รู้สึกยังไงกับนักการเมืองที่เข้ามาบริหารจัดการจนทำให้ประเทศเสียหายเป็นหมื่นล้านแสนล้านโดยไม่ต้องรับผิด?

“ประเทศชาติกำลังจะล่มจมแล้ว”

วิทยา วชิระอังกูร

ถ้าคนไทยไม่ว่าจะสีเสื้อใด โดยเฉพาะคนเสื้อแดง ย้อนเวลาทบทวนพฤติกรรมต่างๆของ ทักษิณ ชินวัตร อย่างตั้งสติไตร่ตรอง ก็จะได้เห็นความไม่ชอบมาพากลในการสร้างภาพสร้างจินตนาการหลอกลวงคนไทยอย่างไม่รับผิดชอบมาโดยตลอด ล่าสุดคือการหาเสียงแบบ”ทักษิณคิด เพื่อไทยทำ” ที่ประกาศจะกระชากค่าครองชีพ ลดราคาแก๊ส น้ำมันเชื้อเพลิง ทันทีถ้าได้เป็นรัฐบาล แล้วก็ไม่ทำหรือทำไม่ได้อย่างที่เห็นที่เป็นอยู่ ย้อนหลังไปเมื่อเข้าสู่การเมืองใหม่ๆ ก็เคยคุยโตโอ้อวดความสามารถว่า เข้าร่วมรัฐบาลเมื่อไหร่ จะแก้ปัญหารถติด ปัญหาจราจรในกรุงเทพฯภายใน 6 เดือน พอได้เป็นรัฐบาลจริง และเป็นมาหลายสมัย ปัญหาจราจรในกรุงเทพฯ ก็ยังเป็นปัญหาอยู่จนเท่าทุกวันนี้

แล้วเป็นไงครับ นอกจากการกู้เงิน 3.5 แสนล้านบาท เพื่อแก้ไขปัญหาน้ำท่วม ซึ่งยังคารังคาซังในการใช้จ่ายเงินที่ล่าช้าไร้ประสิทธิภาพประสิทธิผลแล้ว ไม่กี่วันมานี้ รัฐบาลภายใต้ “ทักษิณคิด เพื่อไทยทำ” ยังเสนอ พระราชบัญญัติให้กระทรวงการคลังกู้เงินอีก สองล้านล้านบาท เพื่อพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานทางคมนาคมทั่วประเทศ ซึ่งคำนวณการใช้หนี้เงินกู้นี้จะต้องใช้เวลาประมาณ 50 ปี (เกินกว่าอายุขัยของทักษิณ และวงศาคณาญาติที่เล่นการเมืองอยู่ในขณะนี้)

นี่ยังไม่พูดถึงปัญหาการรั่วไหลค่าหัวคิวคอรัปชั่นจากเงินก้อนมหึมา ซึ่งถ้าเขมือบกันถึงสามสิบสี่สิบเปอร์เซ็นต์ อย่างที่สมาคมหอการค้าไทย และองค์กรภาคเอกชนต่าง��� กล่าวขวัญถึง อย่างมีนัยสำคัญน่าเชื่อถือ คิดแล้วก็ขนลุกขนพองสยองเกล้า กับจำนวนเงินเป็นแสนๆล้าน ที่จะถูกกอบโกยยักยอกไปแบบฉ้อฉลในระบอบการเมืองที่ช่ำชองการคิดคำนวณค่าหัวคิวจนฝังลึกในกมลสันดาน

