สภาวเศรษฐกิจเช่นนี้คุณควรทำธุรกิจส่วนตัว หรือเป็นลูกจ้างบริษัทฯ?

ตอบให้ชัดเจนคงยากครับ เพราะต้องขึ้นกับสภาวะการณ์ที่เกิดขึนรอบด้านตัวคุณ รวมทั้งอยู่ที่ตัวคุณเองว่า ต้องการเป็นลูกจ้างหรือเป็นเจ้าของธุรกิจส่วนตัว

ผมคิดว่าเรื่องแบบนี้ ถึงเวลาคุณก็ตัดสินใจได้เองครับ มันจะมีคำตอบปรากฏขึ้นจากตัวของคุณเอง โชคดีครับ

ขึ้นอยู่กับความถนัดและความเป็นตัวตนบวกกับความสามารถของแต่ละบุคคล แต่เท่าที่ทราบมา

คนที่มาจากต่างจังหวัด ก็ยังยินดีที่จะขายกล้วยปิ้ง ผลไม้รวม ปลาท่องโก๋ น้ำเต้าฮู้ ร้านกาแฟ

ก๋วยเตี๋ยวต้มยำทรงเครื่องด้วยวุฒิปริญญาตรี มากกว่าที่จะไปเป็นลูกจ้างของใคร?

ก่อนเราจะตัดสินใจว่าจะเป็นลูกจ้างทำงานบริษัทหรือจะทำอาชีพส่วนตัวดี สิ่งแรกที่เราต้องรู้ก่อนเลยคือรู้ตัวเอง

เราต้องทำการประเมิณตัวเราเองก่อนว่าเรายอมรับความเสี่ยงได้ในระดับไหน ระดับความเสี่ยงสูง ระดับความ

เสี่ยงปานกลางหรือรับความเสี่ยงต่ำ เช่นอายุ อายุน้อยจะรับความเสี่ยงได้สูงเพราะยังมีโอกาสแก้ตัวหรือปรับ

เปลี่ยน อายุมากจะรับความเสี่ยงได้ต่ำ เงินเก็บสะสม(แบ่งเป็นเงินใช้ในชีวิตประจำเดือน เงินค่ารักษาพยาบาล

ยามเจ็บไข้ และเงินออมหรือเงินเย็น)ประเด็นเงินออมหรือเงินเย็นมีสูงจะรับความเสี่ยงได้ปานกลาง

-สูง หากเงินออมมีน้อยจะรับความเสี่ยงได้ต่ำ ประสบการณ์และความรู้ความสามารถในอาชีพนั้นๆ หากเรามี

ความรู้ความชำนาญในสายอาชีพนั้นๆสูงเราจะรับความเสี่ยงสูงได้เช่นกัน ดังนั้นการประเมิณระดับการยอมรับ

ความเสี่ยงจึงเป็นการรู้จักตัวเราเอง ถ้าเราประเมิณตัวเองแล้วทราบว่าเรารับความเสี่ยงได้ต่ำ งานที่เหมาะกับ

ตัวเราในยามเศรษฐกิจอย่างนี้ควรเป็นลูกจ้างที่มีรายได้ประจำ หากประเมิณรับความเสี่ยงได้ปานกลาง-สูง

การเลือกทำอาชีพส่วนตัวก็น่าจะเหมาะกับตัวเรา "การลงทุนใดๆมีความเสี่ยง" แต่โดยส่วนตัวของผมชอบ

ทำอาชีพส่วนตัวครับ ยอมให้งานเป็นเจ้านายเรา ดีกว่าใ��¸«à¹‰à¸„นอื่นมาเป็น..นี่ก็ควรเอามาพิจารณาประกอบด้วย

ครับคือเรื่องทัศนคติ

ผมทำส่วนตัวครับ โดยเฉพาะ หน่อง ไม่มีความรู้สูงไครเขาจะรับทำงานอะ แค่ดีก็เป็นยาม คิคิ โดนใช้งานคุ้มแหละ แต่ตอนนี้ วันที่ห้า จะไปนอนกับ พ ธ ม แล้ว ประหยัดข้าวอะ ประหยัดค่าน้ำค่าไฟ ไปกินมังสะวิรัช ตอนนี้กำลังจัดเก็บเตรียมเต้นท์ แระ จะไปกันป่าวละ ไม่สงวนสิทธิ์ นะ เอิ๊กๆๆ

โดยส่วนตัวคิดและตั้งใจไว้แล้ว ที่จะออกมาทำธุรกิจส่วนตัว แต่ด้วยสภาวะเศรษฐกิจ เช่นนี้ถือว่าตัวเองอยู่ในภาวะเสี่ยงค่อนข้างสูง ขอเป็นลูกจ้าง เรียนรู้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ไปก่อน แต่คิดว่าไม่น่าจะเกิน 2 หรือ 3 ปีนี้ คิดว่าคงลุยแล้วหล่ะ

