สังคมไทยจะได้อะไรจากกรณีศึกษาที่คุณถวิลเลขาธิการสภาความมั่นคงแห่งชาติร้องทุกข์บ้างหรือไม่อย่างไร?

การทำงานจะประสบผลสำเร็จต้องมีทีมงานที่ดี นั่นคือสัจธรรม นายถวิล เปลี่ยนศรี เป็นลูกหม้อของ สมช.ไต่เต้ามาตั้งแต่ตำแหน่งเล้กๆ จู่ๆมีการตั้งทหาร คือ พลโท สุรพล เผื่อนอัยกามาเป็นเลขาธิการพอประชาธิปัตย์เป็นรัฐบาลก็ตั้งนายถวิล เป็นแทน พอมาถึงเพื่อไทยได้อำนาจรัฐ ก็ปลดพร้อมกับให้ พล.ต.อ.วิเชียร จาก ผบ.ตร.มาเป็นแทน วงจรย้อนรอยอีกครั้ง ในสถานการณ์นี้ก็น่าเห็นใจข้าราชการประจำที่ถูกการเมืองรังแก การร้องทุกข์ต่อ ก.พ.ค.จึงเป็นเสมือนการจุดประกายที่ปลายอุโมงค์ให้สังคมได้รับรู้ถึงความไม่ชอบธรรม เพื่อจะได้ช่วยกันสอดส่อง เพราะการเมืองมาแบบวูบวาบ ส่วนข้าราชประจำต้องใช้ความอดทน อุตสาหะ วิริยะ ซื่อสัตย์สุจริต บางครั้งอาจต้องหวานอมขมกลืนต้องทนแรงเสียดทานมาหลายสิบปีจนกว่าจะมาถึงจุดสูงสุด กุศโลบายของกรณีนี้ คือ ทำอย่างไรจะให้เพรียวพันธ์ได้เป็น ผบ.ตร.(การแต่งตั้ง ผบ.ตร.ต้องให้คนเก่าลาออกก่อน/ให้ไปประจำสำนักนายกฯหากทำหน้าที่บกพร่อง) จึงมีการบีบให้ พล.ต.อ.วิเชียร ลาออกเพื่อให้มาอยู่ในตำแหน่ง เลขาฯส.ม.ช. สรุปแล้ว เพรียวพันธ์และวิเชียร Happy ส่วนถวิล Unhappy แต่นายกฯปู ต้องguiltyแน่ๆ

มุมมองของพ่อค้า ขายก๋วยเตี๋ยว

สมองและความคิด ไปด้านลบเกี่ยวกับ ข้าราชการประจำ การเมือง

ถามหาคุณธรรม จริยธรรม คงมี แต่มองไม่เห็น ก็ไม่เคยเห็นแล้วจะรู้ได้อย่างไร

ท้าวความก่อนเป็นพ่อค้า ก็อยู่ในวงจร ของการโกงกิน มาตั้ง20กว่าปี

ที่20กว่าปี อยู่กับท่านศุลกากร ท่าเรือ ท่าอากาศยานดอนเมือง ยังไม่มีสุวรรณภูมิ ท่าเรือน้ำลึกแหลมฉบัง

ในรู้รอบนี้ชอบถามหาใบเสร็จ ผมไม่มีให้หลอกครับ ทุกอย่างอยู่ที่ประสพการณ์ล้วนๆ

ผมยกเครดิตให้ รัฐบาลชุดนี้แล้วกัน ในแง่ของการเตรียมการ ความคิดที่ตามไม่ทัน

แต่สมองก็ประมวลผลได้ว่า คนที่เลือกและชี่นชมพี่วิด แห่งฝ่ายค้านคงไม่เหมือนกันแล้วหละ

เปรียบเป็นเกมหมากบนกระดาน มองต้องหลายๆชั้น มีหลอก มียืนให้เตะ มีเตะขาเสมอ

ที่ว่าเช่นนี้ลองตามมาหน่อยครับ ทำไมท่านที่ประกาศตัวฮีโร่ ทำเช่นนั้นในสภา

นึกถึงประเพณีไทย "บุญคุณต้องทดแทนสิ"

ยังเห็นภาพไม่ชัด ลองนึกถึง วันที่สุขุมวิทย์๙อยเลขตัวเดียวถล่ม ไม่ได้ใยดีกฏหมายบ้านเมืองอ่ะนะ

