Pai

เรามาร่วมแชร์ร่วมเล่าเหตุการ์ณที่ประทับใจ...ในปี 2552 กันดีกว่าค่ะ

เอาแบบเรื่องที่ประทับใจ เรื่องที่อยากทำแล้วได้ทำ เหมือนที่เขาให้พรว่า ขอให้สมปราถนาทุกประก��รนั่นแหละค่ะ

มาเล่ากันเยอะ ๆ นะค่ะ เรากำลังจะลาปี 52 กันแล้ว...

คนเราลองได้ชื่อว่า เป็นคนเคยโกหกแล้ว...หากต่อไปจะพูดอะไร...จะมีใครมาเชื่อเราได้อีก

เหมือนคนที่เคยทำผิด...เวลาที่มีเหตุการณ์อะไร ไม่ดี คนที่โดนเพ่งเล็งมากที่สุด ก็คือคนที่เคยทำผิดนั้นแหละ

การให้โอกาส หรือมอบความไว้วางใจ ให้คนที่เคยทำผิด จะมีเปอร์เซ็นต์มากน้อยขนาดไหน

การที่เรารู้ว่าใครพูดโกหก หรือพูดไม่จริง กับเรา ....

เราอยากรู้เหตุผลของเค้าไม่ ? เราจะให้อภัยเขาไม่ ? หรือว่า ประนามเขาในทันทีว่า เป็นคนโกหกหลอกลวง...

เป็น....คนลวงโลก....

คุณกลัว เลข 13 กันบ้างหรือเปล่า ?

จริงหรือเปล่า ที่มันเป็นเลขไม่ดี ?

มันเคยมีอาถรรพ์ เลข 13 กับคุณบ้างไม่ ?

ใครเคยลอง เขียนเลข 13 แล้วตะแคงดู มันอ่านได้ว่า ผี จริงเหรอ ?

การพูด คำว่า ขอโทษ เป็นคำพูด อุทาน หรือเป็น คำกริยา ที่ส่อแสดงถึง การแสดงความเสียใจ ของคนพูด ค่ะ

คนบางคน พูดติดปาก อะไร ๆ ก็ขอโทษ ๆ เหมือนไม่จริงใจ

คนบางคน กว่าจะพูด คำว่า ขอโทษได้ ซักที โอ้โห้ ลำบากยากเย็น

แล้วคำว่า ขอโทษ ที่เราพูดให้ คนอื่นฟัง เค้าจะรู้ ยังไงว่าเรา เข้าใจความหมายของคำว่า ขอโทษจริง ๆ

" ...อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน... ตามความคิดสติเราให้ทัน..

อยู่กับสิ่งที่มี..ไม่ใช่สิ่งที่ฝัน ...และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด......

เพลง live and leand ของคุณบอย เพลงนี้....เมื่อฟังแล้ว ก็อดสงสัยว่า. ตกลง

เราควรอยู่กับปัจจุบัน...เรียนรู้..และแก้ไข.......

หรือว่า เราควรมีความฝัน...และไปให้ถึงฝัน ที่วาดหวังไว้

สังเกตุตัวเอง..ว่า หมู่นี้ ไม่ค่อยอยากพูดจากับใคร....อยากอยู่เงียบ ๆ มากกว่า

แต่ละวันพูดกับคนน้อยมาก...แต่สามารถฟังเพื่อนเล่า เรื่องราวได้ แต่ไม่โต้ตอบ

ไม่ได้รู้สึก ซึมเศร้า...ก็มีความสุขดีทุกประการ....ยังชอบฟังเพลง..เวลาอาบน้ำ ก็ยังฮัมเพลง...อ่านหนังสือตลก ก็หัวเราะได้....ดูละครก็ยิ้มได้....

เพียงแต่ไม่อยากพูด เท่านั้นเอง....

คนในครอบครัว เข้าใจดี ... เพราะตัวเองปกติก็เป็นคนพูดน้อย...

แต่กลัวเพื่อน ร่วมงานจะอึดอัด...เพราะเราไม่พูดจาอะไรกับใคร....และไม่ร่วมวงสนทนากับใคร เพียงแต่นั่งฟังยิ้ม ๆ เท่านั้น

จึงอยากทราบว่า ตัวเองผิดปกติ อะไรหรือเปล่า....ต้องไปหาหมอบำบัดหรือเปล่าค่ะ ?...

