พอบวชเป็นพระควรจะลดอะไรก่อนดีคับ...?

หน้าที่บทบาทของฆราวาส

ธัมมิกอุบาสกทูลถามพระพุทธเจ้าว่าบรรดาสาวกที่ออกจากเรือนบวชเป็นบรรพชิต

กับสาวกที่เป็นอุบาสกอยู่ครองเรือนนั้น สาวกที่ปฏิบัติตนอย่างไร จึงชื่อว่า เป็นสาวกที่ดี

ลอกมาบางส่วนตามนี้ค่ะ

[๓๘๘]

ภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงตั้งใจฟังเรา

เราจะให้เธอได้สดับธรรมคือข้อปฏิบัติกำจัดกิเลส

และขอพวกเธอทั้งหมดจงประพฤติธรรมนั้น

ภิกษุผู้มีปัญญาพิจารณาเห็นประโยชน์

ควรปฏิบัติตนอยู่ทุกอิริยาบถที่สมควรแก่บรรพชิต

[๓๘๙]

ภิกษุไม่ควรออกเที่ยวไปในเวลาวิกาล

แต่ควรเที่ยวบิณฑบาตในหมู่บ้านตามเวลา

เพราะว่าภิกษุผู้ออกเที่ยวในเวลาวิกาล

กิเลสเครื่องข้องจะครอบงำ

เพราะฉะนั้น บุคคลผู้รู้ทั้งหลายจึงไม่ออกเี่ที่ยวในเวลาวิกาล

(กิเลสเครื่องข้อง ๕ อย่าง คือ ราคะ โทสะ โมหะ มานะและทิฏฐิ)

[๓๙๐]

ภิกษุควรกำจัดความพอใจในกามคุณ ๕ เหล่านี้ คือ

รูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัสที่ทำให้เหล่าสัตว์หลงมัวเมา

เข้าไปยังโอกาสที่จะพึงบริโภคอาหารในเวลาเช้า ตามกาล

[๓๙๑]

อนึ่ง ภิกษุได้อาหารบิณฑบาตมาฉันภายในเวลาแล้ว

ควรกลับไปนั่งในที่สงัดตามลำพัง

ควบคุมอัตภาพ คือจิตได้อย่างมั่นคงแล้ว

กำหนดจิตพิจารณาอารมณ์ภายใน

ไม่ปล่อยจิตไปในอารมณ์ภายนอก

[๓๙๒]

ถ้าแม้ภิกษุนั้นจำเป็นจะต้องสนทนากับสาวกอื่นๆ

หรือภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง ก็ควรสนทนาธรรมที่ประณีตนั้น

ไม่ควรกล่าวคำสอนส่อเสียดกระทบว่าร้ายผู้อื่น

(ธรรมที่ประณีต หมายถึงกถาวัตถุ ๑๐ ประการ)

[๓๙๓]

มีคนพวกหนึ่งชอบกล่าววาทะโต้เถียงกัน

เราไม่สรรเสริญคนพวกนั้นผู้มีปัญญาน้อย

เพราะกิเลสเครื่องข้องที่เกิดจากการกล่าววาจาโต้เถียงกันนั้น

จะครอบงำคนพวกนั้น เพราะพวกเขา (เมื่อโà¸��้เถียงกัน)

ย่อมทำจิตให้ไกลจากการปฏิบัติสมถะและวิปัสสนา

[๓๙๔]

สาวกผู้มีปัญญาดี ฟังธรรมที่พระสุคตพุทธเจ้าทรงแสดงแล้ว

พิจารณาอาหารบิณฑบาต ที่อยู่อาศัย ที่นอน ที่นั่ง น้ำใช้น้ำฉััน

และการซักผ้าสังฆาฏิที่สกปรกให้สะอาดแล้วจึงใช้สอยปัจจัย

[๓๙๕]

เพราะฉะนั้น ภิกษุจึงไม่ควรเป็นผู้ยึดติดในสิ่งเหล่านี้

คืออาหารบิณฑบาต ที่นอน ที่นั่ง น้ำใช้น้ำฉัน

และการซักผ้าสังฆาฏิที่สกปรกให้สะอาดนี้

เหมือนหยาดน้ำไม่ติดบนใบบัว ฉะนั้น

,,,,,,,,,,

ถ้าให้สรุปคือ ละอกุศลทั้งปวงที่ทำให้ใจเศร้าหมอง

แล้วเจริญทั้งสมถะและวิปัสสนาให้มากค่ะ

ลดการอยู่แบบฆราวาส มีศีลให้ครบ สำรวมระวังทั้ง กาย วาจา ใจ

ลดความเป็นตัวตน ของฉัน ของเธอ ของเขา ของเรา ต้องไม่มีและต้องหมดไปในที่สุด

บทกิจวัตรเมื่อเป็นพระ

à¹��. ลงอุโบสถ (ทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็น)

๒. บิณฑบาตรเลี้ยงชีพ

๓. สวดมนต์ไหว้พระ

๔. กวาดอาวาสวิหารลานพระเจดีย์

๕. รักษาผ้าครอง

๖. อยู่ปริวาสกรรม

๗. โกนผม ปลงหนวด ตัดเล็บ

๘. ศึกษาสิกขาบทและปฏิบัติพระอาจารย์

๙. เทศนาบัติ

๑๐. พิจารณาปัจจเวกขณะทั้ง ๔ เป็นต้น

(ให้รู้จักข่มใจ เว้นแต่ความจำเป็น ๔ อย่างคือ จีวร บิณฑบาตร เสนาสนะ และเภสัช)

โลภะ โทสะ โมหะ ก่อน

ลดกิเลส ตัดห่วงทางโลก

ลดอัตตา ลดความรุ่มร้อนในจิตใจของตน แล้วฟังคนอื่นให้มากขึ้น ปฏิบัติให้มากขึ้น

คุยกับผู้รู้มากขึ้น

ลดกิเลสในตัวเอง คือไม่อยากได้ ไม่อยากมี ไม่อยากเป็น คนเรามีกิเลสในตัวด้วยกันทุกคน

กิเลสในที่นี้หมายรวมหมดทุกอย่าง เช่นกิเลสในการบริโภค ควรทานให้พอดีไม่ให้มากหรือน้อยเกินไป

กิเลสในการนอน เช่นตอนยังไม่ได้เข้าà��¡à¸²à¸šà¸§à¸Šà¸™à¸­à¸™à¸§à¸±à¸™à¸«à¸™à¸¶à¹ˆà¸‡à¸ªà¸´à¸šà¸à¸§à¹ˆà¸²à¸Šà¸±à¹ˆà¸§à¹‚มงไม่มีใครมาว่า แต่ถ้าเข้ามา

บวชแล้วจะทำอย่างที่เป็นไม่ได้ต้องทำตามกฎระเบียบของหมู่คณะที่ตั้งเอาไว้ อีกอย่างที่ควรลดคือ

การพูดให้น้อยลง สำรวมคำพูดและกริยา การเดิน ยืน นั่ง นอน เดิน อันนี้เป็นแค่เบื้องต้น ส่วนอื่น ๆ ที่

ควรลดยังมีอีกมากมาย เพราะพระศีล 227 รักษาได้ยากมาก ขนาดเรา ๆ แค่ศีล 5,8 ก็ยังรักษากันได้

ไม่ค่อยจะครบเลยค่ะ

ลดราคะ