คนทุกคนมีสิทธิ์สั่งเป็นสั่งตายให้ผู้อื่นได้หรือไม่?

สำหรับตัวเองนะค่ะ...

พ่อบอกกับพวกเราไว้ว่า ถ้าพ่อเป็นอะไรไปอย่าเอาอะไรมาใส่ให้พ่อ

พ่อไม่อยากทรมาน...

พวกเราถามกลับไปว่าพ่อไม่รู้สึกตัวแล้วพ่อจะรู้ได้งั้ยว่า พวกเราทำอย่างไรกับพ่อบ้าง

คุณรู้ไหมว่าพ่อพูดว่าอย่างงั้ย??....

พ่อบอกพวกเราว่าก็เพราะพ่อรู้งั้ยว่าพวกเราต้องให้หมอใส่เครื่องช่วยหายใจ

เพราะไม่มีลูกหรือพ่อแม่คนไหนปล่อยให้คนที่รักตายไป โดยที่มันมีวิธีที่จะสามารถยื้อชีวิต

ถึงแม้มันจะแลกมากับความทรมานและเงินอันมากมายก้อตาม....

ในเวลานั้นคงไม่มีใครมานั่งนึกถึงตรงนั้น....

พ่อจึงขอให้ลูกมอบความรักให้พ่อโดยการปล่อยพ่อไปอย่างให้พ่อเจ็บหรือทรมานเลย

พ่อขอแค่นั้น....

ถ้าเป็นพวกคุณ...พวกคุณจะกำหนดชีวิต..ชี้เป็นชี้ตาย..กับคนที่คุณคิดว่า..เค้าเป้นคนที่คุณรักและเป้นห่วง..

?.....หรือแค่คน..คนนั้นเป็นแค่...ผู้ป่วยที่ทุกข์ทรมาน.......

ผมคิดเสมอว่าถ้าหากจะตายก็ขอให้ตายแบบสงบหรือมีความสุข ไม่สร้างความลำบากเดือดร้อนให้ใคร

แต่ถ้าต้องนอนไม่รู้สึกตัว มีเพียงชีพจรหรือหัวใจเต้นอยู่ มีท่อเสียบเข้าร่างกาย มีสายระโยงระยางเต็มไปหมด ญาติพี่น้องไม่ต้องทำมาหากินต้องมาเฝ้าและหดหู่กับเรา แบบนี้ขอตายดีกว่า จะได้หมดกรรม

ได้หรือไม่ บังคับกันไม่ได้ แล้วเราก็เคยเห็นผ่านมาในชีวิต อย่างน้อยก็สองครั้ง

หมอบอกหมดทางช่วย อยู่ได้ด้วยอาหารทางสาย+เครื่องช่วยหายใจ ถ้าถอดก็ไป

คนหนึ่งบอกว่า"อย่าทรมาน"อีกเลย อีกคนว่า"ไม่ได้นะ"คือผู้มีคุณสูงสุดในชีวิต

อีกคนว่า มันทรมานนะ เหมือนคนที่ตายทั้งเป็นแล้ว คนอยู่ก็ต้องตายไปด้วย

อีกหลายๆคนบอกว่า ภาระชั้นเยอะ ไม่ออกความคิดเห็นนะ ยังไงก็ได้แล้วแต่อ่ะ

สรุปไม่มีใครผิด ไม่มีใครถูก แต่ต้องเป็นไป"ตามกฏธรรมชาติ"ดับสลายไปเพราะมีเกิด

เลยนั่งคิดถึงคำท่านมหาวุฒิชัย วัชรเมธี..เรื่องที่เทศนาคือ มรณานุสติ

แล้วนิยามว่า อย่าไรจึงเป็นมรณา หรือตายแล้วนั่นเอง ทางโลกกับทางธรรมต่างกันนะ

...........ขอเวลานอก ไปธุระก่อนเด้อ .........................

การที่คนเรา

จะ...........

" ยื้อชีวิต หรือ ดับชีวิต "

ของใครบางคนนั้น

เป็นการ " ตัดสินใจ " ที่ยากน่ะค่ะ

ถึงแม้นว่าบางครั้ง..........

จะได้รับการ.....ร้องขอ.....จากผู้ป่วยเองก็ตาม

" อาการจุกที่หน้าอก สับสน หดหู่ หายใจไม่ทั่วท้อง "

อยากจะ............ร้องไห้ .....ก็ร้องไม่ออก

เพราะ...........

ไม่สามารถทนเห็น และ รับรู้ สภาพของผู้ป่วยได้

..........เศร้าเหนือคำบรรยาย ค่ะ............

.............................................................

ทุกๆความคิดถูกต้องหมดแระ ขึ้นอยู่กับ เหตุการณ์ตอนนั้นเลย

ต่างประเทศบางแห่งเขาก็มีกฎหมายรองรับแล้วครับ บ้านเราเรียก"การุณยฆาต" อะไรประมาณนี้แหละ เวลาผู้ป่วยมีการถึงยื้อไปก็เสียค่าใช้จ่ายหรือทรมาณคนป่วยเปล่าๆ คุณหมอก็มักจะบอกญาติๆให้ตัดสินใจว่าจะให้หยุดหรือป่าวก็มีบ่อยไป ในทางปฎิบัติครับ แต่ที่รู้ตัวดีแต่ทรมาณจนไม่อยากมีชิวิตอยู่แล้วขอตายนี่บ้านเราไม่มี เลยต้องไปแอบฆ่าตัวเองให้เป็นบาปกรรมกันไป

ถ้าเป็นระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชได้แต่ปัจจุบันก็ยังได้แต่ผิดกฎหมาย ครับ

ในสังคมไทยคงลำบากครับ ยกเว้ณเจ้าตัวยินยอม หรือทรมานจริงๆ