บางวันฉันรู้สึกเหงาจังเลยไม่รู้จะทำอย่างไรมันมีปัญหาในชีวิตเยอะเหลือเกินใหนจะปัญหาอาการป่วยของตัวเองใหนจะปัญหา?

เมื่อวานผ่านมาถึงวันนี้ได้อย่างไร ก็เรียกว่าค่อยยังชั่ว แต่ถ้าจะให้ดี ทำอย่างไรอย่าให้มีความ

รู้สึกที่แย่ลง คงต้องใช้ความพยายามอดทน เหมือนคนที่หั่นผัก แล้วเผลอให้มีดบาดนิ้ว

ถ้าไม่ยอมรับกับบาดแผลนั่นคือความทุกข์ แต่ถ้ารับแผลนั้นไว้แต่โดยดี สักไม่กี่วัน แผลนั้นก็

หายจากเราไปเอง เหมือนพระบอกว่า ความทุกข์นั้น เมื่อเราไม่ต้องการ มันก็ไม่อยู่กับเรานาน

นักหรอก ถ้าเราเก่งขึ้น เราจะมีความอดทนและแยกความรู้สึกเจ็บแผลไปไว้ตรงไหนสักแห่ง

ก็ได้

ความทุกข์ทำให้คิดอะไรไม่ออก น่าจะเปรียบกับเรื่องชายที่เก็บฟืนขาย เก็บฟืนใส่เต็มเกวียน

วันนั้น ได้ฟืนมาเยอะทำให้กลับบ้านค่ำ แตโชคไม่ค่อยดี เกวียนมาตกหล่ม ความกังวลหลาย

หลากประการระดมมาบังเกิด เข่าอ่อนทรุดลงน้ำตาไหลพราก จนกระทั่งชายหนุ่มที่ผ่านมาถาม

ปัญหา แล้วแนะนำว่า ลุงเอาฟืนลงจากเกวียนสักครึ่ง แล้วลุงลองลากคนเดียวคงหลุดขึ้น

จากหล่มได้ ถ้ายังไงแล้วผมจะช่วยอีกแรง เรื่องนี้อุปมาให้เห็นว่า ความทุกข์ทำให้เกิดความ

มืดมนแก่เจ้าของทุกข์นั้น แต่คนที่ไม่ทุกข์อาจมองเห็นและช่วยชี้ทางสว่างได้

เพื่อนคุณยังเป็นเพื่อนคุณอยู่ครบถ้วนทุกคนครับ ยินดีตอบ ถ้าหากว่าคำตอบนี้สามารถตอบ

ได้ตรงใจ อย่าหายไปนาน มีอะไรก็มาเล่าสู่กันฟัง อย่าเกรงใจว่าไม่อยากเห็นเพื่อนน้ำตาซึม

ด้วย เรามาแบ่งปันกันเถอะ ไม่ว่าสุขหรือทุกข์ มันถึงจะช่วยให้โลกใบใหญ่หมุนต่อไปได้ครับ

* ผมตัดสินใจมาเติมต่อ ที่เว้นไปเพราะไม่แน่ใจว่า คุณอยากฟังเรื่องจริงของผมเองสักนิดไหม

ลูกชายผมสมัยวันเรียนจบมัธยม เคยเอ่ยบอกขอรักเพื่อนสาว แต่คงบอกไม่เป็นเหมือนกับพ่อ

สาวหรือจะตอบรับง่ายเหมือนซื้อขายปลาผัก ก็ตอบพองามว่า เราเป็นเพื่อนกันก่อนเถอะ

ลูกกลับมาบ้านนอนซมหน้าดำหลายวัน พ่อไม่รู้ว่าลูกก็เป็นอาการเดียวกับพ่อตอนวัยหนุ่ม

คนในบ้านผมอีกคน สมมติชื่อคุณมอ เคยโดนเพื่อนเชิดเงินที่กู้ไปจำนวนสักหกหลักหรือ

เท่าไหร่ไม่ยอมเล่าให้ใครรู้ เอาแต่นอนซูบซมอาเจียรร่วมด้วย คนมาเยี่ยมที่บ้านบอกว่าให้พา

ส่งโรงพยาบาล ไปนอนสามสี่คืน หมอตรวจครบทุกอย่างรวมทั้งภูมิคุ้มกันไม่มีบกพร่องและ

ไม่พบไม่เจอโรคอื่นใด แต่คนไข้ก็ไม่ยอมเล่าให้หมอฟังด้วยว่าตรอมใจ

ที่ผมไม่กล้าเล่าให้คุณฟัง เดี๋ยวคุณจะโกรธผม เข้าใจผิดว่าคุณตรอมใจด้วย ผมเพียงแต่จะ

บอกให้คุณพยายามวิเคราะห์ตัวเองร่วมด้วยว่า โรคภัยแท้จริงควรหนักเท่าไร และมีความ

เครียดกับที่ทางการแพทย์เรียกว่าการที่สมองหลั่งเคมีที่ทำให้เกิดความทุกข์ทวีด้วยอีกเท่าไหร่

ถ้าคิดว่าอย่างหลังนี้ก็มีบ้างไม่น้อย ควรปรึกษาแพทย์ รับยามากินชั่วคราว ยาจำพวกนี้ ลูกผม

กำลังกินอยู่ภายใต้การดูแลของแพทย์ ให้ผลดีพอสมควร และไม่คิดว่าติดยาด้วย

ปรารถนาให้คุณดีขึ้น ก็เลยลองเล่ามาให้คุณพิจารณา และยอมให้คุณต่อว่าได้ครับ.

