หากความเหงามันกำลังกัดกินใจคุณอยู่?

เคยเป็นครับ หันไปทางไหนก็ไม่มีใคร ต้องพึ่งธรรมะครับ

ช่วยใดเยอะเลยครับ ลองดู

ส่วนใหญ่เกิดกับคุณผู้หญิง อารมณ์นี้

อ่อนไหวเหงาง่าย เลยตอบให้ไม่ค่ยจาถูก

แนะนำให้หาอะไรทำ...อย่าอยู่เฉยๆ

ความเหงาไม่เคยมีที่สิ้นสุด...

ถึงคุณมีใครสักคนอยู่ เวลาเขาไม่อยู่ข้างๆคุณก็ยังเหงาได้อยู่ดี เวลาเค้าไม่สนใจก็เหงาอยู่ดี..

อย่าไปคาดหวังอะไรมาก ทำสิ่งที่ควรทำ ..แล้วความเหงาหายไปเองได้

เท่าที่เรารู้...เวลาทำงานยุ่งๆ ไม่มีเวลาเหงา ไม่มีเวลาน้อยใจใครๆหรอก...แล้วก็มีข้อดี คือ ได้ตัง ไม่ขาดเงิน

เต็มที่กับชีวิต..ใช้ชีวิตให้มีความสุขในทุกๆวัน.. พ่อแม่พี่น้องเพื่อน มีคนที่รักและหวังดีอีกมากมาย กลุ้มใจก็คุยกับพวกนี้ได้ นอกจากงาน

เรื่องไม่ดีมีมากมายในชีวิต แต่ทุกคนก็มีเรื่องดีอยู่บ้าง อย่ามองแต่แง่ร้าย..

แค่เปลี่ยนมุมมองบ้าง..โลกอาจจะสวยงามขึ้น น่าอยู่มากขึ้น ...โดยไม่ต้องอาศัยคนอื่น...ความสุขอยู่ที่ตัวเราเองค่ะ

หามันให้เจอว่าเหงาเรื่องอะไร ทำไมต้องเหงา แล้วถามตัวเองอีกทีว่า เรารับได้แต่นี้เองหรือ แล้วเดี๋ยวอะไรๆมันจะมาเอง

เป็นความคิดเห็นส่วนตัวน่ะครับ... มันง่ายถ้าเข้าใจ...แต่มันคงจะยากมากมาย ถ้าคุณพยายามที่จะไม่ทำความเข้าใจกับสิ่งที่เป้นอยู่ อย่าพึ่งงงน่ะครับ เพราะมันยังไม่ได้เข้าไปในหมวดของคำตอบ อิอิ

ความเหงา.........ความจริง

ความจริงก็คือความจริงครับ ไม่มีใครปฎิเสธได้แน่นอน ยกเว้นเราจะพยายามหาเหตุผลร้อยแปดมา......มากมายครับ

งั้นแค่่ทำความเข้าใจ ปัญหาที่มีอยู่ก็จะน้อยลง อาจจะไม่สามารถทำให้ดีขึ้นทันที แต่อย่างน้อยผมว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้น นั้นน่าจะมีทางออกที่ดีครับ อิอิ

การ รักตัวเอง ให้เป็น ไม่ใช่การ เห็นแก่ตัว

หากแต่ เรามักเห็นแก่ตัว เมื่อเรารัก ตัวเอง ไม่ถูก

คนที่รู้จัก กับความเหงามากๆ เขาคนนั้น ��¸ˆà¸±à¸à¸à¸±à¸”กิน ความเหงาแทน

แทนที่ จักปล่อย ให้มันกัดกิน ตัวเราเอง

การฆ่า ความเหงา มิใช่การปลอบโยน

เมื่อเรารู้ว่า เราเ็็ป็นโรคเหงา เราจงหยุดแพร่เชื้อเหงานี้ สู่ ผู้อื่น

และมิควร หาคนที่เ็ป็นโรคเหงา มาเป็นเพื่อน

เพราะ คนตาบอด ไม่สามารถ นำทางคนตาบอดได้

ฉันใด ฉันนั้น เอวัง เบตง อาเมน พระเจ้าอวยพร

มาที่นี่สิครับ ทุกคนในที่นี้

ยินดีแบ่งเบาความทุกข์ ในใจคุณ

คอยปลอบโยน และมอบกำลังใจให้คุณเสมอๆ

อยู่กับมันให้ได้ อย่าให้มันชนะเรา มันแค่เศษอารมณ์่อย่าให้มันมีอิทธิพลเหนือเรา เล่นเกมที่ต้องใช้ความคิดช่วยได้มากทำมาแล้วได้ผลดีมาก ลองดูนะ

อยู่กับตัวเองให้ได้ค่ะ

เพราะคงไม่มีใครมาอยู่กับตัวเราได้ตลอดเวลา

ถ้าเหงาหาหนังสือมาอ่านค่ะ

หรือออกไปเดินดูต้นไม้อาจดีขึ้น

ถ้าคุณพ่อคุณแม่หรือญาติๆยังอยู่ ควรจะไปแวะเยื่ยมเยือนท่านเหล่านั้นบ้าง เป็นการ"เปลี่ยนบรรยากาศ"ไล่ความเหงาเศร้าสร้อยละห้อยหา เป็นการพูดคุย+ปรึกษาหารือ ซึ่งอาจจะแก้ปัญหา"เก็บกด"ที่คุณมีอยู่ก็ได้..ลองๆซิค่ะ.

เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ.