แด่ธรรมะซึ่งไม่มีชื่อ : คุณเชื่อไหมว่า ธรรมะไม่ใช่โลกธรรม และ ธรรมะก็ไม่ใช่โลกุตรธรรมด้วย?

เราก็ไม่เรียก “ธรรมะ” ว่า “โลกธรรม-โลกุตรธรรม-อมตะธรรม” เพราะ “ธรรมะ” เป็นสภาวะสูงสุด เป็นหนึ่ง และสมบูรณ์แบบ จึงไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ แต่เราจะเรียกสิ่งอื่น ๆ ที่พึ่งอาศัย “ธรรมะ” นั้นต่างหากว่าเป็น “โลกธรรม-โลกุตรธรรม-อมตะธรรม” โดยสิ่งนั้น ๆ จะถูกเรียกชื่อแตกต่างกันไปตาม “พฤติธรรม” ของ “ธรรมะ” ซึ่ง “ดำรงอยู่” ในขณะนั้น โดยจะครอบคลุม “สภาวธรรม” ทั้ง 3 ประการ เช่น

(1) ถ้า “ธร���มะ” ดำรงอยู่ “ใน” ธรรมชาติ เราจะเรียก “สภาวธรรม” นั้นว่า “โลกธรรม” หรือ “อันตรธรรม” (Immanence Dharma)

(2) ถ้า “ธรรมะ” ดำรงอยู่ “เหนือ” ธรรมชาติ เราจะเรียก “สภาวธรรม” นั้นว่า “โลกุตรธรรม” หรือ “อุตรธรรม” (Transcendence Dharma)

(3) ถ้า “ธรรมะ” ยังคงดำรงอยู่กับธรรมชาตินั้นตลอดไป แม้ว่าธรรมชาติอื่น ๆ จะแตกดับไปแล้ว เราจะเรียก “สภาวธรรม” นั้นว่า “อมตะธรรม” (Immortal Dharma)

.......สาธุ

ศาสนานี้ไม่มี ทุกศาสนาไม่มี คำสอนไม่มี ธรรมะก็ไม่มี เพราะทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินไปสู่ความ..ไม่..มี...แม้..กระทั่ง..ตัวเราเอง ก็ไม่มีเช่นกัน

ธรรมะอยู่ในโลก ธรรมะอยู่ในตัวเราอยู่ในทุกที่ ธรรมะไม่มีอะไรโลกุตรธรรมก็ไม่มีอะไร ที่สุดของอะไรก็ไม่มีอะไร

ผมเชื่อในนัยเดียวกันนี้คือ

"แม้ธรรมะก็เป็นสมมุติบัญญัติ แล้วโลกธรรม-โลกุตรธรรมจะมีมาแต่ไหน เพราะล้วนแล้วแต่เป็นสมมุติทั้งสิ้น" เพราะมันเป็นธรรมเหนือโลก คือเหนือสมมุติ และวิมุติ เพราะคำว่าวิมุติ ก็ยังถือว่าเป็นสมมุติขั้นละเอียด

เชื่ออย่างนั้น

เชื่อ 1000% เพราะโลกธรรม-โลกุตรธรรมนั้นเป็นเพียงสภาวะที่ใช้เรียกสิ่งที่พึ่งธรรมะ ไม่ใช่ใช้เรียกธรรมะ

เชื่อตามนั้น เพื่อให้เข้าใจง่าย ๆ จะขอเปรียบเทียบดังนี้

“โลกธรรม” เป็นหลักการที่ใช้ดำเนินชีวิตให้ "สอดคล้อง" กับวิถีของโลกียกรรม (กรรมดี-กรรมชั่ว) โดยผ่านทางศีลธรรม จริยธรรม และคุณธรรม

ส่วน “โลกุตรธรรม” เป็นหลักการที่ใช้ดำเนินชีวิตให้ “หลุดพ้น” จากวิถีของโลกียกรรม (กรรมดี-กรรมชั่ว) และจากวิถีของโลกธรรม (ศีลธรรม-จริยธรรม-คุณธรรม) ด้วย โดยผ่านทาง “มนุษยธรรม” (มโนธรรม-กายธรรม ฯลฯ)

ครับเชื่อครับแต่ก่อนนานมาแล้ว

น้ำก็ไม่ได้เรียกตัวเองว่า " น้ำ "

ดินก็ไม่ได้เรียกตัวเองว่า " ดิน "

ท้องฟ้าก็ไม่ได้เรียกตัวเองว่า " ท้องฟ้า "

ข้าวก็ไม่ได้เรียกตัวเองว่า " ข้าว "

แต่ก็ไม่มีปัญหาครับ

โง่หรือฉลาดกินก็อิ่มเหมือนกัน

ภาษาก็ทำให้ยุ่งยากอย่างนี้แหละ

อย่าไปคิดมากกับมันเลยครับ ฟุ้งซ่าน