การเป็นเจ้านายตัวเอง ใครหลายๆคนคงอยากเป็นเช่นนั้น แต่ก็ต้องดูความพร้อมของตัวเรา ปัจจัยรอบข้าง ถ้าเรายังไม่พร้อมกับการออกมาทำธุรกิจเอง ก็อย่าเพิ่งรีบลาออกจากงาน แต่ก็อย่าละเลยโอกาสที่เราจะได้ทำอะไรของเราเอง แล้วอีกอย่างนะคะ ต้องถามตัวเองก่อนว่าเราพอใจในสิ่งไหน กล้าที่จะก้าวไปข้างหน้าหรือไม่ พร้อมแ่ค่ไหน และโอกาสที่จะทำ

คำตอบของคุณนครชัย ถูกใจมากครับ

ทำธุรกิจส่วนตัวดีกว่านะคะ

เพราะว่าถ้าเป็นลูกจ้างบ��¸£à¸´à¸©à¸±à¸—

ถ้าโดนไล่ออกก็แย่น่ะสิ

ในสภาวะเศรษฐกิจ (สังคม และสภาพแวดล้อม) เช่นนี้

Sincere ขอเสนอแนะให้เป็นการทำงาน หรือปฏิบัติกิจกรรมต่างๆ อยู่กับบ้านนะคะ เนื่องจากการที่ได้ทำงานอยู่กับบ้าน บุคคลจะได้มีเวลาให้กับครอบครัวมากกว่า

แต่ไม่อยากให้เป็นการเรียกว่า "ธุรกิจส่วนตัว" เนื่องจากในสังคมสมัยนี้ ต้องอาศัยการพึ่งพาอาศัย ปรึกษาหารือ และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันด้วย

ดังนั้น จึงอยากเสนอให้เป็นการทำธุรกิจออนไลน์อยู่กับบ้าน หรือ (Home-based business online) นะคะ โดยเป็นการดำเนินการแบบ "ธุรกิจลูกโช่" นะคะ

รวมทั้งเป็นการทำกิจกรรม หรือทำงานอยู่กับบ้านด้วย

1. ประหยัดค่าใช้จ่ายต่างๆ ในการที่ต้องออกไปทำงานนอกบ้าน เช่น ค่าเดินทาง ค่าเสื้อผ้าและอุปกรณ์แต่งกาย

2. มีโอกาสและเวลาให้ครอบครัวมากขึ้น

3. ลดปัญหาจราจรติดขัด โดยเฉพาะในช่วงชั่วโมงเร่งด่วน เพราะต้องไป��¹à¸‚่งกันกับนักเรียน นักศึกษา

4. มีอิสระในการบริหารเวลาของตนเอง คือสามารถทำงานในเวลาใดก็ได้

5. ไม่มีการจำกัด อายุ เพศ ระดับการศึกษา หรือทักษะ ประสบการณ์ส่วนตัว กล่าวคือ ถ้าสามารถทำการติดต่อสื่อสารทาง internet ได้ ก็จะสามารถทำงานในลักษณะนี้ได้

เป็นลูกจ้างเขามาห้าปีเอง..ต้องเก็บผ้าผ่อนกลับบ้านนอก..อิอิ..เพราะว่าที่บ้านไม่มีใครดูแล..พี่น้องแต่ละคนบอกทำไม่เป็น..มาทำเองเหอะ..กลับมาก็ตลุยขึ้นศาล..สานต่อคดีจากที่คุณตาทำค้างไว้..หลายคดีเลย..คุณตาเสียค่ะ...กลับมาแล้วก็ไม่ได้กลับไปกทม.อีกเลย..ทำงานออกแบบอยู่เป็นสิบปี..รับงานดีเลยนะช่วงนั้น..เพราะว่ายังไม่ค่อยมีใครเรียนมาทางนี้ตอนนั้น..รับเฉพาะปากต่อปากก็ได้งานค่ะเยอะด้วยสิตอนนั้น..ช่วงหลังๆเรื่องคดีจบไปแล้ว..ก็เลยต้องหาอาชีพเสริมทำค่ะ..ตอนนี้มีร้าน..dogcaffe'..หมà¸��กะกาแฟ..แล้วงานออกแบบตกแต่งก็ยังทำนะ..ถ้ามีคนมาจ้าง..ไม่มีก็อยู่บ้าน..สบายใจดีออก..มีฟี่เป็นเพื่อน..ทำงานที่บ้านเราเอง..จะนอนตื่นสายก็ไม่เป็นไร..อิอิ..ที่ร้านกว่าคนแถวนี้จะออกมาซื้อของก็สิบโมงจ้ะ..ไม่ต้องไปวิ่งตอกบัตร..ทำงานงกๆ..เป็นเจ้านายเป็นเบ้เองหมด..รับเละ..ถูบ้านเองไงอิอิ