ในการลงความเห็นว่า..?

แม่น่ะขี้บ่นมากเลย

แม่มาที่ห้องพักทีไรก็จะบ่นเรื่องของรก ไม่ลื่นตา

มีนาก็ว่าเรียบร้อยแล้วนะม๊ะ แต่แม่ก็จะบ่นไปเก็บไป

ทีนี้เลย พอแม่กลับ มีนาก็จะหาของไม่เจอ ถุงเท้าก็หาย กางเกงในก็หาย

มีนาก็คิดเอา ทำไมว่าของที่เราหยิบง่ายหาง่าย ทำไมต้องรกตาด้วย หรือเพียงว่าแม่อยากบ่นก็เลยทำเป็นเก็บแก้เขิลก็ไม่รู้

คนที่จะบ่นเราได้ เห็นจะมีแต่พ่อ กับแม่เท่านั้น แต่พ่อไม่เคยบ่น ยิ่งเพื่อนร่วมงานก็ไม่มีนะ ลงมติว่าแม่เราบ่นเก่งที่สุดในชีวิตที่เจอมา อิ อิ เราก็เคยเบื่อฟังแม่บ่น เหมือนกันนะ จะเดิน จะนั่ง จะลุกโดนหมด ลงบันไดเสียงดังก็โดน กริยา มารยาท อะไรในบ้านของแม่ต้องเนี้ยบไปหมด แม้แต่การตากผ้าอ่ะนะ ตากผ้าไม่สวยก็โดน หั่นผักไม่สวยก็โดน ช่วยแม่โขลกพริกเสียงไม่สม่ำเสมอ, โขลกเท่าไหร่ก็ไม่ละเอียด ก็โดน( เราเคยคิดในใจว่าเกิดเป็นลูกผู้หญิงแท้จริงแสนลำบาก พี่ชายเราเตะบอลสบายใจเฉิบ คริ คริ ) แต่เราก็เถียงเอ้ยไม่ใช่แค่อธิบายให้ฟังเหมือนกัน ก็โดนหาว่าเถียง ไม่ประชาธิปไตยเล้ยแม่เรา บ่นไปสอนไป มันเข้าหัวเราเลยอ่ะดิ หึ หึ พอโตขึ้นมาก็ไอ้เสียงบ่นของแม่นี่แหละ ที่ทำให้เราเป็นเราทุกวันนี้ อยู่ในสังคมได้ โดยไม่น้อยหน้าใคร ตอนนี้แม่ไปเที่ยวสวรรค์ไม่อยู่บ่นแล้ว ยังคิดเลย ถ้าเป็นไปได้ให้แม่กลับมาอยู่กับหนูอีก ถ้าแม่จะมาบ่นให้หนูฟัง หนูสัญญาว่าจะฟังอย่างเดียวไม่เถียงเล๊ยยย จริงๆนะ แม่๋จ๋า อิ อิ

คุณkometคงเจอไปเจอคนขี้บ่นว่ามาหรือเปล่า หรือว่าโดนใครว่า เราไม่ยอมให้ใครมาว่าคุณkometนะ เพราะที่ถามตอบเรามาก็เห็นว่าตอบได้ดีมีคุณภาพ ไม่เห็นว่าคุณkometจะขี้บ่นอะไรเลย

เรื่องขี้บ่น ที่เราเคยเจอก็ไม่ค่อยจะได้รับฟังจากใคร หากพูดอะไรเราก็ชอบรับฟัง ยกเว้นว่าเกินไป หรือมากไปเช่นต่อว่าตำหนิ ติได้ตลอดโดยไม่สร้างสรร ไม่เห็นใจก็ไม่ไหว หรือเป็นเรื่องแบบของตัวเองพูดไปเรื่อยไม่ยอมหยุด ไม่ได้สนใจว่าคนที่ฟังจะรำคาญไหม อ���นนี้เราก็เคยทนไม่ได้ จำได้ว่าสมัยก่อนเคยดุเพื่อนที่เป็นแบบนี้ เพราะตอนนั้นยุ่งๆ ต้องการความสงบ ปกติเราจะเฉยๆ ก็ไม่รู้นะครั้งนั้นครั้งเดียว

ลืมไปคนข้างๆ เคยว่าตัวเราขี้บ่นเหมือนกัน ก็จะเป็นเรื่องที่เราอาจพูดซ้ำเพราะกลัวว่าจะไม่เข้าใจ อยากให้ทำให้ถูกต้อง หรืออาจจะไม่อยากฟังเราพูดก็เลยบอกว่าเราขี้บ่น เพื่อหยุดที่เราจะพูดก็ได้

