คนละเรื่องเดียวกัน คิดแล้วมันก็ขำๆดี?

เคยเป็นบ่อย (ฉันตลกบริโภคซะมาก) ฟังว่าเพื่อนคนนึงชอบกินอาหารจำพวกยำ อะไรแบบนี้! เราก็หวังดีซื้อ ยำ ยำ รสหมูสับไปให้

บอกเพื่อนว่า "หล่อนต้องขอบใจช้ันนะยะซื้อมาฝากเห็นว่าชอบกินยำ" เจ้าตัวขำแบบไม่ลืมหูลืมตาว่า " ชั้นกินแบบยำวุ้นเส้น ประเภทนี้ย่ะ

ไม่ใช่แบบที่หล่อนซื้ิอมาแต่จะรับไว้ยะเดี๋ยวเสียน้ำใจ" สุดท้ายก็ได้กินยำเส้นยำ ยำ จัมโบ้ รสหมูสับ พร้อมกับเศษกระจกที่หน้าแตกละเอียด

(ขากลับบ้านต้องซื้อกาวมาทา ซะล่ะมั้ง)

เมื่อเร็ว ๆ นี้ไปเจอพี่คนหนึ่งในงาน

พี่ ทักว่า....เอาอะไรมา ?

สปาตั้น......เอารถยนต์มา

พี่.......(เงียบ)....แกเอาอะไรมาโชว์

สปาตั้น.....แฮ่ !!!

(ถึงว่าดิ! จะถามทำไมว่าเอาอะไรมา)

รู้สึกได้เลยว่า เราซื่อบื้อ เขิลล //

หายเครียดเลย555

วันหนึ่ง ขณะที่ดูแลเด็กๆอยู่ที่บ้านเจ้านาย เมื่อครั้งหัดพูดภาษาประกิตนะคะ คิดว่า เด็กๆอาจจะหิวอาหารขบเขี้ยว เลยลองถามๆดูว่า "อาร์ยูฮังกรี้? ดูยูวอนท์ซัมสเนค? น้องเขารีบบอกคุณแม่ ว่า คุณแม่ขา พี่...เค้าถามว่า หนูอยากกิน

งู..ไหม๊ อายเด็กเหมือนกันค่ะ อาหารว่าง กับ งู นี่มันคล้ายๆกันกันหน่ะ ต่อมาก็ได้เรียนรู้จากเด็กๆนี่ละคะวันละคำสองคำ 55+5