ถ้าหากว่า พรุ่งนี้ จะเป็นวันสุดท้ายของชีวิต...วันนี้ เรา จะทำอะไรคะ?

ปลอบใจกันในครอบครัวให้เห็นเป็นเรื่องธรรมดาที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ยังไงก็ต้องตาย

เตรียมพร้อมตายโดย นึกถึงพระรัตนตรัย นึกถึงพระศรีอารฯ คิดในแง่ดีว่าเราหมดเวรหมดกรรมแล้ว คิดถึงสิ่งดี ๆ คิดถึงบุญ กุศลกรรม ที่เคยสร้างเคยทำมา เพื่อจะได้ตายอย่างมีความสุข ไปสู่สุคติ

หาความดีใส่ตัวให้มากๆครับ

สำหรับ Sincere แล้ว จะคิดว่าทุกวันเป็นวันสุดท้ายของชีวิตเสมอ เนื่องจาก Sincere มีโรคลมชัก (Epilepsy) ประจำตัวอยู่ทุกวันนี้ ซึ่งก็จะไม่สามารถถามหาความแน่นอนจากใครได้เลย ว่าวันนี้หรือเปล่า ที่ Sincere ไปเดินห้างอยู่คนเดียว แล้วอยู่ดีๆ เกิดอาการชักหมดสติขึ้นมากระทันหัน

ดังนั้น Sincere ก็จะมีบัตรประจำตัวประกันภัย อยู่พร้อมทั้งบัตรประจำตัวประชาชน อยู่ในกระเป๋าเสื้อตลอดเวลา

ซึ่งหากเกิดเหตุต้องได้รับการนำส่งรพ. หรือเรียกรถฉุกเฉิน ก็จะมีคำแนะนำสำหรับผู้พบเห็น เมื่อถึงรพ. ทุกอย่างก็จะเตรียมไว้สำหรับ Sincere แล้ว เมื่อเปิดประวัติผู้ป่วยทางรพ.ก็จะทราบประวัติ พร้อมทั้งทราบว่า Sincere ได้ทำเรื่องบริจาคอวัยวะไว้เรียบร้อยแล้ว ทางรพ.ก็จะดำเนินการทุกอย่างตามระบบ สำหรับครอบครัวของ Sincere ซึ่งก็จะมีเพียงบิดา มารดา และน้องชาย ทีได้รับการแนะนำไว้แล้วว่าห��¸²à¸ Sincere เสียชีวิตลงไป เขาจะต้องทำอย่างไรกันบ้าง โดย Sincere ได้ทำประกันไว้พอสมควร ซึ่งคิดว่าจะไม่ทำให้ครอบครัวเดือดร้อนจากการเสียชีวิตของ Sincere

ทุกวันนี้ Sincere จึงใช้ชีวิตอย่างมีความสุขทุกวัน เนื่องจาก Sincere ได้ลาออกจากการทำงานในระบบราชการแล้ว ออกมาทำงานอินเตอร์เน็ตออนไลน์อยู่กับบ้าน (ทำให้ได้มีโอกาสแวะเข้ามาเยี่ยมเยียน Yahoo รู้รอบอยู่บ่อยๆ) ก็มีรายได้พอกินพอใช้อย่างสบายๆ ไม่ต้องอดโน่น หรือรอทำอย่างนี้ สำหรับเรื่องเที่ยว ในประเทศไทย Sincere ก็พาพ่อแม่เที่ยวมาจนทั่วแล้วค่ะ คือก็ให้เหตุผลกับเค้าว่า เดี๋ยวมัวแต่รอๆ พอแก่ตัวไปจะเที่ยวไม่ไหว เพราะปวดกระดูกแขนขา หรือมัโรคประจำตัว อยากกินอะไรก็ต้องรีบกิน เดี๋ยวแก่ไปประสาทรับความรู้สึกเสียไปจะทำให้กินไม่อร่อย ดูอะไรๆ ก็ไม่สนุกเท่าตอนที่ยังมีแรงดีๆ อย่างนี้

ก็"ทำวันนี้ ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้"ซิจ้ะ...เพราะ"พรุ่งนี้"ยังมาไม่ถึงซักที..

ฝากคำสอนของพระพุทธทาสภิกขุ ว่า..

จงใช้ชีวิต เพื่อวันนี้,....

สิ่งที่ล่วงแล้วไป อย่าใฝ่หา

ที่ไม่มา ก็อย่าพึง คณึงหวัง

อันวันวาน ผ่านพ้น ไม่วนวัง

วันข้างหน้า หรือก็ยัง ไม่มาเลย..

ไม่มีอะไรดีไปกว่าทำใจให้มีสติอยู่กับตัวเอง ยังไงก็ต้องตายก็ขอให้ตายแล้วได้ไปในทางดีค่ะ

ชีวิตไม่ได้มีอะไรที่แน่นอน จนต้องรีบทำสิ่งนั้นสิ่งนี้

ถ้าใจรู้ว่าพรุ่งนี้ต้องตาย อาจจะทำการฉลองกินในสิ่งที่อยากกินเต็มที่ จนทำให้ตายก่อนวันพรุ่งนี้ก็ได้ (ตายแบบชูชก)

วันนี้เราทำสิ่งที่ีดีที่สุดในวันนี้ เราทำหรือยัง

ทำอะไรก็ได้ที่อยากทำ à¸��อแต่เพียงไม่สร้างกรรมเพิ่มขึ้นเท่านั้นเป็นพอ

ไม่ทำอะไรเลย เพราะเชื่อว่าได้ทำในสิงที่อยากทำมาเพียงพอแล้ว ขอใช้เวลที่เหลือดื่มด่ำกับลมหายใจที่เหลือก็พอแล้ว

อยู่กับคนที่เรารัก(น้ำเน่า)

แต่ก็ขออยู่กับพ่อแม่แล้วกัน

ไปเที่ยว ฟังเพลง ดูหนัง ให้เต็มที่ไปเลย