วันแม่ปีนี้ใครยังมีแม่ให้กอดบ้าง?

เพิ่งกราบเท้า ขออนุญาตนำน้ำล้างเท้าคุณแม่

แล้วกล่าวคำขอบคุณ..คุณแม่ที่อนุญาตให้ล้างเท้า

เพื่อให้ลูกหลานเหลนได้มีมิ่งขวัญสิริมงคลต่อการกระทำที่ดี

คุณแม่ให้พรอันประเสริฐมากมาย สาธุ คำอวยพรเหนือปฐพีในโลกหล้า

ลูกขอน้อมเศียรเกล้าก้มกราบเท้ารับไว้ด้วยใจที่รู้คุณกตัญญู...ของผู้ให้กำเนิด

เสร็จแล้ว ก็ก้มกราบพี่ ๆ เพื่อขอขมาที่เคยมีกาย วาจา ใจเคยล่วงเกินก่อนหน้านี้

ทุกท่านอโหสิกรรมให้พร้อมด้วยคำอวยพร ให้เป็นเจ้าคน นายคน สุขภาพแข็งแรง สาธุ

ตอนนี้ไม่ได้เป็นเจ้าคน นายคน แต่ก็มีคนยกมือไว้ เพราะคุณงามความดีของผู้มีพระคุณทุกท่าน

ที่เคยสั่งสอนเอาไว้

อยู่ที่ไหนมือไม้อ่อนโน้มเศียรกราบ คือนักปราชญ์ผู้อ่อนโยนคนรักใคร่

ใจยิ้มแย้มทั้งภายนอกแลภายใน เปล่งประกายสายเมตตาและการุณ

แม่ผมอายุ 84 ปี ผมอายุ 48 ปี แม่แก่กว่าผม 3 รอบ ปัจจุบันยังทดแทนคุณท่านไม่หมดเลย จนเดี๋ยวนี้ยังเล่นหัวแม่อยู่เลยตั้งแต่เล็กจนโต นับไม่ถ้วนว่ากอดแม่กี่ครั้ง จำได้ว่ากราบเท้าแม่ครั้งแรกก่อนบวช อีกครั้งเมื่อตอนสึกจากบวช ซึ่งผมถือว่าเป็นการกราบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตผม แม่ แม่ แม่ แม่ แม่ และแม่ ที่คอยห่วงใย หุงข้าว ต้มปลา ให้เรากินและเติบใหญ่ เป็นผู้เป็นคน ผมขอฝากอีกนิดสำหรับแม่ด้วยคำว่า ทดแทนคุณท่านเมื่อท่านยังมีชีวิตอยู่และเห็นได้ ย่อมดีกว่าที่ท่านจากเราไปแล้ว แล้วมาเฝ้าทำบุญกวดน้ำให้ท่าน ไม่รู้ว่าท่านจะอยู่และเห้นได้ไง จากลูกชาย คนนี้ ครับ

ผมยังมีแต่ต้องกอดเบาๆหน่อยครับท่านป่วยอยู่

เดี๋ยวพาพ่อและคนที่บ้าน พร้อมด้วยฮันนี่พัฟฟี่ไปกินข้าวนอกบ้านตอนเย็นแทนค่ะ พร้อมเลี้ยงวันเกิดย้อนหลังไปด้วยสองคนแม่ลูก ว่าแร้วก็ไปเปิดเครื่องชงกาแฟให้ปะป๊าก่อนดีกว่าค่ะ ส่วนแม่อยู่ในใจไม่ได้ไปไหน

ไม่มีแล้วค่ะ...ไม่มีตักให้กราบ ไม่มีแม่ให้กอด แต่แม่ก็อยู่ในใจลูกเสมอไม่เฉพาะแค่วันแม่วันสมมุติ 12 สค.วันเดียวเท่านั้น...ระลึกถึงท่านทุกวัน ยิ่งวันใดเหนื่อย วันใดมีปัญหาจายิ่งคิดถึง หากมีแม่เราก็คงไม่ทุกขฺ์ขนาดนี้...คิดถึงวันสุดท้ายที่แม่ได้ลูบไล้...แล้วถามเราด้วยความเป็นห่วง ถึงปัญหาว่าคลี่คลายหรือยัง ทั้งๆที่แม่นอนป่วย ขณะที่เรานั่งอยู่ขอบเตียงคนไข้ข้างๆแม่...ไม่คิดว่าจะเป็นครั้งสุดท้าย ไม่คิดว่าแม่จะจากไป...รู้งี้จาอยู่เฝ้าท่านจนลมหายใจสุดท้ายไม่ทิ้งท่านมา....

วันนี้ก็อยู่กับเเม่ครับ

แม่เคยพร่ำ เคยสอน

ให้เจ้าเป้นเด้กดี ให้เจ้ามีพลัง

ให้เจ้าเป้นความหวังของแม่ต่อไป

ทุกวันเป็นวันแม่ค่ะ วันนี้ก็คุยเลิฟ ๆ กันแล้ว

ส่วนผมคุณแม่ผมท่านเสียชีวิตไปแล้วประมาณ 10 กว่าปีครับ ทุกๆปีในวันสงกานต์ผมจะไปรดนํ้าส้มป่อยดําหัวท่านที่สถูปในป่าช้าโน่นครับ

วันแม่ปีนี้...คนที่เขายังมีแม่ให้กอดอยู่เขาก็บอกให้คนถามรู้แล้วนะ แต่...สำหรับบางคนที่..แม่จากไปสู่ภพภูมิอื่น ๆ แล้วนั้น ก็เห็นใจนะครับที่ในวันแม่ปีนี้ไม่มีแม่ให้กอดเหมือนคนอื่น ๆ ที่เขายังมีแม่ให้กอดอยู่ คนที่ไม่มีก้อย่าไปน้อยเนื้อต่ำใจไปเลยนะ เพราะการพบแล้วจากนั้น...มันเป็นของธรรมดาของโลก แต่ก็คิดว่าท่านทั้งหลายคงจะได้ตอบแทนพระคุณแม่มามากแล้ว ก็ขอให้เพียงให้ระลึกนึกถึงพระคุณก็พอ หรือไปทำบุญอุทิศกุศลให้ก็พอ