองเห็นเป็นเส้นผม

การสอนที่ดี เราต้องเป็นตัวอย่างให้เห็นว่ามันดีจริง ควรลอกเลียนเป็นแบบอย่างได้ในการดำรงชีวิต ทุกชีวิตต่างมีความต้องการแตกต่างกัน บางครั้งความปรารถนาดีของเรา อาจจะแลกซึ่งมาได้กับการขาดกัลยณมิตรที่พีงพาได้ในกาลต่อไปภายภาคหน้า ต้องถามตัวเองว่ามันสมควรแล้วหรือที่คิดจะสอนควายที่ชอบนอนปรัก ไปลากเกวียน

เราสามารถสอนได้ตามแต่อุปนิสัยของแต่ละคน..ไม่ว่าจะด้วยวิธีการพูดการชมการให้ของรางวัลหรืออะไรก้อแล้วแต่...แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันก้อขึ้นกับตัวบุคคลด้วยว่าจะสามารถปรับเปลี่ยนนิสัยได้แค่ได้...

เอาแบบตรง ๆ นะ เราสามารถสอนใครหลายคนได้แต่เค้าจะฟังหรือปฎิบัติตามหรือไม่อีกเรื่อง...แต่เมื่อตั้งใจแล้วก้อขอให้โชคดีค่ะ

ให้รางวัลหากทำงานได้ตามเป้าหมายที่กำหนดไว้ ชมเชยเขาบ้าง และตัวเราก็ต้องเป็นแบบอย่างที่ดีด้วยคะ

ควรให้การยกย่อง ชมเชย และจูงใจด้วยการให้รางวัล แต่เมื่อทำผิดก็มีการทำโทษเพื่อให้เกิดความเกรงกลัวบ้างนะ อาจจะว่ากล่าว หรือ มีกฏระเบียบ ให้รู้จัปฏิบัติตามด้วยนะจึงจะเห็นผล พูดง่ยๆนะใช้ทั้งพระเดชและพระคุณควบคู่กันไป

คงต้องใช้กฎมาสโลว์ค่ะ

ขั้นที่ 1 ความต้องการทางกาย (Physiological Needs) คือความต้องการปัจจัยพื้นฐานในการดำรงชีวิต

ขั้นที่ 2 ความต้องการความ มั่นคงปลอดภัย (Safety and Security Needs) คือความต้องการที่จะมีชีวิต

ที่มั่นคง ปลอดภัย

ขั้นที่ 3 ความต้องการความรักและการเป็นที่ยอมรับของกลุ่ม (Love and Belonging Needs) มนุษย์เมื่อเข้า

ไปอยู่ในกลุ่มใดก็ต้องการให้��¸•à¸™à¹€à¸›à¹‡à¸™à¸—ี่รักและยอมรับในกลุ่มที่ตนอยู่

ขั้นที่ 4 ความต้องการได้ รับการยกย่องจากผู้อื่น (Self -Esteem Needs) เป็นความต้องการในลำดับต่อมา ซึ่งความต้องการในชั้นนี้ถ้าได้รับจะก่อให้เกิดความภาคภูมิใจใจตนเอง

ขึ้นที่ 5 ความต้องการในการเข้าใจและรู้จักตนเอง (Self-Actualization Needs) เป็นความต้องการชั้นสูง

ของมนุษย์ ซึ่งน้อยคนที่จะประสบได้ถึงขั้นนี้

มาสโลว์ได้กล่าวเน้นว่า ความต้องการต่าง ๆ เหล่านี้ต้องเกิดเป็นลำดับขั้น และจะไม่มีการข้ามขั้น ถ้าขั้นที่ 1 ไม่ได้รับการตอบสนอง ความต้องการในลำดับขั้นที่ 2-5 ก็ไม่อาจเกิดขึ้นได้ การตอบสนองที่ได้รับในแต่ละขั้นไม่จำเป็นต้องได้รับทั้ง 100% แต่ต้องได้รับบ้างเพื่อจะได้เป็นบันไดนำไปสู่การพัฒนาความต้องการในระดับที่สูงขึ้นในลำดับขั้นต่อไป

คนที่โตแล้วมีความเชื่อมั่นในตนเองเข้ามาแทนคนที่เป็นเด็กค่ะ ดังนั้นทุกอย่างเราต้องมีเหตุผลไม่ว่าการกระทำใดแล้วถ้าบางวิธีกีการไม่ได้ผลก็ต้องหาวิธีการใหม่ค่ะ เช่นการจ่ายเบี้ยขยันให้พนักงานตามเงื่อนไขบริษัทก็เป็นการจูงใจให้เขาอยากทำงานมากขึ้นหรือการมีรางวัลที่คิดว่าเหมาะสมและถ้าเขาจัดหาเองก็คงไม่ได้เช่นการไปพักต่างจังหวัดหรูๆพร้อมครอบครัวหรือการพาไปต่างประเทศก็จะเป็นการชักจูงให้เขาอยากทำงานค่ะ