ถ้าจะรับเด็กสักคนเป็นลูกบุญธรรม คุณคิดว่ามีปัญหาเรื่องอะไรบ้างมั้ยคะ ที่เราควรเตรียมตัวไว้ล่วงหน้าว่าจะต้องเจอ?

Question

คำถามนี้ เราขอเปิดกว้างให้เพื่อนๆ เข้ามาแสดงความคิดเห็นกันนะคะ ... ไม่ว่าคุณจะเป็นชาย หรือหญิง จะเป็นพ่อ แม่ ลูก ฯลฯ 

คือ เราอยากรู้ค่ะว่า ถ้าการที่คนๆ หนึ่ง มีความตั้งใจอันดี / ต้องการที่จะมีลูก / มีความหวังดี ที่จะเอาเด็กสักคนมาอุปถัมภ์เนี่ย นอกจากเขาจะมีเจตนาอันดี ตามที่กล่าวมาข้างต้นแล้ว เขาควรจะ "วางแผนอนาคตของครอบครัว" ไว้อย่างไรบ้าง เช่น ...

1. เขาควรจะต้องเตรียมตัวในการเป็นพ่อ - แม่บุญธรรมอย่างไรบ้าง 

2. มีปัญหาอะไรบ้างไหม ที่ "อาจจะ" เกิดขึ้นได้ในอนาคต เป็นต้นว่า พ่อ - แม่บุญธรรมควรจะบอกลูกหรือไม่ว่า ลูกเป็นลูกบุญธรรม ไม่ใช่ลูกแท้ๆ ถ้าบอกจะบอกยังไง และถ้าบอกแล้ว ผลจะเป็นยังไง เป็นต้น รวมทั้งปัญหาในเรื่องอื่นๆ ด้วยน่ะค่ะ

3. ในความคิดเห็นของคุณแล้ว ถ้า "สมมติว่า" เกิดปัญหาตามข้อ 2 คุณจะแก้ไขปัญหานั้นๆ ด้วยวิธีใดคะ

การที่เราถามคำถามนี้ขึ้นมา ก็เพราะว่า มีคน 2 คนที่เรารู้จัก กำลังคิดที่จะรับลูกบุญธรรม แต่ตอนนี้เขาก็ยัง ไม่ได้ตัดสินใจทำอะไรลงไปหรอกนะคะ ... 

คนที่เรากล่าวถึงว่า เขาอยากจะรับลูกบุญธรรมนั้น คนที่ 1 เป็นผู้ชาย ตอนนี้อายุ 37 ปี เคยแต่งงาน แต่ว่าภรรยาเสียชีวิตไปแล้ว และไม่มีลูกกับภรรยาคนที่เสียชีวิตไปแล้วนี้ ... ส่วนเด็กที่จะรับมาเป็นลูกบุญธรรมนั้น เป็นเด็กผู้ชายอายุ 4 ขวบ กับ เด็กผู้หญิงอายุ 3 ขวบ ... เด็กผู้ชายนั้น เอามาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ส่วนเด็กผู้หญิงนั้น แม่ที่แท้จริงของเขา เอามาฝากให้ผู้ชายคนนี้ช่วยเลี้ยงให้ในช่วงกลางวันของวันหนึ่ง (เพราะประมาณว่า รู้จักกันในระดับหนึ่ง ในฐานะเพื่อนบ้าน หรืออะไรทำนองนี้) แล้วก็ไม่มารับคืนอีกเลย เป็นเวลา 6 - 7 เดือนแล้วค่ะ แล้วผู้ชายคนนี้ ก็ตามหาแม่คนดังกล่าวไม่เจอด้วย เพราะดูเหมือนว่า ทางครอบครัวของผู้หญิงคนนี้ ก็จะช่วยกันปิดบังด้วย

ส่วนคนที่ 2 ที่จะรับลูกบุญธรรมนั้น เป็นผู้หญิง อายุ 45 ปี เป็นโสด และจะรับเด็กผู้หญิงอายุ 6 ขวบเป็นลูกค่ะ แต่เด็กคนนี้ เป็นเด็กต่างชาติ ผมสีทองค่ะ แต่เราก็ไม่รู้ว่า พ่อแม่ที่แท้จริงของเด็กคนนี้ เป็นคนประเทศไหน อย่างไรนะคะ รู้แต่ว่ารับมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าค่ะ