เข้าเกมหรือยัง เขี่ยบอลจบ สงบปาก สงบคำ

ถ้ามองกลางๆแบบเพื่อความเหมาะสม ที่ใช้เป็นภาษาบริหารผมว่าเป็นเรื่องปรกติของการโยกย้ายทั่วไปซึ่งข้าราชการที่ไม่ว่าจะเป็น"คน"ฟากฝั่งใด ตำแหน่งใด ในทุกองค์กรใดก็ตามล้วนแต่เกิดขึ้นได้ครับ

ส่วนตัวผมนั้นก็ประสพแม้จะเป็นแคงานส่วนบริหารของโรงแรมก็ตาม เมื่อมีนายใหม่มา มักจะมีคนของนายตามมาด้วย2ถึงสามคนและมากกว่านั้นแบบ ลาออกไปเองเพื่อทำที่อื่นก็เยอะ

ลาออกตามลูกพี่เดิมก็เเยะครับ

ในประเด็นของคุณถวิล นั้นเรื่องสายลำดับขั้นตอนการทำงานและการบริหารหรือเนื้องานที่เกี่ยวกับความมั่นคงนั้นมันมากน้อยอย่างใรนั้นผมเองจนด้วยติ่งที่จะตอบครับ เพียงแต่สังเกตุว่าคุณถวิล มีความรู้สึกเสียผลประโยชน์จากการดำรงตำแหน่งดังกล่าวก็เป็นได้

เรื่องนี้เป็นมาตรฐานทางจิตใจของข้าราชการ��ทบทุกคนคือ อะใรที่เป็นระเบียบคือระเบียบ และระเบียบที่เคยได้รับก็ต้องได้รับ ดังนั้นการปรับลด หรือย้ายจึงเป็นปัญหามาตลอดไม่ว่าหน่วยงานใหน?

ส่วนต้วผมไม่แคร์ว่าใครจะเป็นใครมาจากใหน ปรับแต่งยังไง?เพราะผมถือคติลุงเหมาครับว่า.

"ไม่ว่าควายสีอะใรก็ได้ ขอให้ไถนาเป็นก็พอ""

..หนูป่าวว่านะครับ..(ตัวหนูเองก็ควายดำครับ)

หุหุหุ

ข้าราชการหลายๆคนได้ดิบได้ดีเพราะการเมือง ขึ้นมายึดตำแหน่งนั้นได้แบบไม่สง่างามและถีบคนเก่ากระเด็นไป ตอนนั้นทำไมเขาถึงไม่ปฎิเสธละ อยู่มาวันหนึ่งเขาโดนพิษการเมืองทำกับเขาแบบเดียวกัน จะโวยวายไปทำไม "กฎแห่งกรรม" ที่เขาพูดนะถูกแล้ว หากวันข้างหน้าการเมืองเปลี่ยนขั้วก็จะเกิดแบบนี้ซ้ำๆอีกทุกรัฐบาล ผมไม่สนใจและให้ราคาข้าราชการที่ขายตัวให้นักการเมืองครับ

มาตราการ เด็ดหัวทิ้งคะ...จะถามว่าจะได้อะไรจากกรณีนี้ มีทั้งได้และไม่ได้ ได้ในสิ่งที่ต้องการของรัฐบาล และไม่ได้อยู่บนความถูกต้อง...ไม่ต้องมองอะไรมาก แค่นำสกุลพัวพันธุ์ในวงศ์ญาติ สามารถเดินได้บนพรมที่โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอ...ส่วนคุณพี่ขายก๋วยเตี๋ยวคะ...อย่าตอกย้ำความรู้สึกแย่ๆเลยคะกับพี่วิทย์ ....เอาเป็นว่าการเขี่ยบนที่จุดโทษ น้อยมากนะที่จะไม่เข้าประตู....

ขอโทษ..ถ้าผมมีอคติ..

ผมถามแค่ว่า " นามสกุล ด า ม า พ ง ศ์ " น่ะ

เป็นลูกตาสีตาสามาจากบ่อนใดเหรอครับ..เหอๆๆๆๆๆ

เพราะถ้าไม่ใช่ลูกตาสีตาสา

หากแต่เป็นญาติทางเขยทางสะใภ้ของนายกฯ หรือพี่ชายนายกฯ หรือเมียที่หย่าขาด(ล้มมวยต้มคนดู)จากอดีตนายกฯ

ก็ควรอุ้มชูเขาขึ้นมาแหละครับ..

