ทำไงดี....เมื่อลูกน้องทะเลาะกันด้วยเรื่องหยุมหยิม.........?

สิ่งที่ผู้บริหารหนักใจที่สุดก็คือเวลาลูกน้องทะเลาะกัน

เมื่อลูกน้องทะเลาะกัน ผู้บริหารจะเกิดความกังวลว่าความขัดแย้งจะทำให้มีผลกระทบต่องาน โดยเฉพาะความขัดแย้งที่เป็นเรื่องส่วนตัว มิใช่แต่เรื่องงาน

และในที่สุดก็จะต้องเข้าไปตัดสินเพื่อยุติความขัดแย้ง

เมื่อตัดสินก็ต้องมีคนผิดคนถูก คนผิดย่อมไม่พอใจ เมื่อตัดสินเรื่องจะไม่ยุติทันที เพียงแต่ต้องใช้เวลารักษาความรู้สึกให้จางหายไป เพราะคนเราเมื่อขัดแย้ง เซลล์ ( หน่วยที่เล็กที่สุดขององค์กร = คน ) จะสร้างสารอนุมูลอิสระออกมามาก จึงต้องใช้เวลารักษาเซลล์เหล่านั้นให้หาย จนกลับสู่สภาพเดิม

( การมีเมตตากับลูกน้องเสมอ ๆ กัน ไม่ทำตัวให้เป็นคนลำเอียง เช่น เลือกที่จะช่วยเฉพาะที่ชอบที่รักที่เอ็นดู คนที่ไม่ชอบไม่รักไม่เอ็นดูก็กดเขาจนทำให้เขารู้สึกได้ว่าไม่ชอบ ก็จะทำให้เกิดปัญหาตามมา ทำให้ลูกน้องทะเลาะกันเกิดการแตกสามัคคีกันได้ การที่เป็นนายคนควรมีเมตตากับลูกน้องให้เสมอกัน ไม่ควรทำตัวเองเป็นตาชั่งที่เอียงข้าง ควรที่จะควบคุมอารมณ์ให้ได้ )

ควรพูดคุยกับพวกเขาก่อน ให้พวกเขาเปิดใจพูดคุยกัน ประเด็นก็คือต้องฟังทั้งสองฝ่าย และไม่ลำเอียง ต้องจำไว้ว่าทุกคนย่อมเคยทำผิดมาก่อน หนักบ้างเบาบ้าง แต่ในเมื่อคุณเป็นหัวหน้า เป็นเจ้านาย หน้าที่ของคุณคือแก้ปัญหา ไม่ใช่มาสร้างปัญหา พวกเขาอาจจะกำลังโกรธกันอยู่ ไม่พูดกัน หรือ กล่าวโทษกัน และไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นของอีกฝ่าย

พาไปเลี้ยง มอมเหล้าให้เมา ร้องคาราโอเกะ ละลายพฤติกรรม ครับ

ใช่ครับมันน่าเบื่อจริงๆ คนทำงานด้วยกันกลับไม่ถูกกัน มันก็ต้องส่งผลกระทบ

ไปถึงผลงานที่ออกมานะครับ อย่ามองว่ามันไม่เกี่ยวข้องกันนะ คนที่ทำหน้าที่บริหาร

เป็นหัวหน้า น่าจะเชิญลูกน้องใต้บังคับบัญชามาตักเตือนได้นะ อยู่ด้วยกันมีอะไรควรคุยกัน

อย่าใช้อารมณ์มาตัดสิน งานคืองาน อย่าเอาเรื่องส่วนตัวเข้ามาเกี่ยวข้องกัน หรือไม่ก็ลอง

จัดให้มีการอบรมสัมมนานอกสถานที่บ้างให้เค้าได้มีกิจกรรมทำร่วมกัน กิจกรรมที่ทำเป็นทีม

เพื่อเพิ่มความสามัคคีในหน่วยงานหลังจากนั้นทัศนคติ หรือ แนวคิดอาจจะเข้ากันได้ดีมากกว่าเดิมก็ได้

ปล่อยวางค่า...เคลียร์ในส่วนที่จำเป็นและกระทบกระเทือนกับงานจ้า...ที่เหลือให้ลูกน้องเค้าเคลียร์กันเอง..จะได้ไม่มีปัญหาเกี่ยวกับการให้ท้ายหรือเข้าข้างใครคนใดคนนึง....

จับสองคนนี้มาเป็นบัดดี้กันสิ ทีนี้ถ้าทะเลาะกันในงานก็เข้าทางเรา จะได้เรียกมาคุยปรับความเข้าใจกันซะ นี่วิธีล้วงลูกที่สุภาพแล้ว

เห็นด้วยกับแมวเหมียวข้างบนค่ะ

นึกถึงคำว่าละลายพฤติกรรมอยู่เหมือนกันค่ะ

บางครั้งต้องลากออกไปนอกเรื่องบ้างค่ะ

มีเกมหรือสันทนาการอะไรที่ไม่เกี่ยวกับงานให้พวกเค้าทำความรู้จักกันมากกว่าแค่ในที่ทำงาน

อาจจัดวันศุกร์ซักศุกร์นึง ครึ่งบ่าà¸�� จับฉลาก จับคู่ บัดดี้ คอยดูแลกัน อาจต้องมีบังคับขู่เข็ญก่อน

ถ้าในวงงานอึมครึม ก็ต้องถอยออกมาตั้งหลักค่ะ ถอยห่างออกมาทำความรู้จักกันในมุมอื่นด้านอื่น

มุมมองของแต่ละคนจะได้กว้างขึ้น กลับเข้าไปทำงานใหม่ น่าจะสดใหม่กว่าเก่านะคะ

อ้อนึกออกอีกวิธี หากเป็นไปได้ ไม่ลองให้เค้าสลับสับเปลี่ยนหน้าที่รับผิดชอบกันดู จะได้เข้าใจกันมากขึ้น