ใช่ไหม.....ที่ทำอะไรก็อยู่ที่ใจ แต่ใจเหมือนสับสนต้องแก้ หรือเริ่มแบบไหน?

ใช่แล่ว...การกระทำทุกสิ่ง ทุกอย่าง ล้วนเกิดออกมาจากใจทั้งสิ้น

แต่ถ้าใจเกิดความสับสนขึ้นมา จนเราไม่รู้ว่า จะเริ่มต้นจากตรงไหนดี

เราก็ไม่จำเป็นต้องฝืนใจให้ทำ แต่ถ้าถึงขนาดต้องแก้ไขใจที่สับสนจริงๆ

เราก็ควรหาสาเหตุของความสับสนนั้นให้เจอเสียก่อน แล้วค่อยแก้ไขมัน

จริงจริง

สับสนจริงจริง

ขนาดคิดว่าพูดออกไปตามความรู้สึกที่แท้จริงแล้ว

แต่หลังจากนั้น มันกลับดิ้นกลับเป็นตรงข้าม

รู้สึกชัดเจนแล้วว่าอย่างนี้ พูดออกไปตามที่รู้สึก

แต่แล้ว เมื่อได้พูดออกไป ใจกลับทรยศใจตัวเอง

มึนค่ะ

มึนอย่างเดียว

แก้ไม่ไหว เพราะนึกไม่ออก เริ่มแบบไหนก็ไม่ทราบได้เลย

คงต้องดูมันไปค่ะ

เฮ้อ...อะเมซิ่งจริงจริงนะใจคน

เวลาที่ใจสับสนฉันจะกลับไปหาเวลาให้ตัวเอง

หิวกิน อิ่มนอน มีงานทำงาน หยุดคิดวุ่นวายค่ะ

สะสมเรี่ยวแรง พลังความสงบนิ่งในใจ *-*

เพื่อรอสิ่งที่จะเข้ามาจุดประกายใหม่

เหมือนสับสนต้องแก้ เพราะลึกๆเรารู้ว่าไม่ใช่แบบนี้ เหมือนใจต่อสู้กับใจ

ถ้าเป็นเรา...ตอนนี้คงห้ามใจไม่ฟังปล่อยใจสักพัก เดี๋ยวใจอ่อนแรงค่อยคิดเริ่มกันใหม่

แก้ที่ใจของเราเอง...และพยายามพูดคุยปรับความเข้าใจกันนะครับ