ทำไมต้องเสแสร้ง....!!!!?

เพราะคนเราไม่จำเป็นต้องส่งต่อความทุกข์ให้ใคร

เพราะคนเราต้องมีความอดทน ฝืนทน เพื่อให้สิ่งที่จำเป็นต้องทำนั้น บรรลุสู่จุดหมาย

เพราะคนเราจะแสดงความรู้สึกที่มี อย่างตรงไปตรงมาในทุกสถานการณ์ไม่ได้

เพราะคนเราคิดว่าการให้กำลังใจแก่ผู้อื่น เป็นความสุขที่อาจทำให้ใจเรามีพลัง

เพราะคนเรา ไม่อาจหลีกหนีทุกปัญหา ได้ตามที่ใจเราต้องการ

ก็เพราะอะไรที่มากมาย เราเป็นมนุษย์ มีชีวิต มีจิตใจ มีความคิด การที่แสดงออกทุกสิ่งทุกอย่าง อย่างไร้การควบคุม อาจดูเป็นความตรงไปตรงมา ดูซื่อ ดูจริงใจ แต่ไม่เหมาะกับทุกสถานการณ์ ที่เราต้องอยู่ เช่น โกรธมาก อยากตะโกนให้สะใจ แต่ทำได้ แค่นิ่งๆบึ้งๆ แค่นั้นเองค่ะ เว้นแต่อยู่ในป่า ที่ไม่ค่อยมีคน อาจจะทำได้นะคะ

โรสเคยผ่านจุดนั้นมาเหมือนกันค่ะ

ไม่ใช่แสแสร้ง

แต่เป็นการแสดงความเข้มแข็งต่างหาก

เราเซไม่ได้ มันอาจจะล้มครืนลงมาทั้งหมด

จึงต้องหยัดยืน ทั้งๆที่ฝืนเต็มทน

แต่ผลสุดท้าย

ทุกอย่างจะผ่านไปอย่างงดงามค่ะ

(คุยโทรกันมั้ย)

ทำ ไ ม ต้ อ ง เ ส แ ส ร้ ง...!!!!?

อยากบอกปายว่า ใครที่เสแสร้งได้แบบนั้น ถือว่า "เ ก่ ง ม า ก"

แ ล ะ จั ด ก า ร อ า ร ม ณ์ ไ ด้ ถู ก ต้ อ ง แ ล้ ว

เพราะถ้าเราไม่ฝืนอารมณ์ตัวเอง แสดงออกตรงกับใจไปเสียทุกอย่าง

เราคงอยู่ในสังคมนี้ไม่ได้

เ ร า ทุ ก ค น จำ เ ป็ น ต้ อ ง ค ว บ คุ ม อ า ร ม ณ์ แ บ บ นี้ แ ห ล ะ

เราทำเพื่อความอยู่รอด เราทำเพื่อให้กำลังใจตัวเอง

และที่สำคัญ เราทำเพราะเรายังฝืนอารมณ์ตัวเองได้ ซึ่งมันแสดงว่าใจเรายังเข้มแข้งอยู่

แ ล้ ว ค น เ ร า ก็ ไ ม่ ไ ด้ มี อ า ร ม ณ์ ด้ า น เ ดี ย ว ด้ ว ย ^_^

เหรียญยังมีสองด้านเลย

ในความทุกข์ก็ย่อมมีความสุขปะปนอยู่เช่นกัน

ถึงแม้ว่าชีวิตเราวันนี้อาจจะเผชิญเรื่องร้ายๆ สักสิบเรื่องพร้อมกัน

แต่ปายลองนึกดูให้ดีสิว่า สิบเรื่องนั้นมันก็ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิตเราเมื่อไหร่

ชีวิตปายและปลาทูรวมทั้งคนอื่นๆ ยังมี "เ รื่ อ ง ร า ว" ที่รอเราอยู่อีกเยอะ

ไม่ว่ามันจะดีหรือร้าย สักวันเวลาก็จะนำพาทุกอย่างจากไป

รวมทั้งชีวิตเราด้วยเหมือนกัน(เกิด แล้วก็ แก่ แล้วก็ ตาย..)

...

...

อยากบอกปายว่า.. "ไ ม่ ว่ า ป า ย จ ะ มี ปั ญ ห า อ ะ ไ ร อ ยู่"

ก็ขอให้รู้ไว้ว่า.. "ป า ย ยั ง มี เ พื่ อ น เ ส ม อ"

พวกเขาก็คือ.. "เ พื่ อ น เ กิ ด แ ก่ เ จ็ บ ต า ย "

ซึ่งมีจำนวนมากมาย และพวกเราก็ต้องเผชิญความทุกข์แล้วก็ต้องเสแสร้งเหมือนปายทุกคนนั่นแหละจ๊ะ

~~ เ ป็ น กำ ลั ง ใ จ ใ ห้ น ะ ^_^ ~~

1. เพราะคุณเก่ง !

