ยังซื้อหนังสือพิมพ์อ่านกัุนอยู่มั้ย?

โดยส่วนตัวไม่ได้ซื้ออ่านผมได้อาศัยอ่านจากที่ส่งไปให้ที่ทำงานทุกวันเว้นเสาร์อาทิตย์ครับจริงๆแล้วครูอาจารย์เรานี่ก็แปลกนะครับรู้ๆกันอยู่เห็นๆกันอยู่ว่าอยู่กันสมัยไหนต่อไหนแล้วจะสั่งให้เด็กทำนู่นทำนี่ควรตรึกตรองให้ถ่องแท้ก่อนว่าติดขัดอะไรหรือไม่และเกิดความยุ่งยากให้ตัวเด็กและผู้ปกครองไหมอย่าคิดว่าเป็นเรื่องเล็กๆน้อยหรือคำสั่งก็คือคำสั่งที่น่าแปลกก็ให้ย้อนกลับไปสักเกือบ20ปีเห็นจะได้สมัยที่เริ่มมีเน็ตเข้ามาใช้กันรวมๆแล้วผู้ที่สามารถเข้าถึงได้ร้อยละ20คงงั้นแหละแต่กลับมีคำสั่งของเหล่าครูบาอาจารย์นี่แหละสั่งให้เด็กไปเอาข้อมูลตามที่สั่งในเน็ตกันเองช่วงนั้นเล่นเอาเด็กๆที่ยังไม่สามารถเข้าถึงได้อีกร้อยละ80ต้องเดือดร้อนไปตามๆกันเป็นทิวแถวเปลี่ยนแนวทางการหาข้อมูลเสียใหม่ไม่ดีหรอกหรือท่านครูๆทั้งหลายอย่างน้อยก็ให้มันทันกับโลกปัจจุบันหน่อยเน้อ หนังสือพิมพ์ยังมีจำหน่ายอยู่ครับแบบปกติฉบับละ10บาทแล้วรายได้ไม่ต้องพูดถึงเค้นเน้นโฆษณาเสียมากกว่าการนำข่าวมาให้อ่านกันโรงพิมพ์ไหนได้การโฆษณามากก็สบายไปไม่ได้คำนึงถึงข่าวข้อเท็จจริงที่ประชาชนจะได้รับหรอกครับอย่าไปสนใจเอาใจใส่กับรายได้เขาเลยสบายๆกันอยู่แล้วยิ่งพวกที่อยู่ข้างผู้กำอำนาจยิ่งสบาย

ก็ยังซื้ออ่านอยู่นะครับ มันได้บรรยกาศกว่าอ่านบนเน็ตเยอะเลยครับ

ยังซื้ออ่านค่ะ ถ้าวันไหนได้เข้า"กาดหลวง"เจ้า เป็นนสพ.สอง-สามฉบับแถมนิตยสารอื่นๆๆอีก.

ส่วนใหญ่ไปอ่านตามสถานีบริการน้ำมัน อ่านได้ทุกเล่มทุกค่าย

อ่านแล้วเราเพิ่งรู้เหมือนกันนะว่า หนังสือพิมพ์ยังแบ่งข้างเลยค่ะ

ที่บ้านซื้อค่ะและซื้อสุดสัปดาห์กับรายปักษ์ยังเก็บข้อมูลจากหนังสือพิมพ์อยู่

ที่สนใจมากก็หาเพิ่มจากเน็ตค่ะ

เขาขายได้เพราะหน่วยงาน โรงพยาบาล ธนาคาร สำนักงาน ร้านกาแฟ

ยังนิยมซื้อให้ลูกค้าอ่าน

ยิ่งร้านกาแฟโบราณ ร้านข้าวแกงชาวบ้านอาหารตามสั่ง ขาดหนังสือพิมพ์ไม่ได้ค่ะ

ไม่ชลัง.....

