ดิฉันเป็นโรคสมาธิสั้นแก้อย่างไร?

......ผมไม่ทราบวิธีแก้โดยเฉพาะ แต่บางทีก็เคยเป็นบ้างเหมือนกัน

เช่น ต้องฟังเพลงก่อนทำกิจวัตร ผมชอบฟังเพลงขณะอ่านหนังสือเช่นกัน

และบางทีมีเรื่องคิดเต็มสมองขณะนอน เพราะมีเรื่องตื่นเต้น เศร้าใจ สนใจ ฯลฯ

......ปัญหาอย่างแรก ผมว่าเป็นเรื่องเสพติดส่วนตัวมากกว่า ส่วนอย่างที่สอง

คงจะเป็นเพราะคุณมีเรื่องให้คิดเยอะ เป็นเรื่องตื่นเต้น เศร้าใจ หรือเรื่องที่ตนเอง

สนใจมาก แม้ว่าขณะนั้นร่างกายจะเหนื้อยล้า แต่สมองก็ไมหลับ

......วิธีแก้อย่างที่ผมประสบ ก็พยายามหาแรงกระตุ้นให้ทำงานบ้านได้

เช่น คิดว่าต้องทำให้เสร็จ จะได้ทำอย่างอื่นที่สำคัญต่อ และเรื่องนอนไม่หล���บ

อาจสะสมมาจากการทำงาน พยายามทำงานให้มีความสุข เลิกงานก็ออกกำลังกาย

บริโภคอาหารที่ชอบ ใช้ชีวิตให้มีความสุข ปัญหาก็จะบรรเทาลงครับ

......ส่วนเรื่องวิตกกังวลบ่อย ก็พยายามมองโลกในแง่ดีครับ ใช้ชีวิตในเชิงบวก

ควบคุมอารมณ์ให้ใจเย็น เช่น ทำบุญ ช่วยเหลือคนชราข้ามถนน ฯลฯ

ทำความดีจะทำให้รู้สึกมีคุณค่า และมีคนเห็นคุณค่าของเรา...

คุณเคยลองนั่งสมาธิมาบ้างหรือยัง ถ้ายัง ตอนแรก ก็ลองนั่งดูสัก 15 นาที ก่อน ถ้ารู้สึกว่า มีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในทางที่ดีกว่าเดิม ก็ลองนั่งให้นานขึ้น คุณน่าจะแก้ปัญหาที่มีอยู่ได้นะ แถมคุณจะเป็นคนใหม่ได้ด้วย

จิตใจคน ไวเหมือนลิง

ไม่อยู่นิ่ง วิ่งตลอด

ทางการฝึกก็นำความรู้สึกมาจดจ่ออยู่กับ การดูลมหายใจ ไม่ให้คลาด เอาใจมาเกาะอยู่กับการสังเกตุลมหายใจ

(เป็นอะไรที่ง่ายๆๆ แต่ผู้ที่ทำได้ ทำให้ใจเกาะอยู่กับลมหายใจตลอดยาก(ไม่ให้ใจวิ่งไปไหนเลย)

ฝึกนานมากๆๆ ใครฝึกได้ อารมย์เป็นสุข

ที่มาการทำกรรมฐานเบื้องต้น

ต่อมาก็การมองโลกความจริง ว่า ทุกสิ่งล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่และดับไป (เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นของธรรมดา)

มีลาภ เสื่อมลาภได้ มีเงินก็อาจจนได้ มีอำนาจ ก็เสือมอำนาจได้ (นักการเมืองอย่าถือมั่นเกินไปนัก)

เป็นนายกได้ ก็หลุดได้ เป็นคนดีได้ ก็ถูกด่าได้ (เป็นอย่างนั้นจริงๆ)

ก็ไม่ยึดติด ผูกมัดอะไรไว้กับ ตัว และใจ ได้ตลอดไป แต่ต้องฝึก คิด ฝึกทำ ฝึกแยก ถูกผิด ชั่วดี และต้องเลือกทำให้ถูกให้ดี

การทำสมาธิจะทำให้เราได้ฝึกให้ใจหยุดนิ่งจึงช่วยรักษาโรคสมาธิสั้นได้

อย่าลืมนั่งสมาธิ เพราะเป็นการแก้โดยตรง เพราะเป็นการทำให้เราได้ฝึกสติ ทำให้ใจเราเองได้ฝึกนิ่งๆ จดจ่ออยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง แต่บางคนไม่เคยนั่งและเป็นคนที่สมาธิสั้น จะนั่งไม่ไหว นั่งไม่ได้นาน ต้องค่อยๆ จัดการกับสิ่งแวดล้อม ค่อยๆ นั่งทีละนิดๆ โรคสมาธิสั้นนี้จะลดลง ต้องค่อยๆ ปรับปรุง คนที่สมาธิสั้นบางท่านเป็นคนที่ประสบความสำเร็จได้ก็มี เช่น โทมัส ออวา เอดิสัน เป็นคนที่สมาธิสั้น เขามีตั้งใจฝึกอย่างจริงจัง เขาสามารถจับงานที่เหมาะสมกับเขาได้ เป็นนักประดิษฐ์คิดค้น ใช้โรคสมาธิสั้นมาปรับใช้ประโยชน์ ด้วยความตั้งใจเขาทดลองไส้หลอดไฟเป็นหมื่นๆ ชนิด สุดท้ายก็ได้เป็นหลอดไฟที่เราใช้ในปัจจุบัน เพราะฉะนั้นถ้าใครมีลูกหลานเป็นหรือเป็นเองต้องอย่ากังวลควรหาทางแก้ไขดังที่กล่าวมา คือจัดระบบระเบียบชีวิต ข้าวของรอบตัวให้มีระเบียบ อย่าให้มีสิ่งเร้ามาอยู่รอบตัว จะทำอะไรทำทีละอย่าง ใจจดจ่อทำทีละเรื่อง แล้วต้องลงมือฝึกสมาธิควบไปด้วย แล้วจะสามารถแก้ไขทุเลาลงได้ อยู่ในเกณฑ์ที่ทำงานให้เหมาะสมสามารถทำงานที่สร้างสรรค์ให้กับตัวเอง สังคม และประเทศชาติได้

มันใช้ได้ผลจริงๆ ค่ะ