Six Sent สัมผัดที่6 มีคู่มือการเรียนที่ใด?

สัมผัสที่ 6 (six sense) ฟังดูเหมือนไม่ธรรมดา ใครมีซิกเซ็นส์เขาถือว่าคนนั้นมีความสามารถพิเศษไม่ธรรมดาเลย แต่ความเป็นจริงแล้ว สัมผัสที่ 6 ก็คือ อายตนะที่ 6 คือใจที่ทำหน้าที่รับรู้อารมณ์ เรียกว่า ธรรมารมณ์ อายตนะ แปลว่า เครื่องสืบต่อ มีอยู่ทั้งหมด 6 ทาง คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจนี่เอง

ในการเจริญสติ เราต้องรอบรู้ในกองสังขารที่มาจากการสัมผัสทั้ง 6 ช่องทางนี้ให้ละเอียดรอบด้าน กิเลสความหลงความปรุงแต่งไปในอดีต ในอนาคต สุขทุกข์ ล้วนมีจุดก่อกำเนิดเกิดเป็นอัตตาตัวตนมาจากการหลงไม่รู้เท่าทันในการเห็น การได้ยิน การได้กลิ่น ลิ้มรส สัมผัสทางกายและทางใจนี้ทั้งสิ้น จึงมีคำกล่าวว่า หากไม่รู้จักทุกข์จะวางทุกข์ได้อย่างไร หากไม่รู้จักสังขาร (ความปรุงแต่ง) จะวางสังขารได้อย่างไร

หากจะตั้งหน้าตั้งตาวางอย่างเดียว อะไรเกิดขึ้น เกิดดับอย่างไรไม่รู้จักต้นตอของการเกิดการดับของกิเลสความอยากเหล่านั้น ก็ชื่อว่าเป็นการวางที่ไม่ประกอบด้วยปัญญาด้วยความเข้าใจอย่างถ่องแท้ อย่างสูงเราละจากโลกนี้ไป เราก็ไปได้แค่พรหมโลกเท่านั้นเอง ทั้งนี้เพราะว่า เรายังหลงอยู่ เรายังไม่เข้าใจว่าเขาเกิดเขาดับขึ้นมาให้เราวางได้อย่างไร เรามาวางกันที่ผลที่ปลายเหตุ ยังไม่รู้จักสมุทัยหรือเหตุแห่งทุกข์ได้อย่างแท้จริง ธรรมใดเกิดแต่เหตุ พระพุทธเจ้าทรงตรัสเหตุ และความดับไปแห่งเหตุแห่งธรรมนั้น นั้นหมายความว่า เราต้องรู้ที่ต้นตอและดับเหตุแห่งทุกข์ที่ต้นตอนั้นจึงจะดำเนินสู่หนทางแห่งมรรคมีองค์ 8 ได้อย่างแท้จริง

อายตนะที่ 6 แท้จริงแล้วมีการทำงานอยู่ตลอดเวลา แต่เพราะความที่มันเป็นของที่ละเอียดมากเป็นนามธรรมนั้นเอง การจะรู้จักหน้าที่การทำงานของเขาอย่างแท้จริง จึงต้องอาศัยความสงบ มีสติสัมปชัญญะที่ต่อเนื่องและการรู้จักสังเกตจึงจะรับรู้และเข้าใจในหน้าที่ของเขาได้ นั่นหมายความว่า เราต้องรู้จักฝึกสติสัมปชัญญะ หรือฝึกความรู้สึกตัวที่ต่อเนื่องขึ้นมา อาศัยความตั้งมั่นจากความต่อเนื่องตรงนั้น ความจำสภาวะได้ เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ เกิดขึ้น เราจึงจะได้เห็นได้สัมผัสสภาพที่เป็นธรรมา��มณ์ที่แตกต่างออกไปจากเดิมนั้นได้อย่างชัดเจน การรับรู้ตรงนี้จึงกลายเป็นเรื่องปกติของผู้ฝึกเจริญสติสร้างความรู้สึกตัวจนชำนิชำนาญและรู้จักการสังเกตได้ดีแล้วนั่นเอง