เขียนมาเยอะแบบนี้อาจกลายเป็นว่าเราขี้บ่นไหมเนี่ย

ฟังเพลงเพลินๆกันดีกว่า

เบื่อคนบ่น ธเนศ

http://www.youtube.com/watch?v=TvTDJLmSp4A

คนขี้บ่น มักมีอำนาจเหนือคนที่ถูกบ่น จึงทำให้คนที่ถูกบ่นรำคาญ

และที่ร้ายก็คือ บ่นเสร็จแล้ว ก็ไม่ด้วยช่วยอะไรให้ดีขึ้น อาจอยากเก็บไว้บ่นใหม่ในคราวหน้า ดังนั้นคนขี้บ่นสองคนจึงอยู่ร่วมกันไม่ได้ สรุปคือ หากคุณอยู่กับคนขี่บ่น จะไม่มีอะไรดีขึ้นได้ในชีวิต และอาจจะเลวร้ายลงอีกก็ได้

ถ้าบุญมาวาสนามี ลุงอยากขอให้ได้ลูกสะใภ้ หมายเลข 0154

(คงเป็นเบบี้สาวน้อย เพราะเพิ่งเกิดเมื่อปี 2554 นี้เอง ยังเด็กเกินจะรอสู่ขอ )

จะเรียกเอาสินสอดทองหมั้นเท่าภูเขาเลากาก็ยอม

คุณหนูอายุเพิ่งจะนิดเดียว แต่ช่างมีแม่ที่เหมือนแม่ของลุงยังกะคนเดียวกัน

เรื่องนี้ไม่อยากคุยต่อละ อะฮือ

จะบอกเรื่องที่น้อยคนที่นี่ยังไม่ได้สัมผัส ถ้าหากจะไม่ใช่คนที่เริ่มต้นแก่ก่อน

แล้วค่อยมาหนุ่มสาว

เคยสังเกตุง่าย ๆ ไหมว่า ในหนึ่งหวีที่มีกล้วยตั้งหลายลูก ทำไมสุกได้ไม่พร้อมกัน ถ้าจะมอง

คนแก่ข้างบ้านที่หัวร่อร่าอ้าปากเห็นแต่ลิ้นกับเหงือก แต่พอหันกลับเข้าบ้านตัวเอง

ทำไมปู่กับย่าที่อายุวัยไม่ต่างกันบ่นบอกลูกหลานเสียงเครือว่า"อยู่นานไม่ไหวแล้วนะ"

นั่นแหละคือความสุกงอมที่มาช้าเร็วต่างกัน

ใครจะบ่นไม่รู้ แต่คนแก่ขี้บ่นก็ทนฟังไว้เถอะ

อีกหน่อยไม่นาน เสียงบ่นก็จะหายไปให้ไม่ยินแล้ว...

คนขี้บ่นนี่ก็มีทั้งดีและไม่ดี และดีไม่ดีนั้นก็ขึ้นอยุู่กับว่าเค้ามีเหตุผลกับเรื่องที่เค้าบ่นหรือไม่

เช่น พ่อแม่ คนในครอบครัว ครู เพื่อน บ่นเราอยู่บ่อย เพราเป็นห่วงเรา อยากให้เราได้ดี อย่างนี้น่าจะเรียกว่า ขี้บ่น แต่ดี อย่างน้อยเค้าก็หวังดีกับเรา

แต่เมื่อใดก็ตามที่คนบางคนเริ่มบ่นเกี่ยวกับเรื่องที่ไม่ควรจะบ่น เหมือนกับว่า ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวมันไม่ได้อย่างใจไปซะหมด เราจะเริ่มคิดว่าคนๆนั้นขี้บ่น และไม่ดี นอกจากขี้บ่นเเล้วยังมองโลกในแง่ร้าย

ตัวอย่าง คนคนนึงในชีวิตเรา เค้าบ่นทุกอย่างตั้งแต่สภาพดินฟ้าอากาศทั้งๆที่รู้อยู่ว่าบ่นให้ตายมันก็เปลี่ยนเเปลงไม่ได้ บ่นยันของใช้ที่เค้าเคยบอกว่าชอบนักชอบหนา? บ่นว่าอาหารที่กิ���นั้นไม่อร่อย ทั้งๆที่ควรจะคิดว่าพรุ่งนี้จะเอาอะไรกินมากกว่า บ่นว่าจน แต่ก็ไม่เคยคิดที่จะหาเงินใช้ บ่นว่านอนไม่พอทั้งๆที่เวลานอนก็มีแต่ไม่นอน บ่นว่าคนอื่นแย่ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าเขาเลย เราเรียกคนอย่างนี้ว่า ขี้บ่น และก็หวังว่าเค้าจะมองโลกในแง่ดีกว่านี้...

แต่ละคนก็จะมองต่างกัน อยู่ตรงที่ว่าตัวเราทนมองทนฟังได้นานแค่ไหน

การพูดลอยๆขึ้นมาแบบไม่มีเรื่องราวในการสนทนามาก่อน พูดซ้ำๆซากๆ พูดในสิ่งที่เราไม่อยากฟัง

พูดมากไปทุกเรือง ยังไม่ทันดูหรือเห็นเหตุการณ์ก็พูดไปละ แบบนี้แหละ ขี้บ่น (เบื่อคนบ่น)