ขอรบกวนเพื่อนๆ ใน "รู้รอบ" ได้โปรดสละเวลาเข้ามาตอบคำถามให้เราสักนิดนะคะ 

ขอบคุณค่ะ

Kimmim · Accepted Answer

การเป็นพ่อเลี้ยงเดี่ยวหรือแม่เลี้ยงเดี่ยวไม่ง่ายเลยนะคะ ก่อนอื่น
1.เด็กต้องการความรัก,ความอบอุ่น,ความเข้าใจ,การดูแลเอาใจใส่,การปกป้องคุ้มครองมากๆ...ตรงนี้พร้อมที่จะทุ่มเท เสียสละให้เค้ารึเปล่า?

2.นอกจากเรื่องเวลาแล้ว สถานะการเงินของทั้งสองกรณีเอื้ออำนวยมากแค่ไหน เพราะเด็กคนนึงมีค่าใช้จ่ายสูง ตั้งแต่วัคซีน, นม, เสื้อผ้า, อาหาร, ขนม, ของเล่น แถมอาจมีกิจกรรมอื่นๆตามมาอีกด้วย .. พร้อมหรือเปล่า? (ไปเที่ยวหรือเจ็บป่วยยังไม่ได้นับนะเนี่ย)

-จากที่บอกมากรณีแรกนั้นยากตรงที่รับทีเดียวสองคน ส่วนกรณีหลังยากตรงที่เด็กต้องรู้แน่ๆว่าไม่ใช่แม่ที่แท้จริง

แต่อย่างไรก็ตาม...ถึงแม้ว่าปิดวันนี้ วันข้างหน้าถ้าเด็กไปโรงเรียน เดี๋ยวนี้ต้องกรอกประวัติผู้ปกครองกันแล้วค่ะคงไม่สามารถปิดบังความจริงได้ คงต้องบอกความจริง(ถ้าเค้าถาม)แต่ต้องใช้เทคนิคหน่อยคือ ถามก่อนว่า"ทำไมหนูอยากรู้ล่ะ"(ด้วยความอ่อนโยน หยั่งความรู้สึกเด็กก่อน) แล้วค่อยๆเล่า���่า ถึงไม่ใช่พ่อ/แม่ที่แท้จริง แต่พ่อ/แม่ก็รักหนูมากนะ หนูเป็นดวงใจของพ่อ/แม่นะ(กอดเค้า ให้ความอบอุ่นแก่เค้า)

อาจย้ำซ้ำๆด้วยการกระทำทุกวันเช่น หอมแก้มก่อนไปโรงเรียนและกลับจากโรงเรียนก็มากอดกัน-ชื่นใจกันก่อนตั้งแต่เด็กๆเล็กๆเลย เด็กสัมผัสความจริงใจจากผู้ใหญ่ได้ค่ะโดยเฉพาะเด็กเล็กๆ

ถ้าปูพื้นฐานไว้ดีตั้งแต่ต้น อนาคตแม้มีเสียงล้อเลียนก็คงไม่กระทบมากมายนักเพราะเด็กมั่นใจค่ะว่ามีคนที่รักเค้ามากๆอยู่(อาจดีกว่าพ่อ/แม่แท้ๆของเค้าด้วยซ้ำไปก็ได้ แต่อย่าให้เขามีความคิดด้านลบกับบุพการีตัวจริงของเขานะคะ อธิบายเลี่ยงว่าเค้าอาจมีความจำเป็นบางอย่างที่แม้แต่คุณก็ไม่ทราบเหมือนกัน)....คิดไว้เสมอค่ะว่า "ลูก..เป็นหน้าที่ที่จะติดตัวคนเป็นพ่อเป็นแม่ไปจนกว่าจะตายจากกัน ฉะนั้น ต้องตรองให้ดีๆเพราะ ..ชีวิต.. ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นค่ะ"

mimee · Answer

Orr · Answer

3 คำตอบ