ทำไมความรักถึงมีความเจ็บปวดและทำไมเขายังไม่อยุดรักคนที่ทำให้เจ็บละ?

ความเห็นส่วนตัว ความรักอย่างชู้สาว เป็นความรู้สึกซึ่งมีทั้งความสุขและความเจ็บปวดควบคู่กล้ำกันไปในตัว ที่แยกกันไม่ออก เพราะพระผู้ทรงสร้าง ได้ทรงสร้างมนุษย์คู่แรกมาอย่างนั้น ด้วยมีคำเขียนไว้ว่า

"...พระผู้ทรงสร้างมนุษย์แต่เดิม ‘ได้ทรงสร้างพวกเขาให้เป็นชายและหญิง’

และตรัสว่า ‘เพราะเหตุนี้ผู้ชายจะจากบิดามารดาของเขา และจะไปผูกพันอยู่กับภรรยา และเขาทั้งสองจะเป็นเนื้ออันเดียวกัน’ เขาจึงไม่เป็นสองต่อไป แต่เป็นเนื้ออันเดียวกัน เหตุฉะนั้นซึ่งพระเจ้าได้ทรงผูกพันกันแล้ว อย่าให้มนุษย์ทำให้พรากจากกันเลย” [1]

ความเห็นส่วนตัวอีกครั้ง ข้อความข้างบนนี้เป็นข้อความซึ่งออกมาจากพระโอษฐ์ของพระบุตรของพระเจ้า ผู้ซึ่งได้มาบังเกิดเป็นเนื้อหนังเหมือนมนุษย์ทุกคนเมื่อประมาณสองพันปีที่แล้วมา พระองค์ได้ทรงชี้แจงว่า พระผู้ทรงสร้างได้ทรงกำหนดไว้ว่า เมื่อผู้ชายโตขึ้นถึงวัยที่แต่งงานกันได้แล้ว เขาจะละบิดามารดาไปผูกพันกับผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งจะช่วยเขาสร้างครอบครัวของตนขึ้นมา ด้วยเขาจะมีเพศสัมพันธ์ (เชื่อมต่อทางกายเป็นเนื้ออันเดียวกัน) กับภรรยานั้น เพื่อเกิดลูกหลานสืบต่อๆกันมา การมีเพศสัมพันธุ์ครั้งแรกจะมีเลือดไหลเพราะเยื่อพรหมจารีย์ ให้ความเจ็บปวดและความสุขความตื่นเต้นที่หาความรู้สึกใดๆเปรียบมิได้ในชีวิตนี้ควบคู่กันไปอย่างแยกกันไม่ออก จุดประสงค์ของการแต่งงานก็มีเพื่อเหตุผล 3 ประการคือ

1. เพื่อสืบพันธุ์ให้มีลูกหลานมนุษย์ต่อๆกันมา จะถึงวันสิ้นโลกนี้

2. เพื่อความสุขในการมีเพศสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยา เป็นทั้งสิ่งเตือนใจในเวลาร่วมเพศว่า เขาทั้งสองเป็นหนึ่งเดียวกันและเป็นเนื้ออันเดียวกันเสมอ

3. เพื่อสร้างสิ่งแวดล้อมที่ปลอดภัยในการเลี้ยงลูกๆในครอบครัวใหม่นี้

พระองค์ทรงตรัสต่อไปว่า เมื่อหนุ่มสาวเป็นคู่แต่งงานกันแล้ว อย่าให้ผู้ใดไปพรากคู่ชีวิตนี้ให้เลิกร้างหย่าขาดจากกันไปเลย เพราะนี่เป็นน้ำพระทัยและโครงการณ์ของพระผู้ทรงสร้าง สำหรับมนุษย์โดยทั่วไป

