ท่านชอบ อิกคิวซัง หรือไม่ คร้าบบผม?

ชอบท่านอิคคิว

แต่มีความเป็นไปไม่ได้สูงแม้จะทำสิ่งที่ควรทำหมดแล้ว

เพราะคนจะดีดีได้ด้วยตัวเองเพียงแสงสว่างเล็กน้อยก็ทำให้เกิดปัญญา

เณรน้อยอิ๊กคิวซัง หรือชื่อเดิม “เซนนิคุมารุ” เกิดเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ.1349 หรือพ.ศ.1892 ที่เมืองเกียวโต มารดาชื่อ “โยโนะจิโบเนะ” พระนางสนมของจักรพรรดิญี่ปุ่น ต่อมาแม่เณรน้อยเจ้าปัญญาถูกบีบคั้นจนต้องออกจากวังมาใช้ชีวิตแบบชาวบ้านธรรมดาอยู่อย่างสงบ เมื่ออายุ 6 ขวบ บวชเป็นเณรที่วัดหลวง เป็นศิษย์ของพระโกคัน จากนั้นมาความเฉลียวฉลาดของอิ๊กคิวซังเริ่มเป็นที่ประจักษ์ในหมู่คนใกล้ชิด และเป็นที่กล่าวขวัญต่อๆกันไปทั่วเมือง

พออายุ 13 ปี มีโอกาสเข้าพบแม่ทัพใหญ่ชื่อ “อาซิคะงะโยชิมิสึ” หรือ “ท่านโชกุน” ในการ์ตูน และในปีนั้นเองเริ่มเขียนบทกลอนบทแรก พออายุ 17 ปี เข้าศึกษาพระธรรมที่วัดไซกิน เป็นศิษย์ของพระอาจารย์เคนโอะ และถูกเปลี่ยนชื่อมาเป็น “นุเน���สุมิ” เข้าสู่อายุ 23 ปี ศึกษาต่อที่วัดเซนโค เป็นศิษย์ของเจ้าอาวาสคาโซ จนอายุ 25 ปี เจ้าอาวาสคาโซเปลี่ยนชื่อให้อีกครั้ง คราวนี้จาก “นุเนะสุมิ” มาเป็น “อิ๊กคิวซัง” กระทั่งอายุ 34 ปี อิ๊กคิวซังมีโอกาสเข้าเฝ้าท่านพ่อ ซึ่งเป็นองค์จักรพรรดิ และช่วงท้ายของชีวิตขณะมีอายุ 88 ปี อิ๊กคิวซังก็มรณภาพเมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน ค.ศ.1481 หรือ พ.ศ.2024

ตลอดชีวิตของอิ๊กคิวซังผ่านสมัยที่มีสงครามรุกรานมาตลอด เมื่อเยาว์วัยใช้ชีวิตที่สงบ แต่พอเข้าสู่วัยหนุ่มจนถึงวัยชรา อิ๊กคิวซังเห็นความเหลวแหลกของผู้ปกครองประเทศญี่ปุ่นในสมัยนั้น ประชาชนยากจนอดอยาก ซ้ำยังมีภัยธรรมชาติ อิ๊กคิวซังเริ่มใช้สติปัญญาอันแหลมคม และวาจาอันคมคาย แต่งเป็นบทกลอน เป็นกลอนที่มีเนื้อหาปลุกระดมให้ประชาชนตื่นจากความมืดมน และปลูกฝังคุณธรรมสอนให้ละทิ้งความเหี้ยมโหด ความโลภ และความเห็นแก่ตัว จนได้รับความนิยมยกย่องอย่างมากในยุคสมัยนั้น

บทที่บริษัททีบีเอสของญี่ปุ่นนำมาเขียนขึ้นเป็นการ์ตูนเณรน้อยเจ้าปัญญานั้น มีทั้งที่อยู่ในหนังสือบันทึก และมีทั้งเขียนขึ้นใหม่ เพื่อสอดแทรกมุขตลก และข้อคิดดีๆให้เด็กๆ

