คุณเคยนึกเสียดายวันเวลาที่ผ่านมาบ้างไม่ ?

มากมายค่ะ แต่พยายามเปลี่ยน ให้ตัวเองอยู่กับวันนี้ เพื่อวันนี้ให้มากกว่า จะกังวลถึงอนาคต หรือมัวแต่คร่ำครวญ กับหลายสิ่งหลายอย่าง ที่ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคาดหวัง ชีวิตมักจะมีหลายสิ่งหลายอย่าง ที่ทำใ้ห้เรารู้สึกเสียดาย แต่ถ้าเราทำทุกวันให้ดี วันต่อๆไป ก็คงจะมีแต่ผลลัพธ์ดีดีค่ะ

ไม่เคยเสียดาย มีแต่ขอบคุณอ่ะค่ะ ^^o

-ขอบคุณทุกความสุขที่ได้รับ ทำให้เรามีแรงในวันนี้

-ขอบคุณสิ่งเลวร้ายทุกอย่างที่เคยมี ทำให้เรารู้คุณค่าของสิ่งดีๆที่เคยได้รับและยังทำให้เราเข้มแข็งขึ้นทุกครั้งที่ผ่านมันมาได้ด้วย

-ขอบคุณความเจ็บป่วย ทำให้รู้ซึ้งถึงคำว่า อโรคยา ปรมาลาภา

-ขอบคุณคนใจร้ายทุกคน ทำให้รู้จักระวังตัวมากขึ้น

-ขอบคุณคนใจดีทุกคน ทำให้รู้ว่าโลกนี้จะน่าอยู่ถ้าคนดีไม่ท้อแท้

-ขอบคุณทุกปัญหา ทำให้เราเรียนรู้+แก้ไข+หลบหลีกได้เก่งขึ้น

-ขอบคุณความรักที่เคยมี ทำให้เรารู้ว่าความรักที่ดี/รักแท้ สูงค่าแค่ไหน และเรียนรู้ที่จะแบ่งให้คนอื่นได้ด้วย

-ขอบคุณที่เราพลาดโอกาสในวันนั้น วันนี้เราเลยยังมีโอกาสที่ดีกว่าให้ได้ทำ และรู้ว่า"โอกาส"ไม่แวะเวียนมาหาบ่อยนัก จงอย่าลังเลที่จะฉวยมันไว้

...ถ้าไม่มีวันนั้น-แบบนั้น ก็คงไม่มี"เรา"ในวันนี้-แบบนี้...เลยไม่เสียดายค่ะ

ไม่เคยเสียดายเวลาที่ผ่านมาเลยนะ..

แต่"เสียแรง"กับคนบางคนเท่านั้นที่ทำให้เวลาของเรา "ด้อยค่า"ลงไป.

แต่ก็ขอบคุณ..ที่ทำให้มี"ฉัน"ในเวลาวันนี้..

เฉยๆเพราะเท่าที่เป็นอยู่คือพยายามเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นคง แค่เป็นประสพการณ์ ไม่เคยเดินถอยหลังที่เห็นแต่ที่ผ่านมา

เมื่อก่อนเคยมีความรู้สึกนึกเสียดà¸��ยในบางสิ่งที่ควรทำแต่ไม่ได้ทำ

มีทั้งเรื่องเล็ก เรื่องใหญ่ และเรื่องไม่เป็นเรื่อง เช่น

ทำไมเลือกเรียนสายนี้ แทนที่จะเลือกเรียนสายนั้น

ทำไมเราถึงตัดสินใจทำไปอย่างนี้ แทนที่จะทำอย่างนั้น

ทำไม? ทำไม? ทำไม? ฯลฯ เยอะแยะ มากมาย มหาศาล

ทุกข์ค่ะ ทุกข์เปล่าๆ

่เดี๋ยวนี้ ณ วันนี้

ไม่นึกเสียดายอะไรอีกแล้ว

เพราะอะไรที่เคยเสียดายว่าไม่ได้ทำเมื่อวันนั้น ถ้าวันนี้ทำได้ก็จะทำ

หากยังไม่มีจังหวะก็รอโอกาสทำใหม่

หรือถ้าทำไม่ได้จริงๆก็ "จบ" ไม่ทำ แล้วก็เลิกคิดถึงมันไปเลย

สบ๊าย...สบาย สะบายดีมั่กๆเลยค่ะ

*-*เป็นคำถามที่ดีนะ ..

*-* สำหรับเราก็มีบ่อยๆ เหมือนกัน แต่เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ เพราะถ้าเป็นเรื่องหลักๆ เราจะเป็นคนมีวินัย และดำเนินการตามแผนอย่างเคร่งครัด ..เวลาปฏิบัติการตามแผนที่วางไว้เราก็จะทำมันอย่างใส่ใจที่สุด ..ส่วนผลที่ออกมาจะเป็นอีกเรื่อหนึ่งซึ่งเราไม่ซีเรียสเท่าใดนัก เพราะ "เหตุจะเกิดย่อมอาศัยปัจจัยเป็นตัวบันดาลเสมอ" ..หากเราตั้งใจแล้วผลก็มักจะพลาดเป้าไม่มากเท่าไหร่นัก..*_* (ฟังแล้วดูน่าหมั่นใส้ไม๊...เราเป็นพวกพลังงานสูง หวังผลเลิศไว้ก่อนน่ะ..อิอิ..แต่เราไม่ใช่พวกเห็นแก่ตัวนะ.. ดูคำตอบของเราที่ผ่านมา ชี้วัดความจริงใจของเราได้จ้า)

*-* เรื่องเล็กๆน้อยๆที่เราว่า ก็มักจะเป็นเรื่องส่วนตัว กับคนรอบข้าง ซึ่งเราก็อาจจะมองข้ามไปเยอะเลยหละ "เวลาของเราไม่ใช่ของเราเสมอไป" หลายๆ ครั้งเราทำให้คนอื่นเขาเสียความรู้สึก แต่รู้สึกเหมือนกันไม๊ว่า มันกลับไปแก้ใขไม่ได้เลย "ใจคนเนี๊ย ยากแท้หยั่งถึง"จริงๆ ปากบอกว่าไม่เป็นไร แต่ในใจ...เฮ่อ..

*-* สรุปเลยว่า "โลกนี้ไม่มีความสมบูรณ์พร้อม ไม่มีสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับทุกคน ทุกคนล้วนแต่พิการ เรียกร้องเอาสิ่งที่ตนเองคิดว่าตนเองไม่มีจากคนอื่น" นั่นก็คือ เราจะมัวแต่ใส่ใจว่า อันนั้นไม่น่าเลย , ไม่น่าทำอย่างงั้นเลย , หากย้อนเวลาได้จะไม่ทำอย่างนี้เลย เราจะกลายเป็นคนประเภท "ย้ำคิดย้ำทำ" "เป็นพวกบ้าทฤษฎี 10 ปีก็ยังไม่ได้ลงมือ" กลัวความผิดพลาดซะงั้น ซึ่งความคิดพวกนี้ไม่มีประโยชน์หรอก เราควรจะคิดว่า "ที่มันเคยเป็นอย่างนี้..เพราะอย่างนี้นี่เอง" คือ ประยุกต์เป็นความรู้ไว้ปรับปรุงตัวเองในอนาคตต่อไป น่าจะดีกว่านะ ..(สอนแต่คนอื่น..เราเองก็ยังเป็นอยู่เหมือนเดิมนั่นแหละ..อิอิ)