ช่วยหาคำคมเกี่ยวกับแม่ให้หน่อย?

..."วันเกิดลูก เกือบคล้าย วันตายแม่"...

งานวันเกิด ยิ่งใหญ่ ใครคนนั้น

ฉลองกัน ในกลุ่ม ผู้ลุ่มหลง

หลงลาภยศ สรรเสริญ เพลินทนง

วันเกิดส่ง ชีพสั้น เร่งวันตาย

- – - – - -

ณ มุมหนึ่ง ซึ่งเหงา น่าเศร้านัก

หญิงแก่แก่ นั่งหงอย และคอยหาย

โอ้วันนี้ ในวันนั้น อันตราย

แม่คลอดสาย โลหิต แทบปลิดชนม์

- – - – - -

วันเกิดลูก เกือบคล้าย วันตายแม่

เจ็บท้องแท้ เท่าไร ก็ไม่บ่น

กว่าอุ้มท้อง กว่าคลอด รอดเป็นคน

เติบโตจน บัดนี้ นี่เพราะใคร

- – - – - -

แม่เจ็บเจียน ขาดใจ ในวันนั้น

กลับเป็นวัน ลูกฉลอง กันผ่องใส

ได้ชีวิต แล้วก็เหลิง ระเริงใจ

ลืมผู้ให้ ชีวิต อนิจจา

- – - – - -

ไฉนเรา เรียกกัน ว่า”วันเกิด”

“วันผู้ให้ กำเนิด” จะถูกกว่า

คำอวยพร ที่เขียน ควรเปลี่ยนมา

ให้มารดา คุณเป็นสุข จึงถูกแท้

- – - – - -

เลิกจัดงาน วันเกิด กันเถิดนะ

ควรแต่จะ คุกเข่า กราบเท้าแม่

รำลึกถึง พระคุณ อบอุ่นแด

อย่ามัวแต่ จัดงาน ประจานตัว

พระคุณแม่ยิ่งใหญ่หาใดเหมือน

แม้ฟ้าดินสะเทือนถึงป่าเขา

ไม่มีใครมอบรักแท้เท่าแม่เรา

อย่ามัวเขลารักคนอื่นเสียเวลา

ครึ ครึ ครึ พอดีผมเก็บคำเกี่ยวกับแม่ที่ประทับใจของนักเขียนหญ่าย..คุณทมยันตี รู้สึกจะจากเรื่องเกี่ยวกับค่ายบางระจันนี่แหละ(อตีตา) และได้ทำเป็นละครทางโทรทัศน์แล้วด้วย ซึ่งคำๆนี้จะมีแต่ในหนังสือที่แต่งเท่านั้น ซึ่งในบทละครไม่ได้นำถ่ายทอดออกให้เป็นอรรถรสได้ กระทบใจมั่กๆ คือ

ผ้านุ่งแม่ศักดิ์สิทธ์

เพราะแต่โบราณกาล

ยามคลอด ใช้ผ้านุ่งแม่รองรับลูกไว้

ผ้านุ่งแม่ฉีกเป็นผ้าอ้อม รองรับลูกยามเลี้ยงดู

ผ้านุ่งแม่ผูกทำเปลรองรับยามนอน

ลูกเติบใหญ่ จากชายผ้านุ่งแม่ทั้งสิ้น

ถ้าลูกมี..อันตราย..แม่ตายแทนได้ แม่ทุกคนจะทำโดยไม่ต้องคิด

ผ้านุ่งแม่ สื่อความหมาย จากหัวใจแม่ ได้มากมาย

แม่ธรณี ให้พื้นพสุธา

แม่พระคงคา ให้ชุ่มชื่น หาน้อยไม่

แม่พระพาย ให้กระทั่ง ลมหายใจ

แม่พระเพลิง ให้สบาย อุ่นกายเรา

คำว่า”แม่” รวมหมด ทุกสรรพสิ่ง

คำว่า”แม่” ยอดยิ่ง หาใดเท่า

คำว่า”แม่” เป็นผู้ให้ ผู้ขัดเกลา

“แม่..ช่วยด้วย” หลุดปากเรา ยาม..อันตรายฯ

สิ่งอันยิ่งใหญ่ มีคุณแก่โลก ล้วนใช้คำว่า”แม่”นำหน้าเสมอฯ

มะในฐานะที่เป็นแม่ลูกสามคำคม คือ แม่คือคนที่เสียสละความสุขส่วนตัวเพื่อ"ลูก"เท่านั้น.

(แถม ไม่งั้นไม่อุ้มท้องที่มีน้ำหนักเพิ่มขึ้นๆๆๆ แต่เพื่อควาเจริญเติบโตของลูก..ก็ยอม

หรือใส่รองเท้าไม่มีส้น เพื่่อลูกในท้องไม่กระทบกระเทือนและตัวเองก็ไม่หกล้ม+ไม่กระทบกระเทือนลูกที่อยู่ในท้อง

หรือยอมใส่ชุดหลวมๆๆเพื่อลูกจะได้โตเร็วๆ หายใจสะดวก โดยไม่รัดเข็มขัดโชว์เอวกิ่ว

หรือยอมอดอาหารที่กินทีไรก็อาเจียร เพราะลุกไม่ชอบไม่รับเหม็นอาหารนั้นๆ แต่ยอมกินดินโป่ง กินซกเล็ก กินลาบฯ..อื่นๆๆอีกมากมายเพื่อ"ลูก"ตัวน้อยๆที่จะเกิดมาดูโลกวุ่นวายใบนี้..หรือ)

ใครเอ่ยให้อภัยเราได้ทุกอย่าง

(ลองอ่านซ้ำบ่อยๆสิครับ)

รักแม่ จะกตัญญูกตเวทีต่อแม่

อันเพชรพลอยล้วนมีค่ามหาศาล

หากเปรียบปานพระคุณแม่คงแปรผัน

ค่ามากน้อยจะด้อยค่าลงครมครัน

พระคุณนั้นหาเปรียบเทียบสิ่งใด

กี่ครั้งแล้วล่ะ..ที่ทำให้แม่ร้องให้

กี่ครั้งแล้วล่ะ..ที่ทำให้แม่สะเทือนใจ

กี่ครั้งแล้วล่ะ..ที่แม่ให้อภัย

กี่ครั้งล่ะ..กราบเท้าแม่..กอดแม่..บอกรักแม่..หรือว่าแค่ครั้งเดียว?

"รักแท้คือแม่ข้า"

"แม่" นี้ มีเพียงหนึ่ง รักลึกซึ้ง รักแท้..แม่เท่านั้น