ยากครับ ตอนนี้เรามีนักการเมืองแบบ ชินจัง กันทั้งน๊านนนน

เป็นการ์ตูนในความทรงจำผมเลยหล่ะครับ ส่วนการที่อยากให้นักการเมืองมีจิตใจดีงามนั้น ต้องให้คนเขียนการ์ตูนอิ๊กคิวซัง สอนนักการเมืองไทยเขียนการ์ตูนอิ๊กคิวซัง และสอนพล็อตเรื่องให้ครับ เพราะผมเชื่อโดยสนิทใจว่า คนที่กำหนดบทของอิ๊กคิวซังนั้นมีสติปัญญาที่น่านับถือครับ

ก็ชอบบ้างนะคะ เพราะว่าเป็นเณรที่มีไหวพริบมาก และยังคิดหาทางออกทุกครั้งที่มีปัญหา ถ้ามีอยู่จิงนี่ก้อดีเลยนะคะ

อืม ชอบค่ะ อยากฝันให้ คนแบบอิ๊กคิว มีอยู่จริงเหมือนกันน๊า

ควรทำยังไงตอบยากนะ จิตสำนึก เป็นสิ่งที่สอนกันไม่ได้นะ เราว่าค่ะ หรืออาจได้ถ้าได้รับการปลูกฝังนะ แต่ก็ไม่ใช่เสมอไปค่ะ ก็คำว่า อำนาจและผลประโยชน์มันหอมหวานนะคะ จนบางครั้งก็ทำให้คนที่เคยมีสำนึก ลืมนึกถึงอะไร ไปเลยก็ได้ค่ะ

ไม่ชอบนะคะ

ตามความคิดเห็นส่วนตัวของ Sincere แล้ว

เด็กคนนี้ ถ้าเป็นสามเณร ตามระบบของพระพุทธศาสนาแล้ว ก็ต้องมีความสำรวมนะคะ ไม่จำเป็นต้องไปโอ้อวดความฉลาดกับสังคม

และที่สำคัญ ยังไงๆ เด็ก ก็ต้องเป็นเด็กวันยังค่ำ คือถ้าจะมาคิดทำการ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คิดการณ์ใหญ่ ถึงขั้นการบริหารประเทศ อย่างเช่นนักการเมือง ก็คงจำเป็นต้องอาศัยผู้ใหญ่ที่มีประสบการณ์ ได้รู้ ได้เห็น ได้ผ่านปัญหา/อุปสรรค สิ่งดี/ไม่ดี ต่างๆ เพื่อที่จะสามารถนำมาประกอบการวิเคราะห์สถานการณ์ ตัดสินใจ กำหนดเป็นประเด็นปัญหา วางแผน และแก้ไขปัญหาอย่างเป็นระบบ รู้จักประเมินผลการทำงาน และพัฒนาสิ่งที่อยู่ข้างหน้าอยู่ตลอดเวลา

ชอบ ค ร้ า บ ผ ม ตอนนี้ค่านิยมเรื่องความสะดวกสบายมีอยู่มาก ทำให้เงินเป็นสิ่งจำเป็นมากที่สุด ถ้าสังคมไทยกลับไปมีแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียงก็น่าจะช่วยได้ มาก เศรษฐกิจพอเพียงหมายถึงการอยู่อย่างมีความสุขตามสถานภาพของแต่ละคน ไม่เบียดเบียนกัน สังเกตว่า หลานชายอายุประมาณ 9-10 ขวบ ขอไปบวชในช่วงหยุดเทอม กลับมา มีสมาธิดีขึ้น และจดจำสิ่งที่พระอาจารย์สอนได้ และจะไปบวชอีกถ้ามีโอกาส เลยมีความคิดว่า ควรสร้างอนุชนรุ่นหลังให้มีธรรมะ ใกล้ชิดศาสนาให้มาก ขณะเดียวกันเราผู้ใหญ่ก็ต้องปฏิบัติจนเป็นลักษณะนิสัยให้เห็นด้วย

ชอบๆๆคะ อยากให้ทุกสาขาอาชีพมีจิตใจดีงามคะ

ชอบค่ะ

ชอบ ..ปวดหมอง นั่งมาธิ

แล้วชอบจอมดาบ อะไรจำชื่อไม่ได้แล้ว