การเสนอขอกู้เงินสองล้านล้านบาท ซึ่งรวมทั้งดอกเบี้ยด้วย จะเป็นวงเงินสูงถึง ห้าล้านล้านบาท คงไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ที่คนไทยผู้มีส่วนได้เสียถ้วนทั่วทุกตัวตน ทั้งมวลทั้งประเทศจะยังนิ่งเฉยดูดาย ให้ฝ่ายการเมืองต้มยำทำแกงตามอำเภอใจ เพราะผลจากการกู้เงินมโหฬารครั้งนี้ หากดำเนินการผิดพลาดด้วยประการหนึ่งประการใด ย่อมส่งผลกระทบรุนแรงถึงขั้นหายนะได้ คนไทยทุกคนจึงต้องมีหน้าที่ติดตาม แสวงหาวิธีการที่จะเข้าไปมีส่วนร่วม ในการร่วมตัดสินใจ และร่วมพิจารณาว่าประเทศไทยสมควรจะกู้เงินในวงเงินสองล้านล้านบาท ตามข้อเสนอของรัฐบาลหรือไม่ หรือหากฝ่ายการเมืองยังจะดันทุรังอาศรัยกลไกอำนาจรัฐรวบรัดตัดตอน โดยไม่ฟังเสียงประชาชน ก็ย่อมถึงเวลาที่ฝ่ายประชาชนที่เป็นเสียงข้างมากและเป็นเจ้าของอำนาจอธิปไตยที่แท้จริง จะต้องรวมกันใช้มาตการการเมืองภาคประชาชนพิทักษ์ปกป้องผลประโยชน์ของประเทศชาติโดยส่วนรวมอย่างถึงที่สุด

ข้อเสนอขอกู้เงินของรัฐบาลนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ที่เป็นหุ่นเชิดโคลนนิ่งของทักษิณ ชินวัตร ครั้งนี้ สวนทางกับแนวพระราชดำริ “เศรษฐกิจพอเพียง” อย่างไร ขอให้ผู้อ่านและคนไทยทุกคน รับฟังและพิจารณาไตร่ตรอง ตามพระราชดำรัส ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่พระราชทานไว้ ตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2517 บางตอนดังต่อไปนี้ ".........ทั้งนี้ คนอื่นจะว่าอย่างไรก็ช่างเขา จะว่าเมืองไทยล้าสมัย ว่าเมืองไทยเชย ว่าเมืองไทยไม่มีสิ่งที่สมัยใหม่ แต่เราพออยู่พอกิน และขอให้ทุกคนมีความปรารถนาที่จะให้เมืองไทยพออยู่พอกิน มีความสงบและทำงานตั้งจิตอธิษฐานปณิธาน จุดมุ่งหมายในแง่นี้ในทางนี้ ที่จะให้เมืองไทยอยู่อย่างพออยู่พอกิน ไม่ใช่รุ่งเรืองอย่างยอด แต่ว่าการพออยู่พอกินมีความสงบนั้น ถ้าจะเปรียบเทียบกับประเทศอื่นๆ ถ้ารักษาความพออยู่พอกินได้ เราจะยอดยิ่งยวด .......”

และผู้เขียนขอฝากบทกวีที่เขียนขึ้นด้วยความสะเทือนใจ เมื่อเดือนสิงหาคม 2551 ที่ได้ยินพระราชดำรัสประโยคหนึ่งจากพระโอษฐ์ ที่ถ่ายทอดทางโทรทัศน์เตือนคนไทยทั้งประเทศว่า ให้ระมัดระวังการใช้จ่ายเงิน มิฉะนั้นชาติจะล่มจม และชาติกำลังจะล่มจมแล้ว

“ประเทศชาติกำลังจะล่มจมแล้ว” พระสุรเสียง เพียงแผ่วแผ่ว ดุจฟ้าผ่า

ตีบตันเต็มตื้นตัวเย็นชา หยาดน้ำตา เอ่อไหล ไม่รู้ตัว.....

