ชื่อนั้นสำคัญไฉน??????

เรื่องชื่อผมไม่ค่อยรู้หรอกครับ เน้นกินซะมากกว่าครับ รู้อย่างนึงที่จำได้ คือ ผัดนางพญาผมขาว (ผัดถั่วงอก) แล้วกล้วยแขกล่ะครับ ทำไมเป็นกล้วยชุบแป้งทอด ขนมไข่หงส์ ล่ะครับ

ขนมจีน ไง

ไม่ได้เป็นขนมซักหน่อยเลย

อาหารไทยๆแต่ชื่อ จีน

อ้อ..ส้มตำ อีกอย่าง ไม่เห็นมีส้มซักกะลูกเลย

คิดแล้วหิว ไปซื้อไก่ย่างเพิ่มอีกอย่างพอดีเลย คริคริ

ไก่ห้าอย่างที่เค้ากินในวงเหล้าอ่ะ ได้มั้ย (ไม่มีไก่เหมือนกัน)

ไตปลาเสแสร้งว่า (ไตปลาอันนี้คือกุ้งต้ม) แกงสับนก(อันนี้ไปตอบในคำถามคุณก๋วยเตี๋ยวแล้ว)

ไข่เหี้ย ไข่หงส์ (สองอันนี้ที่จริงคือขนมแป้งทอดไส้ถั่ว ซึ่งโบราณจะกินไข่เหี้ยกับมังคุด)) ไข่ปลาจาละเม็ด(ที่จริงคือไข่เต่าตนุ) แกงหมูตะพาบน้ำ แกงเทโพ น้ำพริกไข่ปู ทับทิมกรอบ น้ำพริกขี้กา แกงขม

มาขยายคำตอบ

ไตปลาเสแสร้งว่า เป็นอาหารที่มีต้นกำเนิดมาจากในวัง มีเรื่องเล่าว่าเกิดขึ้นเพราะมีผู้อยากกกินไตปลา แต่กินไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะเป็นของสดคาวและทำให้ท้องเสีย จึงดัดแปลงเอากุ้งนางหรือกุ้งชีแฮ้มาทำ โดยนำไปต้มแล้วหั่นเป้นชิ้นเล็ก ๆ ทำเป็นเครื่องจิ้มแบบน้ำพริกกินกับผักสดค่ะ

ไข่เหี้ย หรือไข่หงส์ คนแต่ก่อนนั้นชอบกินไข่เหี้ย(จริง ๆ ไม่ใช่ขนม) กับมังคุด บางทีพอถึงหน้ามังคุดออกแล้ว แต่หาไข่เหี้ยไม่ได้ก็มี มีเรื่องเล่าว่าพระบาทสมเด็จพรระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชก็โปรดเสวยเช่นกัน คราวหนึ่งถึงหน้ามังคุดอออกแต่หาไข่เหี้ยมิได้ เจ้าจอมแว่น (หรือที่เรียกอีกนามหนึ่งว่าเจ้าจอมเสือ) จึงได้คิดทำขนมไข่หงส์ขึ้น เป็นแป้งทอดไส้ถั่วกวน เหมือนทุกวันนี้ ต่อมาขนมนี้มีการเปลี่ยนเรียกให้สุภาพขึ้น โดยแต่ก่อนจะมีเรียกว่าขนมฟองแลน และปัจจุบันเรียกขนมไข่หงส์

แกงหมูตะพาบน้ำ คือใช้เนื้อหมูมาแกงงแทนตะพาบน้ำในคราวที่หายากแต่อยากกิน

แกงเทโพหรือแกงหมูเทโพ ใช้เนื้อหมูสามชั้นแทนเนื้อปลาเทโพ

น้ำพริกไข่ปู แต่ใช้ไข่แดงของเค็มแทน ทีมาของตำราเพระามีเจ้านายเสด็จทางหัวเมืองชายทะเลแล้วได้เสวยน้ำพริกไข่ปู แต่ไข่ปูทะเลนั้นเป็นของหายาก จึงได้มีการดัดแปลงเอาไข่แดงของไข่เค็มมาทำแทน

เหอๆๆ รู้คนละอย่าง เก่งคนละเรื่องครับไงครับคุณครู เที่ยงคืนพอดี มาว่ากันต่อ

ยังมีอีกมากมายเลยครับที่เมนูไม่ตรงกับอาหารที่ได้ เล็บมือนาง ไข่ข้าว ฯลฯ ที่เหลือ

ให้คนอื่นตอบบ้าง แต่คุณครูรู้ไหมว่านี่คือ"เอกลักษณ์"สิ่งที่บ่งบอกถึงความเป็นไทยไงครับ

ไม่ว่าคน เก่าแก่โบร่ำโบราณท่านคิดอะไรไว้คือภูมิปัญญาแบบบ้านๆครับ

จึงมีที่มาว่าผู้ไม่รู้ก็ไม่ผิด"รู้ก็ใช่ว่าจะฉลาด ไม่รู้ก็ใช่ว่าจะโง่"ห่างแค่รู้กับไม่รู้ครับคุณครู

ผัดกระเพรา เมนูยอดฮิตในเมืองไทย แต่พอเดินทางไปต่างแดน

มักจะมีหน้าตา ไม่ต่างไปจาก ผัดผัดรวมมิตร แล้วใส่ใบกระเพรา

แบบนับใบใส่ลงไป สัก ห้าหกใบ

ไม่มีเชฟคนไหน กล้ากำใบกระเพรามากกว่านั้น ปาลงกระทะ ขืนทำ ก็ตกงานแน่ๆ

เหตุเพราะ อะไร

ถามให้เดากันเล่นๆ