หนุ่มสาวทุกคู่ที่รักกันทางชู้สาว โดยมิต้องมีใครสอนหรือบอกให้รู้ ก็มีมโนภาพอันนี้จารึกอยู่ในจิตใจของเขา แม้จะไม่ชัดเจนก็ตาม และเมื่อมีการแยกออกจากกันหรือพรากจากกันไป ก่อนหรือหลังวันแต่งงานหรือเมื่อได้มีเพศสัมพันธ์กันแล้ว ก็จะมีความเสียใจ สร้างความเจ็บปวดอยู่ในส่วนลึกของจิตใจ หยุดรักต่อไปไม่ได้ในระยะหนึ่ง เพราะมนุษย์ทุกคนถูกสร้างมาให้เป็นผู้รับผลประโยชน์จากการแต่งงานทั้ง 3 ประการตามที่ได้ระบุมาแล้วนี้ ครับผม

เพราะ ....เขาหลงลืมไปว่า ความเจ็บปวดไม่ได้เกิดซ้ำ มันเกิดขึ้นและ

ผ่านเขาไปแล้ว ...มีแต่เขาที่ยังหวนรำลึกและนำมาใส่ใจอยู่ทุกวัน

เขาได้แต่งตั้งให้ความเศร้า เสียใจ เจ็บปวดเป็นส่วนหนึ่งของ "ความรัก"

...

คนอย่างนี้เจ็บปวดเสมอไม่ว่าจะรักใคร เพราะเขาหลงรักความสาหัส

หนักหนานั้นเกินกว่าจะหยุดรักได้

....

( ใครจะพาให้เขาพ้นจากป่างมงายได้นอกจากตัวของเขาเอง *.* )

เพราะเราเอาใจไปผูกพันกับความรักมากเกินไปสิครับ เมื่อเราได้รับความสมหวังใจก็สูข แล้ว เมื่อเราผิดหวังกะความรักใจเราเจ็บปวดที่ผิดหวังกับความรัก เหมือนกับที่เขาว่าทุ่มทั้งใจ ไม่ยอมเผื่อใจรับความผิดหวังบ้างนะครับ ไม่มีวันที่กิเลสจะหยุดแค่นี้นะครับ เปรืยบเสมือนนํ้ากลิ้งบนใบบอนนะครับ

ความรักมีความเจ็บปวดเป็นของแถมมาด้วย คือ การจากกัน ซึ่งจะเกิดชึ้นเมื่อไหร่ก็แล้วแต่ชะตากรรม แต่คนก็ยังรักกันอยู่ เพราะมันสร้างความทรงจำที่ดีเอาไว้ด้วย ทุกคนอยากมีความทรงจำดี ๆ ในชีวิตกันทุกคน เพื่อทำให้ชีวิตมีความหมาย ถ้าใครมีความทรงจำแย่ ๆ ตลอดชีวิต เขาคงคิดว่า ฉันอยู่ไปทำไม สิ่งดี ๆ ไม่เคยเกิดกับฉันเลย ต่อจากนั้น อาจเกิดเรื่องไม่น่าเกิดได้นะครับ

ความรักมันทำให้คนตาบอด มันจะทำให้ลืมมองตัวเอง จนลืมคุณค่าของตัวเองค่ะ (จบ.)

อย่าไปติดรักมากครับ เคยได้ยินมั้ย รักสร้างรัง

ครึ ครึ ครึ ก็เพราะว่า เค้า ถือว่า..

อย่าบอกลาถ้าคุณยังต้องการจะพยายามต่อไป

อย่าท้อใจถ้าคุณยังรู้สึกว่าคุณไปไหว

อย่าพูดว่าคุณไม่รักคนคนนั้นอีกแล้ว ถ้าคุณไม่สามารถทำใจ เพราะ..

การมอบความรักทั้งหมดให้ใครสักคนไม่ได้เป็นหลักประกันว่าเขาจะรักเราตอบ

อย่าหวังที่จะได้รักตอบ แต่จงรอให้มันงอกงามขึ้นในหัวใจเขา

แต่ถ้ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้น ให้พอใจว่าอย่างน้อยมันก็ได้งอกงามขึ้นในใจของเราเอง(ฮา..)

ทั้งนี้ และทั้งนั้น อยู่ที่วิธีคิด

เอาใจเขามาใส่ใจเรา ถ้าคุณรู้สึกว่าสิ่งนั้นจะทำให้คุณเจ็บปวด

รู้ไว้เถอะว่าคนอื่น(คนนั้น) ก็เจ็บปวดจากสิ่งเดียวกันเช่นกัน