จะเกิดอะไรขึ้นกับเยาวชนบ้าง หากคำว่าปรองดอง ไม่มีความหมาย?

สำหรับผู้ถามก็อยู่ในอันดับ1-10แสดงว่าอยู่ในรู้รอบมานานพอสมควร คงไม่ต้องยกตัวอย่างพวกนักวิชาการณ์ตามสถาบันศึกษาใหญ่ๆดังๆ ที่ออกมาร่วมด้วยช่วยกันนะครับ เอาเป็นว่า การปรองดองของทุกประเทศเขาทำกันไปตามตัวบทกฎหมาย มิใช่มาแก้กฎหมายเพื่อให้เกิดการปรองดอง หากต้องมาแก้กฎหมายทุกครั้งที่อยากจะปรองดองกันแล้ว ประเทศไทยหรือประเทศไหนๆ ในโลกก็ไม่จำเป็นต้องมีกฎหมายกันหรอกครับ ใครอยากทำอะไรก็เชิญทำกันตามสบาย คุณผู้ถามและชาวรู้รอบ ต้องเข้าใจก่อนว่า กฎหมายมีไว้เพื่อคุ้มครองและดูแลประชาชนในประเทศนั้นๆ โดยประชาชนในประเทศนั้นๆ เองเป็นผู้ร่วมกันรักษาและดูแลซึ่งกันและกัน ไม่ใช่ให้บุคคลอื่นๆที่อยู่นอกประเทศมาชี้นิ้วสั่งการว่า จังหวัดนั้นควรเป็นแบบนี้ ภาคนั้นควรเป็นแบบนี้ เนื่องด้วยใครก็ตามที่ไม่ได้อยู่ในประเทศนั้นๆ ก็จะไม่มีความรู้ซึ้งหรือรู้ลึกเกี่ยวกับท้องถิ่นนั้นๆ ง่ายๆ แค่คนทางภาคเหนือจะรู้ดีกว่าคนทางภาคอีสานในพื้นที่อีสานได้อย่างไร หากต้องมีการปรองดองกับสิ่งชั่วร้ายมันก็ผิดธรรมชาติแล้วครับ เอาแบบแรง ๆ ประเทศในตะวันออกกลางขโมยมือไหนก็ตัดมือนั้น ฆ่าคนตายก็ต้องถูกฆ่าตายตาม ส่วนที่ถามมาและตั้งประเด็นว่า แล้วเยาวชนจะเข้าใจได้อย่างไรเกี่ยวกับการปรองดอง ก่อนอื่นต้องสั่งและสอนให้เยาวชนมีความคิดและเฉลี่ยวฉลาดก่อน ถ้าแบบการเรียนการสอนรวมทั้งการสอบวัดผลยังเป็นแบบปัจจุบัน ผมว่าเปล่าประโยชน์ครับ เพราะให้เขียนใบสมัครต่างๆ ยังอ่านไม่ออกเลยครับ อันนี้ต้องโทษแผนการศึกษาของกระทรวงศึกษา โดยมีรัฐเป็นผู้สั่งการมอบหมายหรืออนุมัติแบบการเรียนการสอนให้กับเยาวชน อย่าคิดว่าพ่อแม่ทุกคนโง่หรือไม่ใส่ใจเรื่องการให้ความรู้ แต่เสียดายที่พ่อแม่ที่รู้ยังมีจำนวนไม่มากพอเท่านั้นเองครับ ปรับตั้งแต่ตัวเองแล้วค่อยๆให้ความรู้เพื่อนๆ ข้างเคียง นอกเสียจากกลัวเสียผลประโยชน์ตัวเองนั่นแหละครับ ถึงปรับเปลี่ยนไม่ได้

เพิ่มเติม ข้อคิดที่ผู้ถามตอบมานะครับ จริงแล้วที่เข้ามาตอบไม่ได้หวังคะแนน และมีคะแนนมากก็ไม่ได้ทำให้อะไรมันดูดีหรือดีขึ้น หากแต่ต้องการให้สังคมได้มองทุกแง่มุม ผู้ถามก็มีธงว่าใครเป็นอย่างไรอันนี้ถือเป็นเรื่องส่วนตัว ส่วนผมก็มีธงและทุกคำตอบผมมั่นใจว่าไม่ได้เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวแต่เป็นเพื่อประชาชนส่วนรวม และการปรองดองผมก็ไม่เห็นว่าประชาชนส่วนรวมจะได้อะไร ก็คงยังเสียดายภาษีที่จ้างพวกที่มาทำงานโดยใช้ชื่อว่า"ข้าราชการ" แต่เป็นขี้ข้าของรัฐมนตรีหรือนายทุนเพียงบางคนหรือบางกลุ่ม ผู้ถามออกมาตั้งธงอาจจะหรืออาจจะไม่มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรแต่เป็นความชอบส่วนตัว อันนี้ไม่มีใครทราบจะมีก็ตัวเองเท่านั้นที่จะรู้ดีรู้ชั่วมากกว่าบุคคลอื่นๆ แต่ก็ไม่ได้เน้นตอบคำถามของผู้ถามนะ แต่จะเป็นการเผยแพร่อีกมุมหนึ่งของความคิด ให้กับผู้ที่ไม่ค่อยชอบอ่านข้อมูลหลักฐานที่มีอยู่ในประวัติศาสตร์ทั้งยุคก่อนสร้างกรุงรัตนโกสินทร์จนถึงปัจจุบัน เอาเป็นว่าทางใครทางมัน แล้วเรามาดูกันว่า ความดีหรือความชั่วจะอยู่ค้ำฟ้า

เยาวชนไม่ว่ายุคนี้หรือยุคไหน ต่างล้วนเคยเป็นผ้าขาวกันมาก่อน

ผู้ใหญ่ทุกบ้านควรจะทำให้ลูกหลานดูเป็นตัวอย่างมากกว่าจะมาพร่ำสอน

เพียงวิธีเดียว..

