ที่ ที่ใดที่ทำให้คุณมีความสุขที่สุด?

มาแย่งตอบก่อน เพราะเดี๋ยวนี้เช่นที่ธนาคารบางแห่งหรือบางโรงพยาบาลเขาให้สิทธิ์

คนชรามาก่อนได้

คำตอบของลุงคงไม่เป็นมาตรฐานเหมือนบางคนที่อาจรีบชูมือบอกว่าเล่นสกีที่่สวิทสแลนด์

แต่ตอบง่าย เพราะวัยนี้ ไม่ได้ทำงานออฟฟิซแล้ว

ความสุขตอนนี้ คงหาเหมือนคนหนุ่มที่นั่งแบบโนแฮนด์มีคนสวยคอยป้อนคนซ้ายคำ

คนขวาคำ ก็หมดโอกาสซะแล้ว

คงเหลืออยู่แค่เพียงสองที่่ คือที่หน้าคอมได้คุยกับคนที่(เรานึกเอาเองว่า)ใจดี ที่ไม่เคยเห็น

หน้าเลยสักครั้งผ่านทางรู้รอบนี่

กับอีกที่หนึ่ง เป็นคำตอบเดียวกับนางงามจักรวาลคนแรกเมื่อวันกลับประเทศไทย

คือเตียงนอน

วัยของลุง ถ้าไม่คิดว่าภาระที่ต้องทำยังคั่งค้างอยู่อีกเยอะ อยากจะนอนพักผ่อนให้สบาย

ไม่อยากคิดเรื่องอะไรเลย โอกาสนั้น อาจได้เจอสักวันอยู่แล้ว

ฟังคำตอบคนอื่น แล้วคนถามอย่าลืมบอกความชอบของตะเองด้วยนะครับ

ก็มีหลายที่นะ

กลางคืนก็บนเตียงนอน

กลางวันก็โต๊ะกินกาแฟ

บางวันก็ร้านรองขายเท้า

บางวันก็ร้านขายเสื้อผ้า

บางวันก็ร้านอาหาร

และบางครั้งที่ไหนก็ได้ที่เงียบๆ อยู่คนเดียวค่ะ

ที่บ้านครับ ที่ซึ่งมีพ่อ มีแม่ มีพี่น้องอยู่ครบทุกคนครับ

คิดถึงบ้านจัง

มาแชร์กันหรอ แบบสั้นหรือแบบยาว อะ ตัวเอง บ้านซิ ครับ บ้านที่พ่อแม่ไห้ มันไกล เอาไว้มีเงินเยอะๆค่อยกลับไปอยู่ บ้านหน่องเองนะ บ้านเอื้ออาธร อยู่ชานเมืองกรุงเพทฯ โหย อยู่มีความสุข อะไรตั้งไว้ไม่ได้ หายหมด เข่งขยะ มันยังขโมยเลย เดินเกือบสามกิโล กว่าจะออกถนนใหญ่ปากซอย นักเลงทั้งนั้น เวลาเดินผ่านต้องทำตัว ลีบๆ นักเลงเมืองหลวง รอยสัก ตามแขนตามขา นะ กิ้งกือ มังกร จิ้งเลื้อย จิ้งเหลน เต็มตัวไปหมด เห็นแล้ว น่ายืมพุงทำฝักมีด แหะแหะ บ้านหน่องเหรอ ด้าน ขวามือติดกับบ้าน หน่อง เป็นบ้านป้าคนนึง แกขายข้าวแกงรถเข็นอยู่หน้าปากซอยขายมันทุกอย่าง ลาบส้มตำน้ำตก ซกเล็ก เห็ดยำ ซุปหน่อไม้ มีลูกสาวสองคน คนโต แต่งงานแล้ว ไปอยู่ที่อื่น คนเล็ก สวย เรียนจบไม่มีงานทำ เช้าๆตื่นมาส่งยิ้มให้หน่องทุกวัน (ว่าจะ ให้ซิพี ช่วย วิวยูแม่รี่มี ซะหน่อย) ช่วยแม่ย่างปลาดุกทุกวันตอนเย็นบ่ายๆ ควันงี้โขมงทำอาหารซาดลาว ฮ่วย ด้านซ้ายมือของบ้านหน่อง นี่ ไม่รู้บ้านไคร เขาไม่ค่อยยุ่งกับไคร วันๆ อยู่บ้านหรือป่าวไม่รู้ ไม่รู้เจ้าของบ้านเป็นไคร แต่มีคนหนุ่ม คนนึ่งอยู่บ้านนี้ มายืนเกาะรั้วคุยกับหน่องทุกวัน มันเป็นเด็กดาว หรือเอ๋อ นี่แหละ นิสัยดีใจดีมีข้าวถุงแกงถุงมาให้หน่องกินทุกวัน คนแถวนี้ เรียกแกสิงห์กลางแปลง แบบแถวนี้ ถ้าวัดเขามีหนังฉาย งานศพงานประจำปี งานบวช พี่สิงห์ นี้แกจะแบกเสื่อไปนอนรอ ตั้งแต่ 5 โมงเย็น แล้วเค้า อาบน้ำปะแป้งแต่งตัวเสื้อใส่ในกางเกงเรียบร้อย ไปนอนรอดูหนังกลางแปลง เลยไม่มีไครรู้ชื่อจริงของเขา แต่มักเรียก เขา สิงกลางแปลง บางทีพี่แกนอนหลับหน้าจอหนัง กลับบ้านมาตีสามตีสี่ เดินบนงึมงำ น้ำลายยืดเหมือนเด็ก สองขวบ มาคนเดียว ดีไปอย่าง แกไม่เคยกลัวผีกลัวสางอะไรกับเขา แกจะมีรายได้เสริม เดินบิณบาตร ตามหลังพระ บางทีแกก็เดินนำหน้าพระ มองผ่านๆไม่รู้ไครลูกศิษย์ไครพระ หรือไครพระไครลูกศิษย์ คือโกนหัวเหมือนกัน ทั้งศิษย์ ทั้งพร��� ไครใส่บาตรต้องเล็งให้ดี เดี๋ยวนิมนต์ผิด

http://www.youtube.com/watch?v=3ov9ZIUtlCU

1.ที่ที่มีเธอและฉัน

2.ที่นี้ประเทศไทย

ทะเลมองออกไปไกลๆรู้สึกโปร่งและสบายข้างในลึกๆอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว

HOME not HOUSE แต่ไม่ใช่ที่ชอบที่ชอบ นะครับ

ที่ๆที่เราอยากไปอยู่แล้วเราคิดว่ามันทำให้เรามีความสุขครับ