หากชีวิตคุณล่มสลายหมดสิ้น คุณจะเริ่มต้นใหม่จากความไม่มีอะไรเลยแม้แต่คนรอบข้างหรือไม่?

ความจริงที่ปวดร้าว และไม่มีใครสามารถเข้าใจความรู้สึกสูญเสียได้ลึกซึ้งดีที่สุดเท่ากับคนที่เคยเจอ(หรือกำลังเจอ)กับสถานการณ์นั้นเอง

ดิฉันขอส่งกำลังใจ และขอเอาใจช่วยผู้ที่สูญเสียทุกคนทั่วโลก ขออธิฐานเพื่อให้ทุกคนข้ามพ้นช่วงเวลาแห่งความทุกข์ใจนี้ไปให้ได้ในเร็ววัน และสามารถลุกขึ้นยืนได้ใหม่ด้วยหัวใจที่เข้มแข็งกว่าเดิม

ถึงแม้ทุกคนต่างก้รู้ดีว่า พวกเราล้วนมาถึงโลกนี้อย่างคนมือเปล่า และจะจากไปด้วยมือว่างเปล่าเช่นเดียวกัน แต่ทุกอย่างที่เราเคยสร้างสมมาตลอดชีวิต ได้ผูกพันความรู้สึกเป็นเจ้าของ ได้สร้างความรู้สึกสมบูรณ์ขึ้นในชีวิต เมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน รุนแรง..จนเหมือนทั้งชีวิตล่มสลาย ยากมากกกที่ใครสักคนจะยอมรับทุกอย่างที่เกิดขึ้นได้ทันทีอย่างเต็มใจ

หลายปีมาแล้ว..ดิฉันเคยอยู่ในสถานการณ์ที่เรียกว่าชีวิตล่มสลาย สูญเสียทุกสิ่ง ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและรุนแรงจนเกือบจะเหมือนฝัน กว่าจะประคับประคองชีวิตฝ่าลมมรสุมจนถึงที่ปลอดภัยได้ ต้องใช้สติปัญญาและกำลังใจอย่างมหาศาล สะบักสะบอมจนเกือบจะยอมแพ้ก็หลายครั้ง แต่..ก็รู้ดีอยู่แก่ใจว่า มีเพียงตัวเราเท่านั้นที่จะช่วยเหลือตัวเองได้ ต้องตั้งสติให้ดี..แก้ปัญหา และสร้างชีวิตขึ้นมาใหม่ให้ได้

ธรรมชาติของสิ่งมีชีวิต จะไม่ยอมตายง่าย ๆ ต้องหาทางต่อสู้เพื่อดำรงอยู่ต่อไป

แต่ถ้าการล่มสลายนั้น เปลี่ยนแปลงหนักหนาและกระทันหันเกินไป บางครั้งก็อาจจะทำใจไม่ได้

ผมเองก็ไม่แน่ใจ ขึ้นอยู่กับว่าล่มสลายอย่างไร

แต่คิดว่าผมคงเลือกเริ่มต้นใหม่ เพราะไม่กล้าที่จะเลือกฆ่าตัวตาย เนื่องจากกลัวเจ็บน่ะ

ถ้าล่มสลายไปหมด ก็ถึงคราวกำหนดชีวิตตัวเองแล้ว

ไม่มีข้ออ้างว่าใครมากำหนด ใครกระทำ เพราะจากนี้มีแต่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปหรือตายซะน่ะ

ขอเพียงยังคงมีลมหายใจก็สามารถเริ่มต้นใหม่ได้ค่ะ

แค่พยายามหายใจเข้า-ออกให้สม่ำเสมอมีพลังเพื่อสร้างให้ปอดแข็งแรงก็ถือเป็นการเริ่มต้นที่สำคัญ

