หากจะเรียกว่า "ล้อมคอก" ก็คงไม่ผิดนักกับการแก้ปัญหาแก๊งขอทานเกลื่อนกทม.?

ถึงวัวจะเคยหาย ล้อมคอกไว้คงไม่สูญเปล่านะคะ วัวฝูงเก่าไป ฝูงใหม่ก็มาทดแทน การริเริ่มสิ่งใด ย่อมดีกว่าไม่ลงมือทำอะไรเลย ถูกมั้ย เมื่อมีคอกแล้วขอให้มันแข็งแรงพอจะต้านไหว ไล่วัวไปเก็บไว้ในที่ในทางของมันเสีย น้ำใจคนไทยไม่เคยเหือดหาย ขอเพียงอย่าให้พวกถือโอกาสเห็นคนมีน้ำใจ เป็นควายที่มีไว้เชือดก็พอ

ทุกสิ่งคงสำเร็จไม่ได้ง่ายๆนะคะ ถ้าจะคิดว่า เป็นภาระหน้าที่ของใคร กลุ่มใด หรือหน่วยงานใดเท่านั้น ประชาชนเองควรมีส่วนร่วม และเป็นหูเป็นตาให้กับสังคมของเราค่ะ ประเทศชาติไม่ใช่ของใครเพียงคนเดียว ถ้าคิดตรงนี้ได้ สังคมไทยจะมีอะไรดีๆเกิดขึ้นอีกมากมาย นะคะ ช่วยกันนะ

เปลี่ยนจากการให้เงินขอทานเป็นซื้อน้ำ ซื้อขนมปังจากเซเว่นมาให้แทนสิครับ

คนที่ไม่มีจริงๆก็ได้อิ่มท้อง ส่วนไอ้พวกหลอกลวงมัà¸��ก็ไม่ได้เงิน

ทำแบบนี้ดีกับทั้งสองฝ่ายครับ

เราเองก็จะได้ไม่ต้องคิดมากว่าเงินที่ให้ไปเค้าจะเอาไปทำอะไร เพราะให้เป็นของกินแทน

(มันคงไม่เอาของกินที่ให้ไปขายต่อหรอกน่ะ)

ดีค่ะรีบล้อมเร็วๆนะคะ นู๋กลัวมากเลย คุณพ่อคุณแม่บอกว่า อย่าออกไปไหนคนเดียว ต้องให้ผู้ใหญ่พาไป ไม่งั้นจะโดนจับขึ้นรถตู้ไปขาย หรือจับไปตัดแขน ตัดขาให้พิการ แล้วเอาไปนั่งขอทานตามสพานลอย นู๋เลยไม่กล้าไปไหน หรือวิ่งซุกซนเลย กลัวหลง แล้วโดนจับ นู๋ก็ไม่ได้อยู่กะคุณพ่อคุณแม่ คุณลุงผู้ว่า และผู้เกี่ยวข้องจัดการให้หมดเร็วๆนะคะ พวกนู๋จะได้ปลอดภัย ขอบคุณมากๆค่ะ

หากจะเรียกว่า "วัวหายล้อมคอก" ก็คงจะเป็นคำพูดที่ไม่ผิดสำหรับการปราปรามปัญหาขอทาน

สิ่งเหล่านี้ทำได้ยากครับ เพราะ"ระบบ"และ"เจ้าหน้าที่"ไม่สามารถรู้ได้เลยว่าแบบไหนที่เป็นขอทาน หรือเป็นแก๊งขอทาน และยิ่งในประเทศ"กำลังพัฒนา" จะมีการรับ"ส่วย"เสมอ ทำให้ประเทศของเรา "พัฒนาช้า" ยังไงล่ะครับ

จึงอยากจะกระตุ้นความคิดของคนกรุงเทพมหานคร ที่จะใส่ความจริงจังกับปัญหานี้

ปัญหานี้มันอยู่ที่คนไทยทั้งประเทศ ถ้าไม่มีคนให้เงินก็จะไม่เกิดวงจรอุบาทนี้ เพราะฉะนั้นต้องบอกให้คนไทยใจแข็งบอกปัดไปเลย คุณไม่ต้องอายว่าเขาจะหาว่าคุณขี้เหนียวหรือไม่มีใจเมตตา การทำบุญทำได้หลายอย่าง ไปช่วยคนที่เขาลำบากจริง ๆ ที่เขาไม่งอมืองอเท้าจะดีกว่า เราหยุดให้เงินขอทานมาเป็นสิบปีแล้วและเวลาเพื่อนเราจะทำทานเรามักจะบอกเสมอว่าอย่าให้ถ้าจะทำบุญเดินเข้าวัดเลย ยอดเงินบริจาคก็จบแล้ว โดยเฉพาะเด็ก ๆ เพื่อนเราที่เป็นสังคมสงเคราะห์เล่าให้ฟังแล้วของร้องว่าอย่าให้เด็ดขาด

ต้องช่วยกันค่ะ เพราะคนเหล่านั้นเอาจุดอ่อนของคนไทยที่ขี้สงสารมาเป็นเครื่องมือหากิน แล้ว 90 % ที่เป็นการค้ามนุษย์และหลอกลวงค่ะ เราต้องไม่ให้ทานค่ะแม้ว่าจะสงสารมากเพียงไหน แล้วหากอยากทำบุญหรือทำทานให้ไปตามสถานที่มีคนที่เดือดร้อนจริง ๆ เช่น ตามสถานเลี้ยงเด็ก ที่ดูแลคนชรา หรือตามโรงพยาบาล แทน

หากไม่มีคนให้ทาน ก็คงจะมีขอทานน้อยลงค่ะ

คิดว่าน่าจะเรียกแบบนี้ได้ เพราะก่อนหน้านี้คดีลักขโมยเด็ก ลักลอบเข้าเมือง มีอัตราสูง ถ้าสามารถจำกัดเรื่องขอทานได้คงดี คนไทยเมืองพุทธใจดี ทำบุญทำทานโดยไม่คิดหวังอะไร แถมยังสนับสนุนให้คนรู้จักทำมาหากินเลี้ยงชีพได้ จากประสบการณ์จริงที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ถ้าใครได้ใช้บริการรถไฟฟ้าสถานีหมอชิตจะเห็นสองคนผัวเมียอายุมากแล้ว เมียพิการขาขาดใส่่ขาเทียมปูผ้าขายพวงกุญแจที่ทำจากมือ อยู่ตรงบันได้ทางลงจากสถานี รู้สึกว่าเขาดิ้นรนต่อชีวิต มีอาชีพที่สุจริต เขาขายพวงกุญแจ 3พวง100บาท ซื้อเขามา 3 อันให้เขาไป 150บาท บอกว่าที่เหลือทิป เขาบอกไม่เอา จะให้พวงกุญแจมาอีก2อัน บอกว่าที่ขายอยู่ในราคานี้ก็ได้กำไรเพียงพอแล้ว เรางี้อึ้งเลยกับความคิดที่พอเพียงของแก ทำให้รู้ว่าความคิดปรัญชาชีวิตไม่ได้อยู่กับคนที่มีการศึกษาสูงและอาชีพการงานที่น่านับถือแต่อย่า่งใด ต่างกันมากกับขอทานที่อยู่ตามมุมต่างๆของสังคม ใครผ่านไปแถวนั้นอย่าลืมไปอุดหนุนสองคนลุงป้าบ้างนะคะ นี่แหละคะ คนสู้ชีวิตตัวจริง....