แด่ธรรมะซึ่งไม่มีชื่อ : คุณเชื่อไหมว่า ธรรมะไม่ใช่โลกธรรม และ ธรรมะก็ไม่ใช่โลกุตรธรรมด้วย?

เราก็ไม่เรียก “ธรรมะ” ว่า “โลกธรรม-โลกุตรธรรม-อมตะธรรม” เพราะ “ธรรมะ” เป็นสภาวะสูงสุด เป็นหนึ่ง และสมบูรณ์แบบ จึงไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ แต่เรา���ะเรียกสิ่งอื่น ๆ ที่พึ่งอาศัย “ธรรมะ” นั้นต่างหากว่าเป็น “โลกธรรม-โลกุตรธรรม-อมตะธรรม” โดยสิ่งนั้น ๆ จะถูกเรียกชื่อแตกต่างกันไปตาม “พฤติธรรม” ของ “ธรรมะ” ซึ่ง “ดำรงอยู่” ในขณะนั้น โดยจะครอบคลุม “สภาวธรรม” ทั้ง 3 ประการ เช่น

(1) ถ้า “ธรรมะ” ดำรงอยู่ “ใน” ธรรมชาติ เราจะเรียก “สภาวธรรม” นั้นว่า “โลกธรรม” หรือ “อันตรธรรม” (Immanence Dharma)

(2) ถ้า “ธรรมะ” ดำรงอยู่ “เหนือ” ธรรมชาติ เราจะเรียก “สภาวธรรม” นั้นว่า “โลกุตรธรรม” หรือ “อุตรธรรม” (Transcendence Dharma)

(3) ถ้า “ธรรมะ” ยังคงดำรงอยู่กับธรรมชาตินั้นตลอดไป แม้ว่าธรรมชาติอื่น ๆ จะแตกดับไปแล้ว เราจะเรียก “สภาวธรรม” นั้นว่า “อมตะธรรม” (Immortal Dharma)

.......สาธุ

ศาสนานี้ไม่มี ทุกศาสนาไม่มี คำสอนไม่มี ธรรมะก็ไม่มี เพราะทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินไปสู่ความ..ไม่..มี...แม้..กระทั่ง..ตัวเราเอง ก็ไม่มีเช่นกัน

ธรรมะอยู่ในโลก ธรรมะอยู่ในตัวเราอยู่ในทุกที่ ธรรมะไม่มีอะไรโลกุตรธรรมก็ไม่มีอะไร ที่สุดของอะไรก็ไม่มีอะไร

ผมเชื่อในนัยเดียวกันนี้คือ

"แม้ธรรมะก็เป็นสมมุติบัญญัติ แล้วโลกธรรม-โลกุตรธรรมจะมีมาแต่ไหน เพราะล้วนแล้วแต่เป็นสมมุติทั้งสิ้น" เพราะมันเป็นธรรมเหนือโลก คือเหนือสมมุติ และวิมุติ เพราะคำว่าวิมุติ ก็ยังถือว่าเป็นสมมุติขั้นละเอียด

เชื่ออย่างนั้น

เชื่อ 1000% เพราะโลกธรรม-โลกุตรธรรมนั้นเป็นเพียงสภาวะที่ใช้เรียกสิ่งที่พึ่งธรรมะ ไม่ใช่ใช้เรียกธรรมะ

เชื่อตามนั้น เพื่อให้เข้าใจง่าย ๆ จะขอเปรียบเทียบดังนี้

“โลกธรรม” เป็นหลักการที่ใช้ดำเนินชีวิตให้ "สอดคล้อง" กับวิถีของโลกียกรรม (กรรมดี-กรรมชั่ว) โดยผ่านทางศีลธรรม จริยธรรม และคุณธรรม

ส่วน “โลกุตรธรรม” เป็นหลักการที่ใช้ดำเนินชีวิตให้ “หลุดพ้น” จากวิถีของโลกียกรรม (กรรมดี-กรรมชั่ว) และจากวิถีของโลกธรรม (ศีลธรรม-จริยธรรม-คุณธรรม) ด้วย โดยผ่านทาง “มนุษยธรรม” (มโนธรรม-กายธรรม ฯลฯ)

ครับเชื่อครับแต่ก่อนนานมาแล้ว

น้ำก็ไม่ได้เรียกตัวเองว่า " น้ำ "

ดินก็ไม่ได้เรียกตัวเองว่า " ดิน "

ท้องฟ้าก็ไม่ได้เรียกตัวเองว่า " ท้องฟ้า "

ข้าวก็ไม่ได้เรียกตัวเองว่า " ข้าว "

แต่ก็ไม่มีปัญหาครับ

โง่หรือฉลาดกินก็อิ่มเหมือนกัน

ภาษาก็ทำให้ยุ่งยากอย่างนี้แหละ

อย่าไปคิดมากกับมันเลยครับ ฟุ้งซ่าน