ยังไงถ้ามีผู้ใหญ่ทำให้ดูเป็นแบบอย่างเป็นจำนวนมากๆ จนลุกฮือไปถึงสังคม

บางทีเด็กน่าจะคิดบวกได้เอง โดยที่ไม่ต้องให้ผู้ใหญ่มาเซ้าซี้คอยสั่งให้เด็กทำ

ทุกวันนี้ก็รออยู่อย่างเดียว รอให้รัฐบาลชุดไหนจะอัดศีลธรรม ศีลห้า เข้าไปอยู่

ในหลักสูตรการเรียนการสอน ให้เริ่มตั้งแต่อนุบาลเลย ถึงยุคนั้นมาถึง เด็กวัย

3 ขวบอาจจะพูดกับพ่อด้วยประโยคนี้ว่า...

-ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตมันเป็นบาปผิดศีลข้อหนึ่งเรื่องการเบียดเบียนชีวิตนะพ่อ

-โกงเงินเขามันผิดศีลข้อสองคือลักทรัพย์นะพ่อ

-มีแม่แล้วยังไปยุ่งกับคนใช้ผิดศีลข้อสามนะพ่อ

-โกหกแม่ผิดศีลข้อสี่นะพ่อ

-ดื่มเหล้าดูดบุหรี่ไม่ดีต่อสุขภาพผิดศีลข้อห้านะพ่อ

ถึงเวลานั้นผู้ใหญ่จะปรองดองหรือไม่ปรองดอง เด็กก็คงมีแต่คิดบวก

เป็นหนทางเลือกที่ถูกปลูกฝังมาจากรากเหง้าโดยแท้ แม้ว่าผู้ใหญ่ปัจจุบัน

จะทำคะแนนไว้ติดลบมากแค่ไหน ก็คงไม่มีผลเกี่ยวกับเด็ก ๆ เพราะพวกเขา

ได้สร้างภูมิคุ้มกันจิตใจอันเข้มแข็งที่ดีมาตั้งแต่แรกเริ่ม คำว่า ปรองดองอาจกลาย

เป็นสิ่งล้าหลังสำหรับเด็กยุคที่มีจิตใจรู้แยกแยะดีชั่วได้ด้วยจิตสำนึกที่ดีของเขาเอง

ในมุมมองของดิฉัน เป็นห่วงคำว่า "ลัทธิสุขนิยม"ของเยาชนมากกว่า ดูเหมือนคำว่า"ปรองดอง"จะเป็นปัญหาเฉพาะบุคคลกลุ่มหนึ่งที่มีส่วนได้ส่วนเสียกับเรื่องนี้เท่านั้น ชาวบ้านส่วนใหญ่ตั้งหน้าตั้งตาดิ้นรนทำมาหากินตามปกติ เก็บเรื่องความขัดแย้งยัดใส่ลิ้นชักไปแล้ว ถ้าไม่มีนักการเมืองกลุ่มไหนออกมาทำให้มันกระเพื่อมอีก

ความคิดของเด็กสมัยนี้เท่าที่ได้ยินคือ ทำงานอะไรได้เงินเยอะ, ไม่แต่งงานดีกว่าเพราะไม่ต้องรับผิดชอบใครหาเงินมาได้ก็ใช้คนเดียว, กินอะไรแล้วขาวไว, จมูกไปทำที่ไหนสวย, เซ็กส์เป็นเรื่องของการใช้ร่างกายหาความสุข

ผู้ใหญ่ปรองดองกันให้เด็กดูเป็นตัวอย่างก่อน เด็กก็ปรองดองกันเองเหมือนแม่ปูกับลูกปูเดินตามกัน

1 จะไม่มีการร่วมตัวกันอย่างพร้อมเพียงจะมีก็แต่การโต้เถียงทะเลาะกันทำให้แตกความสามัคคีทำให้เกิดความสับสนวุ่นวาย

2.เกิดความไม่ลงรอยกันในครอบครัวเช่น ความระหองระแหงในบ้านเกิดจากพ่อไปมีเมียน้อย

3. ไม่มีความความกลมเกลียวกันนำมาซึ่งชัยชนะ เช่น รวมตัวกันประท้วงเพื่อเสรีภาพ

4. ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นทำให้เกิดเป็นความร้าวฉานระหว่างสถาบัน เช่น ยกพวกตีกันแบบไม่รู้จบ

แค่คิดก็ปวดหัวแล้วล่ะค่ะ

ถ้าปรองดองไม่มีความหมายประเทศไทยก็คงจะ ทะเลาะกันอย่างรุนแรงและก็ฆ่ากันเอง

ถ้าเป็นแบบนี้จริงประเทศไทยพินาศแน่นอนเลยล่ะค่ะ เพราะความปรองดองและให้อภัยเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ในสังคมที่มีผู้นมากมายอยู่ร่วมกัน และยิ่ประเทศทยแล้วยิ่งไ่ม่น่าขาดไปเลย