ใครเคยรักคนทีเขาไม่รักเราบ้าง...แบบรักข้างเดียวให้เขาได้ทุกอย่างคุณมีความรู้สึกเช่นไร?

เคยมีความรักร่วมกัน แต่ปัจจุบันเค้าก็ดำเนินชีวิตของเค้าไป

เค้าบอกว่ารักจริงๆ และจะเก็บความรู้สึกดีๆนั้นไว้

ถ้าไม่ฝังดินก็คงอยู่ในกล่องที่ถูกปิดตาย

สำหรับเรา มันเข้ากระดูก อยู่ในวิญญาณ

คิดเสมอว่า เราคือของเค้า

จึงไม่คิดอะไรกับใคร

ถ้าเรากับเค้าคือรองเท้าคู่นึง

ตอนนี้แยกไปคนละข้าง

เค้าอาจเอารองเท้าไปทิ้งขว้าง

แต่เรา เอามาผูกคอ อืม ประมาณนี้

ไม่เคยค่ะ

อย่างมากก็คงแอบชอบอยู่ห่างๆแบบห่วงๆ คริคริ

ประเภทรักข้างเดียวให้เขาได้ทุกอย่างนี่ รู้สึกว่า ปังยาอ่อง ค่ะ

พ่อแม่เรา เราทุ่มให้ทุกอย่างได้รึเปล่าหล่ะ ไปทุ่มให้คนรักอย่างงั้น

รักที่ถึงจุดที่ให้เขาได้ทุกอย่าง ในชีวิตคนเราจริงๆที่เห็นคือพ่อแม่ ถึงแม้บางครั้งลูกจะทำกับพ่อแม่อย่างไร พ่อแม่ก็ยังรักลูก ทำทุกอย่างเพื่อลูก...

รักข้างเดียวของหนุ่มสาวที่ทำให้ได้ทุกอย่าง อยากให้มองว่าจริงๆการกระทำให้ทุกอย่างดังว่านั้น จิตใจของผู้ทำเป็นอย่างไร มีเจตนาอย่างไร

จริงหรือที่ว่าให้ได้โดยไม่หวัง ผลลึกๆในใจอยากให้เขารักบ้างไหม หรือว่ารักอย่างหมดจิตหมดใจ ซึ่งบางครั้งก็เป็นการทำร้ายตนเอง คิดข้างตัวเองว่ามีความสุข แต่ว่าจริงๆเป็นสุขบนเงามืดของความทนทุกข์ทรมาณมากกว่า โดยเฉพาะกรณีที่ผิดศีลข้อ3 ไม่ว่าชาย หรือหญิง เมื่อถลำลึกลงไปมากก็ยากที่จะถอนตัวได้เพราะติดใจในรสกามกิเลสนั้น นี่ไม่ได้เรียกว่ารักแต่เป็นความหลง

รักอย่างบริสุทธิ์ใจ เป็นเหมือนพระพรหม คือมีพรหมวิหารสี่ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ประกอบกัน เราทุกคนมีได้และประเสริฐอย่างแท้จริง

หากคนที่รักเลิกราไป ไม่รักเรา เราทุกข์ก็จริง ผิดหวังก็จริง แต่เ��¸£à¸²à¸ˆà¸°à¹„ม่มีวันทำร้ายเค้า ม๊โอกาสติดต่อด้วยความห่วงใย ตัดใจไม่ไปหา แม้ว่าจะอยากไปใจจะขาด ก็ต้องทำใจ วันเวลาจะเยียวยาตัวมันเอง เรานั้นได้ผ่านช่วงเวลาแบบนี้จริงๆ สวดมนต์ขอพรให้เค้ามีความสุขมากๆ ทุกวันนี้นึกถึงทีไรก็พูดว่าขอให้มีความสุขมากๆนะ

ทรมานครับ

ย้อนกลับมาคิดดู รู้สึกเสียเวลา ความทรงจำดีๆก็ไม่มีให้ชื่นใจ เอาเวลาไปทำอย่างอื่นดีกว่าเยอะ

โห ไม่เคยอ่ะ ขั้นพื้นฐานของเรานะ ใครไม่รักเรา เราก็ไม่รักเขา

โห...โหดร้ายไป ไม่เคยค่ะ

เอาทุกอย่างที่จะให้เค้าได้ ไปให้พ่อกับแม่ดีกว่า(คือหนูงกอ่ะ..อิอิ)

ถ้า ความรักคือการให้ ก็มีความสุขที่ได้เห็นคนที่รักมีความสุขเพราะอย่างน้อยเราเป็นเพื่อนที่ดีก็ได้ ความรักมันห้ามกันไม่ได้

มีบ้างแต่ไม่จีรังยั่งยืน ฉาบฉวย วูบวาบ ไม่เคยให้เต็ม100สักทีเพราะต้องรอการตอบสนองก่อนไม่ใช่ทุ่มให้หมด อย่างนี้อันตราย เจียนตายเลยครับ!ขนาดพี่น้องคลานตามกันมาแท้ๆยังว่าพ่อ-แม่รักลูกไม่เท่ากันยังมีเลย นับประสาอะไรกับแฟนคนละพ่อคนละแม่ ว่าปะ ต้องค่อยเป็นค่อยไปเป็นขั้นเป็นตอน ชอบ>รัก>ใคร่ จะข้ามขั้นตอนปัญหาเกิดทันทีครับ !

รู้สึกดีใจเมื่อเห็นเขามีความสุข

แต่เสียใจอยู่ลึกๆว่าทำไหมไม่เป็นเรา

ผมรักเขาอีกข้างที่จะอยู่กับเราจนแก่ครับ