การจะไปเอาลูกตาสีตาสามาทำงานใหญ่โต เดี๋ยวมาแล้วก็ขัดคอกันเปล่าๆ งานก็จะไม่เดิน

เอาคนคอเดียวกัน..มัน ลื่ น ค อ กว่า..จริงแมะ..เหอๆๆๆๆๆ

.

เป็นธรรมดาค่ะ ทุกครั้งที่การเมืองเปลี่ยนขั้ว ข้าราชการประจำจะได้รับผลกระทบเสมอ

จะบอกเสมอว่า การทำงาน สมัยนี้ ค่าของคนไม่ได้อยู่ที่ผลของงาน แต่ค่าของคน อยู่ที่คนของใครต่างหาก

วันใดที่ผู้มีอำนาจคิดว่ คนทีอยู่ใต้บังคับบัญชา ไม่สนองอำนาจตน เมื่อนั้นการถูกเด้งออกจากเก้าอี้รวดเร็วยิ่งกว่าสปริงชั้นดีทีเดียว การพัฒนางานจึงเป็นไปได้เท่านี้ ประเทศไทยถึงล้าหลัง เพราะมัวแต่ ขุดรากถนโคน อำนาจเก่า อยู่ร่ำไป ขุดแล้วปลูกใหม่ พอเปลี่ยนคนดูแลก็ขุดใหม่ปลูกใหม่ ไม่ได้เห็นดอกเห็นผลสักที ( ส่วนหนึ่งของการลาออกจากราชการเมื่อปี 46ก็มาจากข้อนี้ส่วนหนึ่ง ส่งคนไร้่ความรู้มาเป็นหัวหน้า จะอยู่ไปทำไม ออกมาแล้วสบายใจ มีความสุขกว่าตั้งมาก )

ขอภาวนาให้คุณถวิล อดทนให้พอกับการกระทำครั้งนี้ของรัฐบาล อย่าเพิ่งน้อยใจจนลาออก เพราะพวกนี้มาไม่

นานก็ไป แต่คงลำบากใจไม่น้อยทีเดียว..ผู้บังคับบัญชาไม่ได้มีอำนาจตัดสินใจด้วยตัวเอง แล้วผู้ใต้บังคับบัญชาจะอุ่นใจได้อย่างไร ว่าจะได้รับการดูแลอย่างดี การกระทำครั้งนี้เหมือน เชือดไก่ให้ลิงดูเลยนะ

ต้องศึกษารายละเอียดให้ดีพอ เพราะการโยกย้ายอาจจะย้ายเพื่อให้การปฏิบัติงานของหน่วยงายต่างๆไหล flow ไปด้วยดีก็ได้ หรืออาจจะย้ายเพื่อให้คนที่สามารถประสานงานกับรัฐบาลมาช่วยกันทำงานก็ได้ แต่ต้องดูด้วยว่าย้ายไปอยู่ที่ไหน ไปทำอะไรที่ไม่ตรงกับความรู้ความสามารถหรือไม่ การย้ายไปช่วยงาน รองนายกฯ ด้านความมั่นคง ก็อาจจะทำงานแบบเดิมที่เคยทำอยู่ก็ได้ แต่คนละสังกัด รูปแบบอาจจจะต่างกันนิดหน่อย ซึ่งก็คือกัน หรืออาจจะมองว่าถูกย้ายแล้วการเติบโตทางการงานจะหยูดอยู่กับที่ แล้วไม่อยากไป แต่ไม่แน่ถ้าย้ายไปแล้วเส้นทางการทำงานอาจจะก้าวหน้ากว่านี้ก็เป็นไปได้ครับ...ยุคใครยุคมัน จริงๆ

ปวดหัวมากมายกับการหาคำตอบที่ดี เฮ้อ ........ยากจังวุ้ย อิอิ

มันเป็นธรรมดาของการทำงานครับ ไม่ต้องตำหนิครับ ใครๆหรือที่ไหนๆก็ทำเหมือนกันทั้งนั้น สมมุติว่าเป็นคุณได้รับงานหรือการมอบหมายให้ทำงาน คุณจะเลือกใครมาร่วมงาน แน่นอนคุณต้องเลือกคนของคุณหรือญาติของคุณ เพราะสามารถพูดคุยกันรู้เรื่องมากกว่าคนนอก

ได้ครับ..ได้แต่นั้งปากอ้า ทำตาละห้อยปริบๆครับ..