จิตมนุษย์ ยากนักที่จะเข้าใจไม่ว่าเมื่อไร?

ใจมีรัก จึ่งได้.....อาดูร

หวง-ห่วง-กลัวจักสูญ.....สิ่งสิ้น

รักก่อเปี่ยมทุกข์พูน.....ล้วนแต่ ใจวรณ์

หากห่อนรัก ไร้ร้อน.....ผ่อนแล้ว ทุกข์มลาย...

จริงค่ะที่มนุษย์มีความซับซ้อนคิดอย่างทำอย่างก็มี คิดว่าตัดใจได้แล้วแต่กลับน้ำตาซึม

บอกว่าไม่คิดถึงแต่พร่ำพูดอยู่ทั้งวัน

ถ้ามองว่าความรักคือทุกข์ดิฉันจะให้ความสุขคือรักอย่างที่เรามองสองด้านของเหรียญ

หากความรักคือการเสียใจดิฉันเชื่อว่านั่นมาจากความไม่สมหวัง

หากยังหวังอยู่ (ไม่ใช่ชื่อ ดาราจีนในอดีต) ย่อมเสียใจแต่ใจต้องการและยังเรียกร้องถึง

โหยหาความรัก

สิ่งที่ดิฉันบอกกับตัวเองหลังจากความยุ่งใจได้พ้นไป คือ จงมีชีวิตอยู่เพื่อที่จะรักและ

จงมีความรักและเชื่อมั่นว่าจะได้รับความรัก

เพราะใจมันไร้เหตุผล XD

ทั้งหมดเป็น กิเลส ตัณหา อุปาทาน ครับ

มันก็คือสีสันของชีวิตหน่ะสิครับ เอิ้ก ๆ ๆ แบบขาดไม่ได้จริงๆ เหมือนกินข้าว

ทำไม่ต้องมีกับนั่นแหละ หลาย ๆ คนบอกว่าเข้าใจในความรัก แต่ก็น้อยคนนัก

ที่จะรักอย่างเข้าใจ..ฮ้ิอย...เนี่ยแหละ " คน "

ความสุข

ความเอ๋ย ความสุข

ใคร ๆทุก คนชอบเจ้า เฝ้าวิ่งหา

“แกก็สุข ฉันก็สุข ทุกเวลา”

แต่ดูหน้า ตาแห้ง ยังแคลงใจ

ถ้าเราเผา ตัวตัณหา ก็น่าจะสุข

ถ้ามันเผา เราก็”สุก” หรือเกรียมได้

เขาว่าสุข สุขเน้อ! อย่าเห่อไป

มันสุขเย็น หรือสุกไหม้ ให้แน่เอยฯ

นิยามความรักคงไม่ได้หยุดอยู่ที่รักคือทุกข์สิครับ

นิยามของความรักยังรวมเอาสุขเข้าไปอยู่ด้วย

นิยามของความรักไม่ได้มีแต่เสียใจอีกแหละครับ

ที่ใจต้องการเพราะชีวิตที่เกิดขึ้นมาบนโลกใบนี้อยู่ได้ด้วย"ความรัก"ครับ

โลกนี้ถ้าไร้ซึ่ง"ความรัก"เราจะอยู่กันยังไงตางหากครับ

เพราะยาม รักงาม ดวงมาน สุขสันติ์

แต่ยาม รักราน เศร้าศัลย์ โศกซม

(แต่งเอง ครับ )

ใช้ค่ะ

จิตมนุษย์สุดสนองให้ผ่องแผ้ว

แน่จริงแล้ว จิตตนนี้ อย่ามีข้อง

มีกิเลส เหตุปัญหา มาครอบครอง

ยังจะจ้อง คอยโทษใคร จิตไม่พอ