สรุปแล้ว สัมผัสที่ 6 ของเราทุกคนเขาทำงานของเขาอยู่ตลอดเวลาเป็นปกตินั่นแหละ เราเองต่างหากที่ไม่มีสติสัมปชัญญะพอที่จะไปรู้สึกรับรู้ตรงนั้นเองต่างหาก เราไม่ปกติเอง เพราะจิตเราไม่ตั้งมั่น สติเราไม่ต่อเนื่องพอ เราขาดการสังเกต ขาดการน้อมเข้ามาดูกายดูใจของตนเอง เรามีแต่หลงส่งจิตออกนอก หลงความคิดความปรุงแต่ง จินตนาการไปต่าง ๆ นานา ไม่มีเวลาให้กับจิตกับใจตัวเองจริง ๆ เลยสักที จนกลายเป็นเรื่องปกติไปเสียแล้ว แล้วเราก็กลับไปมองคนที่เขามีสติสัมปชัญญะ สามารถสัมผัสรับรู้ธรรมารมณ์เหล่านี้ได้อย่างต่อเนื่องเป็นปกติว่า เป็นคนที่มีความสามารถพิเศษ ไม่ธรรมดา หรือเป็นคนธรรมดาที่ไม่ธรรมดานั่นเอง

Sixth Sense มีอยู่จริง และไม่ใช่พรสวรรค์ แต่เป็นผลของการฝึกฝน สามารถฝึกได้ แหล่งข้อมูล เช่น เว็บ พลังจิต ลอง search ดู คุณจะพบ ซึ่งบางคนก็ใช้เวลาฝึกไม่นาน บางคนก็ใช้เวลาฝึกนาน ขึ้นอยู่กับได้เคยฝึกมาบ้างแล้วหรือยัง

ความจริง เขาเขียนเป็นภาษาอังกฤษว่า Sixth Sense นะ มันมีอยู่จริงด้วย และยังมีแบบโทรจิตร หรือการสื่อสารทางไกล อีกด้วย

ถ้าเป็นเรื่องโทรจิตร หรือการสื่อสารทางไกล ซึ่งภาษาอังกฤษเรืยกว่า Telepathy ลองเข้า Website นี้

www.en.wikipedia.org/wiki/Telepathy

เรื่องสัมผัสที่ 6 เป็นเรื่องที่ติดมากับตัวบุคคล จะมีมาก หรือน้อย ขึ้นอยู่กับความสามารถของบุคคล ส่วนการจะหาที่เรียนนั้น พอทำได้บ้าง ก็คือ การทำจิตใจให้เป็นสมาธิ นิ่ง บางที ความสามารถอาจจะมีอยู่ในตัวคุณบ้างแล้ว แต่ต้องไปปลุกให้ตื่นขึ้นมา ถึงจะทำงาน

ครึ ครึ ครึ

คู่มือการเรียน มีมากมาย เข่น กสิณ 6 มโนยิทธิ วิชชา 6 และแม้แต่อานาปานสติ

จิตที่เปี่ยมด้วย อิทธิบาท 4 จะทำให้จิตมีฤทธิ์ หรือที่เรียก"อิทธิวิธี"

ผู้บรรลุต้องตัดความอยาก(อยากมี อยากเป็น อยากได้ ในสิ่งที่อยาก)เสียก่อน จึ่งได้..(ฮา..)

เป็นสิ่งที่พึงมี พึงได้ ของแต่ละบุคคล มัวแต่ถามว่า..มีจริงหรือไม่ มันได้อะไรขึ้นมา

วิทิพตัพโพ วิญญูหิติฯ เป็นสิ่งที่ปฏิบัติได้ รู้ได้เฉพาะตน รู้แล้วได้อะไร มีจริงแล้วเป็นไง ไม่มีจริงแล้วเป็นไง(ฮา..)

สัมผัสที่หก…...ไม่มีคู่มือค่ะ

เพราะเป็น...........พรสวรรค์....เฉพาะบุคคลที่มีความสามารถพิเศษเท่านั้น

บางคนที่ไม่ต้องการ และ ไม่อยากมี " สัมผัสที่หก "

ยังไม่สามารถปฏิเสธได้ แถมยังหนีพ้นอีกต่างหาก ค่ะ

......................ฮึฮึฮึฮึ...................