สบายใจดี..กันหรือเปล่าค่ะ....? หรือว่า เศร้าเหมือนกัน.....

ทำไมต้องทำเป็นมีความสุข...

...ทั้ง ๆ ที่ทุกข์ถนัด

ทำไมต้องทำเป็นสู้ไหว...

...ทั้ง ๆ ที่ไม่มีแรงจะยืน

ทำไมต้องฝืนยิ้มและหัวเราะ...

...ทั้ง ๆ ที่อย่างร้องให้เป็นที่สุด

ทำไมถึงให้กำลังใจคนอื่นได้...

...แต่ตัวเองไม่เคยคิดจะสู้เลย

ทำไมถึงผ่านมันไปไม่ได้...

...ทั้ง ๆ ที่อยากให้มันจบ ๆ กันไป

ทำไมนะ ? ทำไม...เพราะอะไร ?

ถ้าคนที่เราคบ ๆ ดู ๆ กัน มาบอกกันตอนหลังว่ามีอดีต คุณรับได้แค่ไหน....

วันเวลาที่ผ่านมา แน่นอนว่าเรา เรียกกลับมาไม่ได้ บาง���ี่เราก็อดนึกเสียดายว่า อะไรที่ตั้งใจจะทำแล้วไม่ได้ทำ ปล่อยให้วันเวลาผ่านไป แล้วมานั่งนึกเสียดายว่าทำไมไม่ทำ คุณเคยมีเหตุการณ์อะไร ที่ทำให้เสียดายวันเวลาที่ผ่านมาบ้างไม่ค่ะ

หากเรารู้เหตุการณ์ต่าง ๆ ได้ล่วงหน้าคงดี อาจมีเวลาทำใจ

แต่ถ้าเรารับรู้เรื่องร้าย ๆ แบบช็อค ๆ เราจะมีวิธีรับมือกับเรื่องแบบนี้ยังไง

คุณจะคิดว่าคุณเป็นอะไร ? หมอจะบอกเราตรง ๆ หรือเปล่า ค่ะ

หรือว่าหมอจะบอกกับญาติของเรา

รักแบบสุด ๆ ( ทุ่มเทใจให้สุด ๆ รักได้เท่าไหรก็รักหมด ไม่มีกั๊ก )

รักแบบเตรียมตัวเตรียมใจ ( เผื่อใจไว้ถ้าเจอความผิดหวัง หรือทำใจไว้ก่อนถ้าพลาดก็ไม่เจ็บมากนัก )

รักแบบกล้า ๆ กลัว ๆ ( ไม่ค่อยมั่นใจในรัก กลัว ๆ กล้า ๆ รักเขาแต่ถ้าเขารักตอบก็จะกลัว ๆ เหมือนเจ้าสาวกลัวฝน )

เรารู้สึกว่า ความสุขอยู่กับเราสั้นจัง แต่ความทุกข์กับอยู่กับเรานานกว่า...

เพื่อน ๆ คิดว่าไง ? สุขกับทุกข์ อะไร มีมากกว่ากัน

ทำไมเมื่อเข้าไปใน Messenger เราจึงมองเห็นสถานะของคนที่ออนอยู่ เป็นออฟไลน์.....

แล้วเวลาเราเขียนข้อความ เขาเห็นข้อความเราแต่เราไม่เห็นข้อความของเขา....

แล้วทำไม เพื่อนที่เราใส่ชื่อเขาให้เป็นเพื่อน M จึงเข้า M คุยกับเราไม่ได้ค่ะ

ช่วยอธิบายวิธีการเข้าตั้งแต่แรกเลยได้ไม่ค่ะ....

ไม่มีคำบรรยาย สงสัยเฉย ๆ

เธอ ไม่ใช่คนที่ ไร้เดียงสา.....

เธอ ผ่านสิ่งเลวร้าย มาแล้ว หลายต่อหลายครั้ง

เธอ มองโลกในด้านดี และสวยงาม

เธอ การงานดี เป็นหัวหน้ามีลูกน้องตั้งแต่ อายุยังน้อย ๆ

เธอ มีครอบครัวที่อบอุ่น

แต่ทำไมเธอ ถึง โง่ และ เป็น เหยื่อ ของ คนที่ฉลาดกว่า....!!!!