เชื่อได้ไหมกับ คำพุดของคนที่ราไว้ใจ?

จิตมนุษย์ยากแท้หยั่งถึงค่ะ

....แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์

มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด.

ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด

ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน

ไว้ใจตัวเองดีที่สุดค่ะและพยายามไว้ใจตัวเองให้ได้นะคะ

มันยังไม่ไว้ใจตัวเอง ...โว แม้แต่ตัวเอง ในบางเวลา ยังไว้ใจมะค่อยได้เลยจ้า อิอิอิ

ถ้าเราไว้ใจ เราก็เชื่อ ( ถ้าไม่เชื่อก็แสดงว่าไม่ไว้ใจ ! )

แต่ พระพุทธเจ้าทรงสอนว่า อย่าเชื่อแม้เป็น พ่อแม่, ครู, อาจารย์ หรือแม้แต่อย่าเชื่อพระพุทธเจ้า แต่ให้ใช้สติปัญญาไตร่ตรองพินิจพิจารณาตามหลักเหตุผล

ก่อนจะไว้ใจใครได้นั้น ก่อนอื่นต้องไว้ใจตัวเองก่อน

เคยไว้ใจ เคยเชื่อใจ แต่ต้องมาเสียใจเพราะไม่เคย

เชื่อใจและไว้ใจตัวเองไง..

ถ้าไม่เชื่อคำพูดกันก็ไม่ควรคบหากันต่อไป...

ถ้าเราไว้ใจเค้าคนนั้นมาก ๆ

ก็น่าจะเป็นที่เชื่อถือได้ค่ะ

แต่มีสุภาษิตจีนที่เตือนใจเอาไว้ว่า " รู้หน้า ไม่รู้ใจ "

ก็ยังใช้ได้อยู่น่ะค่ะ

ไว้ใจ กับเชื่อใจ มันไม่เหมือนกันเหรอ

ถ้าคิดว่าไม่ควรเชื่อได้ ก็คิดเสียใหม่เถอะ ว่าคงไม่ได้ไว้ใจ...

เชื่อตัวเอง บางทียังเชื่อไม่ได้เลย แสดงว่าเราเองนั่นล่ะ ที่ขาดความเชื่อมั่นในความมั่นใจในตัวเอง

เชื่อได้ค่ะแต่ไม่ไว้ใจ

จะไว้ใจใครได้ /ก้อตัวเองเองงัยค่ะไม่เคยหลอกและทรยศ

เชื่อได้ค่ะ ถ้าเชื่อแล้วก็คิดตามถูกผิดว่ากันไปตามเหตุผลไว้ใจไปเลยแล้วทำในส่วนของเราให้ดีคิดเท่านี้ค่ะ คือ มีอะไรก็จะไม่โกรธกันอย่างไร้เหตุผลค่ะ แล้วถ้าไม่เชื่อก็ต้องบอกว่า เหอๆ ไม่เชื่อ อธิบายมาเร็วๆ..

คิดว่าคงจะเเล้วแต่"สถานการณ์"ว่าจะไว้ใจเต็มร้อยหรือครึ่ง

แต่เราว่า ไม่"ควรวางใจ"เกินไปมากกว่า เผื่อเหลือเผื่อขาดบ้าง.

อืม.จะไว้ใจใครได้หรือ.ยากส์เพราะตัวของเราเองยังไม่ไว้ใจตัวเองเล้ย.

ซึ่งบางครั้งบางคราวบางหนบางที ยังยับยั้งชั่งใจไม่ได้.