ยังมีวางขายอยู่ครับ

แต่ผมไม่ได้ซื้ออ่à¸��นครับ เป็นบ้างครั้งที่ซื้อ นับครั้งได้ครับปีหนึ่งกี่เล่ม

ไม่ได้ซื้ออ่านแต่เจอที่ไหนก็จะหยิบอ่านเสมอเพราะอ่านจากเน็ต

ทุกวันอยู่แล้ว ส่วนรายได้ของ้าบาทหนังสือคิดว่าคงไม่ขาดทุน เพราะสมัยก่อน

เล่มละห้าบมัยนี้เล่มละสิบบาทาทเอง กำไรเห็นๆไม่งั้นเค้าคงเลิกผลิต

มีร้านหนังสือพิมพ์มาส่งทุกเช้า จ่ายเดือนสามร้อย หนังสือพิมพ์เขียนแบบไหนไม่สำคัญ ถ้าเราเสพข่าวอย่างมีสมองแยกแยะวิเคราะห์เป็น จบครับ

เดี๋ยวนี้ที่เมกา แจกหนังสือพิมพ์ฟรีแล้วครับ เพราะคนซื้อน้อย หนังสือพิมพ์บางจนน่าสงสาร ธุรกิจก็เลิกใช้บริการโฆษณาทางหน้าหนังสือพิมพ์ สมัยก่อนผมก็โปรโมทธุรกิจของผมทางหนังสือพิมพ์ สมุดโทรศัพท์หน้าเหลือง ฯลฯ

ตั้งแต่อินเตอร์เน็ทเกิด ผมก็ค่อยๆกระจายการโฆษณาของผมออกไปทางเน็ตทีละเล็กละน้อย (โดยเฉพาะเว็บเพื่อชุมชนจะมีการโฆษณาฟรี) แถมยังมีเว็บที่ให้บริการกับชุมชนกลุ่มผู้บริโภคได้เข้ามาวิจารณ์ว่าธุรกิจของใครมีบริการดีเป็นที่น่าเชื่อถือ ซึ่งได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก เพราะลูกค้าจะใช้เว็บนี้เสิรช์หาข้อมูลก่อนจะติดต่อใช้บริการธุรกิจของผม ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าไม่ต้องลงโฆษณาใดๆทั้งสิ้น ทั้งหนังสือพิมพ์ทั้งเน็ต

อ้าว...เล่าหลงไปไกล

เมื่อหนังสือพืมพ์ขาดคนโฆษณา เขาก็หาวิธีใหม่คือให้บริการทางเน็ตครับ เราก็อ่านฉบับเดิมนั่นแหละแต่เป็นอ่านทางเน็ต เขาก็มีวิธีหาลูกค้าลงโฆษณาใหม่(ทางเว็บของเขา) ลดค่าใช้จ่ายในการพิมพ์(โรงพิมพ์และกระดาษ) แต่ก็ยังพิมพ์ให้อ่านฟรีอาทิตย์ละ 2 ครั้ง ส่งฟรีด้วยทุกวันพฤหัสกับวันอาทิตย์ (อันนี้เป็นหนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่)

อีกฉบับหนึ่ง เป็นของท้องถิ่น เขาก็พิมพ์แจกเดือนละครั้งเพื่ออัพเดทสถานะการณ์ในท้องถิ่น แจ้งข่าวเทศกาลงานฉลอง การซ่อมแซมที่จะมีในเดือนหน้า ข่าวนักการเมืองท้องถิ่น ฯลฯ แค่นี้ก็พอเพียงสำหรับผมครับ

ไม่ซื้อนสพ.อ่านนานแล้วครับ..

และไม่ไ่ด้่อ่านจากในเนตฯด้วย

เพราะแต่ละฉบับก็เขียนแบบเอาหัวมุดรูคน อปร.เขียน

หรือม่ายก็คงรับเงินใครมาเขียน หรือเปล่า?...

เอ๊ะ..ในเมื่อไม่ค่อยมีใครซื้ออ่าน..รายได้มาจากไหนโดยไม่ม้วนเสื่อหรือ?

น่าสงสัยเหมือนกันนะครับ..ก่อนอื่นคงต้องดูว่าเขียนเชียร์ใคร

จากนั้น ก็พอเดาได้ว่า เขารับเงินมาจากทางไหน

หรือเขียนเชียร์แล้วจะได้รับผลตอบแทนในอนาคตอย่างไร

.