คุณว่า เฟสบุค ทำให้คนรู้อะไรบ้าง?

เฟสบุ๊ค ก็เป็นเว็บชนิดหนึ่งในอินเตอร์เน็ต แล้วแต่เราจะใช้ประโยชน์อย่างไร ซึ่งใช้งานได้หลากหลายวิธี แม้แต่ใช้เป็นเว็บของหน่วยงานราชการก็ยังได้ ผมเองก็ใช้เฟสบุ๊คสร้างกลุ่มติดต่อสื่อสารกันในวงราชการของคนสังกัดเดียวกัน มีสมาชิกกลุ่ม 4,800 กว่าคนแล้ว ( ผมเป็น Admin ) ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ในวงงานเดียวกัน มีประโยชน์ไม่น้อยเลย

ส่วนที่ว่า "การที่มีคนโพสท์อะไรก็ตาม จะมีการเข้าใจเอาเองหรือไม่" เป็นเรื่องธรรมดาครับ ไม่ว่าจะในเฟสบุ๊คหรือในยาฮูรู้รอบนี้หรือในที่ใด ถ้าข้อความหรือสัญลักษณ์นั้นละเอียดชัดเจน ก็จะเข้าใจตรงกัน ลดปัญหา "การเข้าใจเอาเอง" ได้ แต่ถ้าข้อความหรือสัญลักษณ์นั้นไม่ชัดเจน ก็จะมีคนเข้าใจไปต่าง ๆ กัน เข้าใจเอาเองไปตามจริตที่ต่างกัน ( เช่นวัยต่างกัน สนใจเรื่องต่างกัน ทรรศนะต่างกัน ) ครับ

ส่วนคนที่วัยเดียวกัน สนใจเรื่องเดียวกัน ทรรศนะเดียวกัน ถึงแม้ข้อความหรือสัญลักษณ์นั้นจะไม่ชัดก็จะเข้าใจตรงกันได้

เช่น สมมุติว่าเขียนข้อความเพียงสั้น ๆ ว่า "คนจีนใจดำขนาดนี้เชียวหรือ" บางคนอ่านเจออาจจะ งง แต่คนที่สนใจเรื่องเดียวกันอยู่ เพิ่งจะดูข่าวเรื่องนี้มาใหม่ ๆ เหมือนกัน เห็นข้อความสั้น ๆ แค่นี้ก็เข้าใจถูกต้องตรงกันเลยว่าหมายถึงอะไร

อีกตัวอย่างหนึ่ง ข้อความว่า "ฝรั่งนี่ด่าได้ปะหากงี่เง่ามากๆ"

คนที่จริตต่างกัน เช่น วัยต่างกัน ทรรศนะต่างกัน กับผู้เขียนข้อความนี้ ก็อาจจะไม่เข้าใจข้อความนี้ชัดเจน ต้องใช้วิธี "เข้าใจเอาเอง" แต่คนที่วัยเดียวกันทรรศนะเดียวกัน อ่านข้อความนี้ครั้งเดียวก็เข้าใจถูกต้องทันทีว่าหมายถึงอะไร ไม่ต้อง "เข้าใจเอาเอง"

ความเข้าใจไปเองตามที่ตัวเองมีประสบการณ์นั้นเกิดได้ทุกวงสังคม

เกิดแก่บุคคลเป็นปัจเจก เช่น มีกล่าวว่า "อย่าคิดว่าใครใครจะเป็นเหมือนคุณ"

และ " อย่าคิดว่าใครใครเขาจะสนใจคุณ "

ความหลง เกิดขึ้นในขณะหนึ่งที่คนคิดไปว่า มีคนพูดถึง พาดพิงถึง คิดไปเอง

หลงในตัวเองค่ะ ให้ความสำคัญกับตัวเองมาก บางเวลาก็หลงว่า ตัวทำอย่างนี้

เขียนอย่างนี้ จะมีคนอ่าน คนได้เห็น แล้วจะรู้สึกนึกคิดอย่างนี้ อย่างนั้น

ความหลงคิดไปอย่างนั้นเองที่ทำให้คนติดในความคิดของตัวเอง

ส่วนเฟสบุคให้คนรู้อะไร

ตามความต้องการ คนแต่ละคนมีความต้องการไม่เหมือนกันค่ะ

บางคนต้องการรู้ว่า

- เพื่อนสบายดีไหม ซื้ออะไรมา กินได้เปล่า รู้แล้วก็ไปทำงาน สบายใจ

- วันนี้ลูกทำงานเป็นอย่างไร เข้ากับเพื่อนได้ไหม รู้แล้วก็คอยประคอง ให้กำลังใจ

- สถานที่ที่ตัวฉันไม่เคยไป เพื่อนเฟสเป็นเสมือนตา ..เปิดโลกกว้างๆด้วยการนำภาพ

มาให้ชม เขียนบรรยาย สร้างความเพลิดเพลิน เพราะฉันเดินไม่ได้

- ฉันหัดเพาะถัวงอก ทำขนมง่ายๆ รู้จักผัก ผลไม้ ชนิดต่างๆจากเพื่อนเฟส

- ฉันเรียนรู้ที่จะฟังเพื่อนตะโกน ระบายอารมณ์แล้วขำกันสุดๆ เพื่อกลับไปทำงานใน

อารมณ์ใหม่ ..ดีกว่าเดิม

ความรู้ของคนแต่ละคนตีค่าได้ไม่เท่ากันค่ะ

สิ่งที่ไม่มีราคาสำหรับเรา มีราคาในอีกสถานที่หนึ่ง

สรุปว่า อยู่ที่การใช้ประโยชน์จากสิ่งที่เห็น เห็นอะไรและเข้าใจมันเพียงใด

*** ฉันเจอบ่อยกว่าคุณไหมฟ้าน่ะสิคะอิอิ ได้ข้อสรุปมาแล้ว

บางคนคิดว่าเราสั่งสอน บางคนคิดว่าเรายุ่งกับชีวิตเขา เมื่อมีโอกาสคุยได้รู้ว่าเข้าใจผิด

ฉันก็เอà��²à¸‚้อสรุปนี้ล่ะคุยไป เมตตามีให้ต่อกันอารมณ์ต่างๆก็ค่อยคลายได้ค่ะ

ทำให้ผมเห็นสันดานมนุษย์บนโลกไซเบอร์ หน้าไหว้หลังหลอก โกหกปั้นน้ำเป็นตัว สารพัดเกินจะเอ่ย

ที่ดีก็เยอะ ที่ใส่หน้ากากไว้ก้แยะ ขายของเพียบเลย จีบกันจนสับรางไม่ทันก็มี

สิ่งที่อยากตอบก็มีคนตอบไปแล้ว ส่วนที่ขอแจมหรือเพิ่มเติมก็คือว่า อย่าประมาณค่าว่าคนอื่นๆจะรู้เหมือนเราจง อย่าหลงไหลกับสิ่งที่ไม่เป็นรูปธรรมทั้งหลายทุกอย่างมีดีและชั่วในตัวมัน ครับปม