ความพอดีของคนเราอยู่ตรงไหนครับ?

ขึ้นอยู่กับสถานะของตัวเราเอง ถ้าคนรวยกินเหลาทุกมื้อก็น่าจะเรียกว่าพอดีได้ และถ้าคนรวยกินข้าวไข่เจียวเกือบทุกมื้อก็อาจจะเรียกว่าเป็นคนประหยัด (ขี้เหนียว) ผมว่าสิ่งสำคัญของความพอดีน่าจะเป็นการที่ความพอดีของเราไม่เป็นการเอาเปรียบหรือทำให้ตนเองและผู้อื่นเดือนร้อนมากกว่า

นั่นสิเนอะ

ยังไงถึงจะพอดี ไม่มากไป ไม่น้อยไป ไม่สุข ไม่ทุกข์ ไม่ล้น ไม่ขาด

คงได้มาเมื่อเราทำมากไป น้อยไป เรียนรู้ เข้าใจ แล้วก็พบว่า ตรงกลางอยู่ที่ไหน

เราจะรู้เองค่ะ ชีวิตคือการเรียนรู้ (ศัตรูคือยาชูกำลัง)

ขึ้นอยู่กับว่าเราพอใจสิ่งที่เรามีอยู่แล้วหรือยังเพราะว่าทุกๆคนมีความพอใจและพอดีไม่เท่ากันถ้าเรามีความสุขแล้วนั่นและใช่......

ความพอดีของคนเราทุกคนอยู่ที่...."ความคิด"นะ..

คิดว่าพอแล้วก็พอ..คิดว่าไม่พอก็ไม่พอ..ว่ามะ?

ความพอดีอยู่ที่ตัวเรา จะจัดสรรมันเอง แต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน บางคนมีเงิน 10 บาท ก็พอดีบางคนวันละ100ก็พอดี อยู่ที่คนๆนั้นจะคิดว่าพอดีของเขาอยู่ตรงไหน แต่ถ้าคิดให้ดี พอดีก็คือ ไม่หนักไปไม่น้อยไป วัดง่ายๆจากความสุขของเรา ถ้าทุกข์ก็คงไม่พอดี แต่ถ้าสุขมากไปก็คงจะดีเกินไป สุขนิดๆ แต่ไม่ทุกข์ อาจจะเป็นความพอดีก็เป็นได้

ถ้าเรารู้สึกดีและพอไม่เรียกร้องอะไรอีกไม่นำพาตัวเองและครอบครัวให้ลำบากเพิ่มมีความสุขกับสิ่งที่มีแคนี้ก็.....พอดีค้่า

ความพอดีอยู่ที่การรู้จักประมาณตน รู้จักพอ ไม่สร้างความเดือดร้อนให้

กับผู้อื่น การทีลอยดอกไปลอยดอกมา เขาเรียกว่าไม่พอครับ ผมเคย

อ่านหนังสือมา เคยเจอคำว่า หมากัดคนไม่เป็นข่าว แต่ตอนนี้เห็น คนกัด

หมาครับ ข่าวเลยเต็มบ้านเต็มเมืองครับ

ตรงกลาง ของทุกอย่าง...

ความพอดีคือการอยู่ในสายกลางและขณะเดียวกันต้องดูคนอื่นรอบๆข้างด้วย หรือดูคนอื่นในสังคมด้วย ตัวอย่างเช่นคุณอาจจะมีเงินมากมายมหาศาล แต่คุณใช้เงินอย่างเหมาะสม ไม่ใช่เป็นโรคจิตแบบอวดรวยเพื่อข่มคนอื่นในสังคม ตัวคุณนั่นแหละรู้ตัวเองว่าพอดีหรือไม่พอดี

ตัวอย่างมีให้เห็นชัดเจนเช่นคนบางคนอวดรวย ใช้รถแพงๆทั้งที่ต้องผ่อนส่ง ขอเท่ห์ไว้ก่อนโดยไม่รู้ว่าอนาคตจะถูกยึดหรือไม่?

อยู่ที่จิตรสำนึกครับ รู้ตัวเองว่าหมดวัยทำงาน

แล้วก็สร้างจิตรสำนึกของตัวเองให้เกิดให้มีขึ้น

ว่าเราพอแล้ว ไม่ควรที่จะดิ้นรนต่อไปแล้ว

เพราะถึงอย่างไร เราก็หมดสภาพไม่มีใครจ้างแล้ว

ก็จะเกิดความพอดีขี้นมา ครับ