หลังจากนั้นก็ตั้งจิตมั่นและทำตามที่ต้องการค่ะ

ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้ เพียงแต่ว่าอดทนพอที่จะทำหรือไม่

http://www.youtube.com/watch?v=a9Tt2t02_NQ

กว่าจะได้ชีวิตมา กว่าจะโตมีการศึกษา ต้องใช้เวลาหลายปี อย่าให้มันหายไปง่ายนักเลยค่ะ ตั้งสติเริ่มต้นใหม่ให้ได้ และต้องทำความเข้าใจว่า มันเป็นกฎของไตรลักษณ์ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ทุกๆ อย่างเป็นไปตามนี้หมด ในเมื่อยังมีชีวิตอยู่ก็ต้องต่อสู้ให้ผ่านไปให้ได้ ต้องเริ่มทำที่ตัวเราก่อน ก้าวเดินออกไปหาเขา ไม่ใช่ให้เขามาหาเรา ถ้าเราทำสิ่งที่ดีแล้วก็ไม่ต้องไปอายคนอื่น เขาไม่ได้มาเลี้ยงเราซะหน่อย ถ้าถึงเวลาตายก็ยังตายคนเดียวเอาใครไปด้วยไม่ได้ ขอเอาใจช่วยให้ใครก็ตามที่กำลังมีปัญหา ให้ผ่านไปให้ได้ค่ะ

http://www.happyllittleroom.com/

แน่นอนเริ่มใหม่ครับ

เด็กเกิดใหม่นั้นถือว่าเป็นศูนย์ไม่มีอะไรเลย แม้แต่ปัญญาและแรงกาย

แต่หากเป็นศูนย์ในปัจจุบัน หาใช่เป็นศูนย์เสียหมดไม่ เพียงแค่ยอมรับ

และทำใจงดความละอายไว้ให้ได้

ชิวิตที่เริ่มต้นใหม่ในวัยทำงานอย่างไรก็มีเปรียบกว่าเด็ก

หากตัดช่องน้อยแต่พอตัว จะมีคำครหาถึงกับอายเด็กได้

ชีวิตต้องดำเนินต่อไป...ไม่ว่าจะเป็นยังไง

ตราบสิ้นลมหายใจสุดท้าย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ต้องเผชิญหน้า และยอมรับมัน...และทุกสิ่งจะผ่านไปเอง

ตามทางและเวลาของมัน...

ตราบใดที่ยังมีลมหายใจอยู่ ต้องทำตัวเองให้ได้รับในสิ่งที่ดีที่สุด ไม่ควรท้อ หรือหมดกำลังใจ รักตัวเองไว้ก่อน ไม่มีใครรักเราเท่าตัวเราหรอก

แน่นอนค่ะ..เราต้องเริ่มต้นใหม่ให้ได้เสมอ ถึงแม้ไม่มีใครเลย ก็ชีวิตเป็นของเรา ถ้าเราไม่ช่วยตัวเราเองแล้วใครจะช่วย เราต้องลุกขึ้นให้ได้ด้วยตัวเองค่ะ ถึงแม้จะยากยิ่ง แต่เมื่อยืนหยัดได้ มันก็จะมั่นคงและแข็งเกร่ง อย่าตื่นกลัวกับการเริ่มต้นค่ะ

นั่นคือสิ่งที่เราควรจะทำไม่ใช่หรือค่ะ (การเริ่มต้นใหม่)

เพราะเราเองก็ยังมีลมหายใจอยู่ ปากท้องเราก็มี ถ้ามีปากท้องแล้วไม่หิวเลยก็ว่าไปอย่าง

อย่าเพิ่งท้อและสิ้นหวังค่ะ มีอะไรเข้ามาปรับให้เพื่อนในรู้รอบฟังจะได้ไม่เหงา

อย่าสิ้นหวัง ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจ และยังมีมือ อยู่ 2 ข้าง คนรอบข้างนะไม่รู้หมายถึงใคร

แต่ทุกอย่างเราหาเอาใหม่ได้ เช่น แฟน หรือเพื่อน แม้กระทั่งข้าวของทุกอย่าง

ไม่ได้มากก็ต้อง ได้น้อยอะไรสักอย่างสิน่า อย่าลืมว่าหาเงิน ได้เงิน หาแฟนก็ต้องได้แฟนสิ

ค่อย ๆ ก้าวเดินค่ะ จะได้ไม่พลาดอีก และอย่าลืมว่าเราทุกคนในรู้รอบเป็นเพื่อนกัน มีอะไรก็เข้ามาคุยได้

สู้ต่อ ไปค่ะ