บ้านเมือง มืดมิด หม่นหมอง อำนาจรัฐ ถูกครอง โดยคนชั่ว

ทุนสามานย์ ผลาญเมือง อย่างเมามัว เสนาบดี เห็นแก่ตัว กอบโกยกิน

ประชาชน ยากแค้น ลำเค็ญเข็ญ เลือดตา แทบกระเด็นไปทั้งสิ้น

เศรษฐกิจตกสะเก็ด ทั้งแผ่นดิน แย่งทำมา หากิน กันฝืดเคือง

ปัญหาชาติ เร่งด่วน ควรแก้ไข รัฐบาล ไม่ใส่ใจ ไม่ปลดเปลื้อง

แต่กลับทำ สวนทาง อย่างเปล่าเปลือง คิดแต่เรื่อง โครงการใหญ่ ตามใจตน

เม็กกะโปรเจค แต่ละเรื่อง ล้วนลึกลับ ไม่โปร่งใส ซ้อนซับ แลสับสน

กระเหี้ยนกระหือรือ อย่างร้อนรน หลบเลี่ยงประชาชนประชาพิจารณ์

ชาติยากจน กลับใช้เงิน สุรุ่ยสุร่าย งบประมาณ สั่งจ่าย คล้ายล้างผลาญ

สร้างหนี้เงินกู้มโหฬาร ณ บัดนี้ มีสัญญาณ เตือนภัยมา

“ประเทศชาติ กำลังจะ ล่มจมแล้ว” พระสุรเสียงเพียงแผ่วแผ่วดุจฟ้าผ่า

ปลุกคนไทยให้ตื่นจากมายา ล้างกิเลสนานาด้วย “พอเพียง”

ว.แหวนลงยา

ก็ต้องโทษตัวเราเองที่ เลือกคนเช่นนี้เข้าไป

มันเป็นเวรกรรมของคนในประเทศนี้ ที่ได้รับทราบข้อมูลที่ต้องเสียหายอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว แต่ก็ยังคงลงคะแนนเลือกให้เข้ามาบริหาร (อาจคิดไปเองว่าคงจะมีการปรับปรุงแก้ไขให้ดีได้ในช่วงการทำงาน ซึ่งความจริงแล้วไม่ใช่เลย กลับยังคงทำตามแนวทางเดิม และไม่มีที่ท่าว่าจะปรับแก้ไขแม้แต่น้อย)

ก็เป็นวิธีของเขาอยู่แล้ว "พวกมากลากไปใช่ไหม" เพราะอาศัยความไม่รู้ ความโลภ ความอิจฉาริษยา โอกาส กิเลส และความทุกข์ เป็นแรงขับเคลื่อน

อย่าว่าแต่พวกเขา พวกเราเองก็มีสิทธิที่จะหลงผิดได้เหมือนกัน

เพราะฉะนั้น ทำดีที่สุด รู้เท่าทันทั้งตนเอง และเขาให้มากให้ดีที่สุด

ความรู้สึกไม่ดี เพราะกฎหมายมีไว้ให้เบี่ยงเบนไม่ได้มีไว้บังคับใช้ อายุความหากเป็นคดีทุจริตคอร์รัปชั่นไม่ควรมีอายุความ หากมีหลักฐานใหม่ เพราะคำว่า ทุจริตคอร์รัปชั่นต้องมาจากเจ้าพนักงานของรัฐ คนธรรมดาทำผิดจะเป็นการฉ้อโกงระหว่างบุคคลต่อบุคคล คงไม่มีใครบอกว่า นาย ก คอร์รัปชั่น บริษัท นาย ข แต่เป็นการฉ้อโกงหลอกลวง แต่รองนาย ก เป็ดเฉ ลิม บอกว่าเป็นการทำในสิ่งที่กฎหมายห้ามไม่ได้ทำผิดกฎหมาย เป็นการเลี่ยงภาษาเลี่ยงบาลีของพวกนักค้าความศรีธนญชัย พวกนี้รวมทั้งเหลี่ยมหนีคุกขายชาติ ถึงจบ dog เตอร์ด้าน อาชญวิทยา คือ เรียนรู้วิธีการโกงจากคดีความเก่าๆ เพื่อให้สอดคล้องกับช่องโหว่ของกฎหมายในแต่ละประเทศ ซึ่งเหลี่ยมเองก็โดนอังกฤษยึดทรัพย์ไปแล้วหลายรายการ ทั้งห้ามเข้าประเทศด้วยเพราะเป็นเจ้าพนักงานและผู้นำประเทศไทยที่มีข้อหาฉ้อโกงทุจริตคอร์รัปชั่นประพฤติเลวต่อหน้าที่ แต่สหรัฐอเมริกา กลับให้วีซ่าเข้าประเทศทั้งที่รู้ว่าเป็นผู้ก่อการร้ายมีหมายจับของประเทศไทย คนธรรมดาไม่มีคดียังขอวีซ่าไม่ได้แล้วเหลี่ยมมีคดีความหากไม่มีข้อแลกเปลี่ยน คงไม่มีทางที่สหรัฐฯจะให้วีซ่าเข้าประเทศอย่างแน่นอนครับ