เข้มแข็งและอดทนนะแล้ววันดีๆของคุณจะมาเอง

ไม่รู้จะช่วยได้ไหม

อยากเล่าตัวอย่างของตัวเราให้ฟังว่า เวลาเรามีปัญหาเรื่องทุกข์ใจ นอกจากปรึกษาคนที่รับฟังเราได้แล้ว อีกวิธีหนึ่งที่ตัวเรานิยมก็คือไปทำบุญ ไปไหว้พระ และสวดมนต์

ถ้าคุณนับถือศาสนาอื่นๆที่ไม่ใช่พุทธศาสนา ก็อาจไปที่ศาสนสถานที่คุณชอบ มีความสงบร่มเย็นแล้วสงบจิตใจภาวนาตามแบบศาสนิกชนที่ตนนับถือ

พอตัวเราได้ไปทำบุญ มีสติและมีสมาธิดีขึ้นมา อะไรๆที่คิดว่ามันหนักหนาก็อาจเบาบางลงโดยที่ว่าเห็นความจริงในบางแง่มุมที่อาจทำให้ตัวเราคิดได้ ให้มีกำลังใจ

แล้วมีเวลาว่างที่บ้านก็สวดมนต์เอง หรือฟังเพลงสวดมนต์ ไม่ลืมที่จะสวดมนต์ก่อนนอน ให้ได้เป็นประจำ

ไม่รู้นะว่าพอเราทำสม่ำเสมอในการสวดมนต์ทำไมจิตใจเบาสบายลง ความทุกข์ที่มีให้เห็นก็ค่อยๆเห็นว่าเป็นเรื่องที่เรารับมือได้ (ถ้าตัวเราสามารถก็ทำความสงบและสร้างสติโดยการเดินจงกรม หรือนั่งสมาธิก็ดีไม่น้อย)

ควบคู่ไปกับการฟื้นฟูจิตใจ ร่างกายเราก็ควรดูแลให้แข็งแรง ถึงมีโรคภัยอะไรอยู่ก็เชื่อว่าเราสู้ได้ กินยาตามที่หมอแนะนำ มีอาหารการกินที่เป็นประโยชน์ มีเวลาออกกำลังกายบ้างก็จะสดชื่นแจ่มใส และอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดี เชื่อว่าความเหงาและความทุกข์ที่เกิดขึ้นจะเป็นสิ่งที่เราต้องขอบคุณที่สอนให้เราเติบโตขึ้น เป็นกำลังใจนะ

ปล. การทำบุญไม่จำเป็นว่าเป็นการบริจาคเงินให้ทาน อย่างเดียว บุญอื่นที่เราทำได้ก็มี ที่เรียกว่าบุญ10อย่างนะ

http://talk.mthai.com/topic/367959

เบื่อก้อเปลี่ยนที่ เปลี่ยนทาง ความคิดอะนะ สำคัญ อย่าสงสารตัวเอง ให้มองคนที่ลำบากกว่ามีเยอะๆๆๆๆๆๆๆๆ กว่าเรามาก

ตอนนี้จุดเปลี่ยนความเบื่อได้ชะงัด กลัวอะไร ไม่กล้าทำอะไร ให้ลุกขึ้นมาทำ กลัวไม่สวย ก็รีบไปทำสวย เข้าร้านเสริมสวยเลย ไม่เคยแต่งหน้าแต่งซะ เหงาก็เข้ามาในยาฮูรู้รอบ หรือจะไปแลกเปลี่ยนความคิดกลับเพื่อนท��¸µà¹ˆà¸£à¹‰à¸²à¸™à¸ªà¸›à¸²à¸•à¸±à¸§

ยิ่งถ้าเราป่วยต้องไม่คิดอะไรค่ะ อยู่กับคนที่เรารักให้มากที่สุด ยิ้มให้เขาเห็นว่าเรายังสู้ได้ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ เรา้ก็เหงาแต่เราหาเงินบนอินเตอร์เน็ต หาโน้นนี่ทำ ดูสิ่งที่เราไม่เคยเห็นก็ได้ เยอะไปหมด ตอนนี้ไม่เหงาละ เพราะยังงัยชีวิตก็ต้องสู้ต่อไป

"ถ้าชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นไป แต่ถ้าชีวิตไม่ดิ้นก็สิ้นใจ " ตะโกนดังๆ หลังเขาก็ได้ กูรละเบื่อโว้ยยยยยยย ประมาิณเนี่ย