2. เพราะคุณคือคำตอบสุดท้าย !

3. เพราะคุณไม่รู้จักหลีกหนีปัญหา !

4. เพราะคุณไม่รู้จักปล่อยวาง !

5. เพราะคุณไม่รักตัวเอง !

QQQQQQQQQQQ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

เผื่อใจไว้เจ็บ บ้างสิครับ !

คิดว่าไม่ได้เสแสร้งนะ....แต่ให้กำลังใจตนเองต่างหาก...ถ้าเราเจออะไรที่เป็นทุกข์แล้วเราคล้อยตามไปกับมัน...ก้อจะยิ่งทุกข์ไปกันใหญ่..เพราะฉะนั้นอะไรที่ทำแล้วมันฝืนได้...แล้วให้กำลังใจตนเองเสริมเข้าไป....ก็จะทำให้เราฮึดสู้ขึ้นมาอีกครั้งดีกว่า....ปล่อยให้มันเลวร้ายลงไป..จะทุกข์อย่างไร ยิ้มสู้เข้าไว้แล้วอะไรๆ ก็จะดีเอง.....สู้ ๆ...สู้ตาย ๆ...

เพราะโลกนี้ไม่ได้มีเราเพียงคนเดียว และเราไม่ได้ยืนอยู่เพื่อตัวเราเองเท่านั้น บางครั้งการหยัดยืน หรือฝืนยืนหยัดของเราก็เพื่อคนอื่น เพราะหากเรายืนได้หนึ่งคนจะประคับประคองคนได้อีกหลายคน

แต่การที่เราให้กำลังใจคนอื่นได้ทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่คิดจะสู้ นั่นเพราะเรามองเรื่องของคนอื่น ว่าเป็นเรื่องของคนอื่น เรากันตัวออกมาจากปัญหา สายตาและใจของเราเลยรับภาพได้ชัดเจน เหมือนเรานั่งดูละคร เราเห็นภาพชีวิตวิเคราะห์ตัวละครได้ แต่เรื่องของเรา ๆ เอาตัวเข้าไปพัวพัน ปมชีวิต ปมปัญหาวุ่นวายสับสนแก้ไม่ออก เราคิดว่ายิ่งดิ้นยิ่งแน่น เพราะเราคิดแบบนั้น มันจึง "เหมือน"จะเป็นแบบนั้น

เราก็เป็นอยู่นะ ไอ้อาการแบบเนี้ย... มันสรุปได้ง่ายๆว่า เพราะคุณเข้มแข็งเกินกว่าที่คุณคิดว่าคุณเป็นไงล่ะ... ในที่สุดแล้วคุณคือผู้ไม่แพ้... คุณไม่ยอมให้สิ่งเหล่านี้มาทำลายชีวิตคุณ คุณคือ...บุคคลที่น่าเอาเยี่ยงอย่างไง... สู้ๆ... Yeah Yeah!!...

คนเราน่ะ ถ้าไม่ยอมรับความเป็นจริงซะบ้างมันไม่หมดปัญหาหรอก ถ้าเราแสดงออกมาจริงๆ ซะมันจะโล่งอกทันที่เมื่อเรื่องที่เราเสแสร้งมันจบ "อย่ายอมจำนนต่อปัญหาชีวิต อุปสรรคจะยอมจำนนไปเอง"

เพราะเราอยู่ในสังคม มีหน้าที่การงาน ต้องพบปะผู้คน ถึงเราจะทุกข์แสนสาหัส เศร้าขนาดไหน แต่เมื่อเราไม่ได้อยู่คนเดียว เราก็ต้องเข้มแข็ง ยิ้มสู้ ต้องเสแสร้งแบบที่คุณว่า เพื่อทำให้โลกรู้ว่าเราเป็นเราคนเดิม เพราะคนในสังคม ไม่ใช่ทุกคนที่จะเห็นใจในความทุกข์ความเดือดร้อนของเรา เข้าใจเรา ไม่สมเพทเวทนาเราถ้าเรามีทุกข์ หรือเดือดร้อน

เพราะอะไรหรอ ไม่รู้เหมือนกันสิ แต่ฉันเชื่อว่า ทุกๆคนมีเหตุผลเป็นของตัวเอง การที่เราจะทุกข์มากมายขนาดไหนก็มีบางสิ่งบางอย่าง��¸—ี่ทำให้เราไม่จำเป็นจะต้องแสดงออกเสมอไป หากแต่ว่าเราต้องการเก็บความรู้สึกเหล่านั้นไว้คนเดียว แต่ถ้าจะให้ดีทุกปัญหามีทางออกที่ดี เพราะคนเราทุกคนมีพ่อพระ แม่พระในบ้านนั่นก็คือบิดา มารดาของเราเอง ท่านทั้ง2นี้แหละคือหนทางแสงสว่างสำหรับทุกๆคน เชื่อสิ