มันเป็นเรื่องที่ต้องแก้ไขกันได้แล้ว ก่อนประเทศจะพังแบบกรีซ เพราะ

1. สื่อส่วนใหญ่ไม่ทำหน้าที่สื่อ คุณลองดูง่าย ๆ ได้เลย เอาแค่ที่วีบางช่อง และหนังสือพิมพ์บางส่วน พวกเขาไม่เคยบอกว่า เราควรทำอย่างไรกับนักการเมืองพวกทำให้เกิดความเสียหายแล้วไม่รับผิดชอบ พวกเขาทำไม่ได้ เพราะผู้สนับสนุนสื่อมักจะเป็นรัฐวิสาหกิจ ถ้าทำแล้วรายได้ของพวกเขาหายไปมาก

2. เมื่อสื่อส่วนใหญ่ไม่ทำหน้าที่สื่อ ประชาชนก็มักจะไม่สนใจ เพราะคนไทยเป็นคนลืมง่าย ยกเว้นคนที่รู้ว่า นักการเมืองนั้นเป็นสาเหตุของความพินาศของประเทศ พวกเขาจะจำได้แม่นว่า นักการเมืองทำอะไรไว้

3. ยุคนี้ คนมักคิดแยกความถูกต้อง กับความผิด ไม่เป็น สาเหตุก็มาจากข้อ 1 ยกตัวอย่าง เช่น การให้มหาวิทยาลัยออกนอกระบบ สื่อส่วนใหญ่ก็บอกว่า ออกนอกระบบแล้วการทำงานจะดีขึ้น แต่ทำไม่ไม่บอกด้วยละว่า คุณต้องจ่ายค่าเทอมมากขึ้น แค่นี้ คนก็บอกกับตัวเองว่า ไม่เป็นไรน่า มีแต่ข้อดี แต่คนที่รู้เขาจะบอกกับตัวเองว่า ลูกคนยากจนหมดโอกาสเรียนแน่นอน และประเทศจะเสียหายมากกว่าที่เห็นในปัจจุบัน

ก่อนจบข่าว คุณถามตัวเองว่า จะฝากประเทศไว้กับนักการเมืองอีกหรือไม่ เพื่อให้ประเทศเป็นแบบกรีซ แล้วก็ออกมาประท้วงตอนหลัง ซึ่งก็สายเกินไปแล้ว

ไม่ชอบ และคิดว่า. บ้านเมืองกำลังถอยหลังลงคลอง

นักการเมือง. รวมหัวกับ. พรอค้าวานิชย์. ทำทุกอย่างเพื่อคัวเองพวกพ้อง. และบริวาร. ไม่สนใจประชาชนและความเสียหายของประเทศชาติ.

รัฐบางดื้อด้านทำโครงการ. ไม่ฟังเสียงทักท้วง. เลือกทำสิ่งที่ไม่เกิดประโยชน์แท้จริง. แต่ทำเพราะผลประโยชน์ตัวเอง

ส่วนตัวคิดว่านอกจากคอรัปชั่นระดับบนแล้ว

สิ่งที่น่าห่วงในแวดวงราชการไทย ก็คือการบริหารค่ะ

เพราะระบบในการจัดการและการวางแผนของเราไม่ดี

ก็เลยทำให้งานออกมาเละตุ้มเป๊ะไปหมด

ไม่เฉพาะเรื่องนี้ เรื่องอื่นๆก็มีปัญหาไม่น้อย

เช่น ระบบการจัดการน้ำ เป็นต้น

ในประเทศอิสราเอลที่เป็นทะเลทราย

ไม่เคยปรากฎว่าน้ำขาดหรือเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นเหมือนบ้านเรา

ทั้งระบบการจัดการ และเทคโนโลยีค่อนข้างล่าหลังทีเดียวค่ะ

(คนด้วยค่ะ)