คำว่าอีดอกทองทำไมถึงเป็นคำด่ากับผู้หญิง และมีที่มาของคำอย่างไรบ้าง?

ต้นกำเนิดมาจากภาษาจีนแต้จิ๋วว่า "หลกท่ง" ซึ่งเป็นคำด่าที่มีความหมายตามตัวอักษรที่แสบสัน แปลว่า "แดงเหมือนเหล็กเผาไฟ" ใช้กับหญิงที่มักมากในกามารมณ์ คำว่า "หลกท่ง" นี้ ก็อาจจะใช้ตอนที่เห็นลูกสาวหรือหลานสาวแสดงกิริยาม้าดีดกะโหลก แล้วรู้สึกมันเขี้ยว อยากอบรม

เข้าใจว่า คนไทยจะยืมคำ "หลกท่ง" นี้มาจากคนจีนแต้จิ๋ว โดยถ่ายสำเนียงกลับเพราะคิดว่าคนจีนพูดไม่ชัด น่าจะหมายถึงคำว่า "ดอกทอง" มากกว่า เลยใช้ "ดอกทอง" ด่าผู้หญิงเรื่อยมา ซึ่งก็มีทั้งด่าแบบเอ็นดูตามแบบคนจีน และด่าแบบเอาจริงเอาจัง อนึ่ง ถ้าแปลคำว่า "ดอกทอง" กลับเป็นภาษาจีนคำต่อคำว่า "กิมฮวย" ก็ไม่ได้มีความหมายเป็นคำด่า แต่หมายถึง "ดอกไม้สีทอง หรือ ดอกไม้ทองคำ" เหมือนกัน ดังนั้น คำ "ดอกทอง" นี้จึงอยู่ในเฉพาะบริบทสังคมไทย-จีนแต้จิ๋วเท่านั้นจริงๆ

ว่านดอกทอง (รากราคะ) เป็นพืชชนิดหนึ่งที่เชื่อว่า

ถ้าเอาไปปลูกในบ้านใดแล้วเมื่อออกดอก

กลิ่นของว่านชนิดนี้จะทำให้ผู้หญิงในบ้านนั้น

มีเรื่องเสียหายทางเพศ

ว่านชนิดนี้นำไปใช้ในทางเมตตามหานิยมด้วย

อีดอกทองคงนำมาเปรียบเปรยในลักษณะว่า

หญิงคนนี้ทำตัวสำส่อนราวกับว่าได้กลิ่นว่านที่ว่านี้